Salm 31 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

Don àrd-fhear-ciùil. Salm le Daibhidh.

¹ Annadsa, a Thighearna, cuiridh mi mo dhòigh; na nàraichear mi gu bràth; trìd d’fhìreantachd saor mi.

² Aom am ionnsaigh do chluas; gu grad furtaich orm; bi‑sa ad charraig làidir dhomh, ad thaigh-tèarmainn a‑chum mo dhìon.

³ Oir is tusa mo charraig, agus mo dhaingneach; agus air sgàth d’ainme treòraichidh agus stiùraidh tu mi.

⁴ Bheir thu mi as an lìon a dh’fhalaich iad fam chomhair, oir is tusa mo neart.

⁵ Ann ad làimh-sa tiomnam mo spiorad: saor mi, a Thighearna Dhè na fìrinn.

⁶ Is fuath leat iadsan a bheir fa‑near dìomhanasan breugach; ach anns an Tighearna chuir mise mo dhòchas.

⁷ Nì mi aoibhneas agus gàirdeachas ann ad thròcair, oir chunnaic thu m’àmhghar; b’aithne dhut m’anam ann an teanntachdan.

⁸ Agus cha do dhruid thu suas mi ann an làimh mo nàmhaid; shocraich thu mo chasan ann an àite farsaing.

⁹ Gabh truas dhìom, a Thighearna, oir tha mi ann an teinn; tha mo shùil, m’anam agus mo chom air seargadh as le doilgheas.

¹⁰ Oir chlaoidheadh mo bheatha le bròn, agus mo bhliadhnachan le osnaich; airson m’euceirt thuit mo neart, agus chaitheadh mo chnàmhan.

¹¹ Am measg mo naimhdean gu lèir bha mi am mhasladh, agus gu h‑àraidh dom choimhearsnaich, agus am adhbhar eagail dom luchd-eòlais; iadsan a chunnaic mi a‑muigh, theich iad uam.

¹² Dhìochuimhnicheadh mi mar dhuine marbh a’ dol à cuimhne; tha mi mar shoitheach briste.

¹³ Oir chuala mi cùl-chàineadh mòran dhaoine; bha eagal air gach taobh nuair a ghabh iad comhairle le chèile am aghaidh, a dhealbh iad mo bheatha a thoirt uam.

¹⁴ Ach dh’earb mise asadsa, a Thighearna; thubhairt mi, Is tusa mo Dhia.

¹⁵ Ann ad làimh-sa tha m’aimsirean: saor mi à làimh mo naimhdean, agus uapasan a tha an tòir orm.

¹⁶ Thoir air do ghnùis dealrachadh air d’òglach; saor mi air sgàth do thròcair.

¹⁷ Na nàraichear mi, a Thighearna, oir ghairm mi ort; nàire biodh air na h‑aingidh, nan tosd biodh iad anns an uaigh!

¹⁸ Dèanar balbh na bilean breugach, a labhras an aghaidh an fhìrein gu cruaidh, le uabhar agus le tarcais.

¹⁹ Cia mòr do mhaitheas, a thaisg thu dhaibhsan don eagal thu, a rinn thu dhaibhsan a dh’earbas asad, am fianais clann nan daoine!

²⁰ Falaichidh tu iad ann an diamhaireachd do làthaireachd o àilgheas dhaoine; falaichidh tu iad ann am pàillean o strì nan teanga.

²¹ Beannaichte gu robh an Tighearna, oir nochd e gu h‑iongantach a choibhneas dhòmhsa ann am baile daingnichte.

²² Thubhairt mise am dheifir, Ghearradh as mi o fhianais do shùl; gidheadh dh’èisd thu ri guth m’aslachaidh nuair a dh’èigh mi riut.

²³ Gràdhaichibh an Tighearna, sibhse uile a naoimh-san: gleidhidh an Tighearna na daoine treibhdhireach, agus dìolaidh e gu pailt dhàsan a nì gu h‑uaibhreach.

²⁴ Bithibh-se misneachail, agus neartaichidh esan ur cridhe, sibhse uile a chuir ur dòchas anns an Tighearna.