Obadiah 1 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ Sealladh Obadiah. Mar seo tha an Tighearna Iehòbhah ag ràdh a‑thaobh Edoim: Chuala sinn aithris on Tighearna, agus chuireadh teachdaire am measg nan cinneach, ag ràdh, Èiribh-se, agus èireamaid-ne suas na h‑aghaidh ann an cath.

² Feuch, rinn mise beag thu am measg nan cinneach: tha thu gu mòr air do chur fo dhìmeas.

³ Mheall uabhar do chridhe thu, O thusa a tha a chòmhnaidh ann an sgoltaidhean nan creag, ann ad chòmhnaidh àird; a tha ag ràdh ann ad chridhe, Cò a bheir a‑nuas mi a‑chum an làir?

⁴ Ged àrdaich thu thu fhèin mar an iolair, agus ged shuidhich thu do nead am measg nan reultan, as a sin bheir mise a‑nuas thu, deir an Tighearna.

⁵ Ma thig mèirlich ad ionnsaigh, ma thig gadaichean anns an oidhche (cionnas a ghearradh as thu!), nach goideadh iad gus am biodh gu leòr aca? Nan tigeadh luchd-tional nam fìondhearc ad ionnsaigh, nach fàgadh iad dìoghlam de na dearcan?

⁶ Cionnas a tha Esau air iarraidh a‑mach, a nithean falaichte air an rannsachadh!

⁷ Thug uile dhaoine do chomainn a‑chum na crìche thu; na daoine a bha an sìth riut, a dh’ith aran leat, mheall iad thu, agus bhuadhaich iad ann ad aghaidh: leag iad ribe fodhad: chan eil tuigse sam bith annad.

⁸ Nach sgrios mise anns an là sin, tha an Tighearna ag ràdh, araon na daoine glice a‑mach à Edom, agus tuigse à sliabh Esau?

⁹ Agus claoidhear do dhaoine treuna-sa, O Themain, a‑chum gun gearrar as gach duine de shliabh Esau le àr.

¹⁰ Airson d’ainneirt an aghaidh do bhràthar Iàcoib, nì nàire do chòmhdachadh, agus bidh tu air do ghearradh as gu bràth.

¹¹ Anns an là anns an do sheas thu air an taobh eile, anns an là anns an tug na coimhich a shluagh ann am bruid, anns an deachaidh coigrich a‑steach air a gheatachan, agus anns an do thilg iad crannchur air Ierusalem, bha eadhon thusa mar aon dhiubh.

¹² Ach cha bu chòir dhut amharc le sòlas air là do bhràthar, anns an là anns an do rinneadh coigreach dheth: cha mhò a bu chòir dhut gàirdeachas a dhèanamh os cionn chloinn Iùdah ann an là an lèirsgrios: cha mhò a bu chòir dhut labhairt gu h‑uaibhreach ann an là an àmhghair.

¹³ Cha bu chòir dhut dol a‑steach air geata mo shluaigh-sa ann an là an àmhghair; seadh, cha bu chòir dhut amharc le sòlas air an teinn ann an là an airce, no làmh a chur air am maoin ann an là an àmhghair.

¹⁴ Cha mhò a bu chòir dhut seasamh anns an t‑slighe tharsainn, a ghearradh as na dream a chaidh as de a mhuinntir; cha mhò a bu chòir dhut iadsan a mhair de a chuideachd a thoirt suas ann an là an dòrainn.

¹⁵ Oir tha là an Tighearna dlùth air na h‑uile chinnich: mar a rinn thusa, nìthear riut: tillidh do luigheachd air do cheann fhèin.

¹⁶ Oir amhail a dh’òl sibhse air mo shliabh naomh-sa, òlaidh na h‑uile chinnich mun cuairt; seadh, òlaidh, agus sluigidh iad sìos; agus bidh iad mar nach biodh iad idir ann.

¹⁷ Ach air sliabh Shioin bidh saorsa, agus bidh naomhachd: agus sealbhaichidh taigh Iàcoib an sealbh fhèin.

¹⁸ Agus bidh taigh Iàcoib na theine, agus taigh Iòseiph na lasair; agus taigh Esau na asbhuain; agus lasaidh, agus loisgidh iadsan iad; agus chan fhàgar a h‑aon beò de thaigh Esau; oir labhair an Tighearna e.

¹⁹ Agus gabhaidh iadsan o dheas sealbh air sliabh Esau; agus iadsan on chòmhnard air na Philistich; agus sealbhaichidh iad machair Ephraim, agus machair Shamaria; agus sealbhaichidh Beniàmin Gilead.

²⁰ Agus sealbhaichidh braighdean an t‑sluaigh seo de chloinn Israeil fearann nan Canàanach, eadhon gu Sarephat; agus sealbhaichidh braighdean Ierusaleim, a tha an Sepharad, bailtean na h‑àird a deas.

²¹ Agus thig fir-shaoraidh a‑nìos air sliabh Shioin, a thoirt breith air sliabh Esau; agus bidh an rìoghachd leis an Tighearna.