Marcus 14 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ Agus bha a’ chàisg agus fèill an arain neo-ghortaichte an dèidh dà là: agus dh’iarr na h‑àrd-shagartan agus na sgrìobhaichean cionnas a ghlacadh iad esan le foill, agus a chuireadh iad gu bàs e.

² Ach thubhairt iad, Chan ann air an fhèill, air eagal gun èirich buaireas am measg an t‑sluaigh.

³ Agus air bhith dha ann am Betani, ann an taigh Shìmoin an lobhar, nuair a bha e na shuidhe aig bòrd, thàinig bean, aig an robh bocsa alabastair de ola spicnaird ro‑luachmhor; agus bhris i am bocsa, agus dhòirt i air a cheann e.

⁴ Agus bha cuid dhiubh diombach annta fhèin, agus ag ràdh, Carson a rinneadh an t‑ana-caitheamh seo air an ola?

⁵ Oir dh’fhaodadh i a bhith air a reic airson tuilleadh na trì cheud pèighinn, agus air a toirt do na bochdan. Agus rinn iad gearan na h‑aghaidh.

⁶ Ach thubhairt Iosa, Leigibh leatha; carson a tha sibh a’ cur dragh oirre? Rinn i obair mhath ormsa.

⁷ Oir tha na bochdan a‑ghnàth maille ribh, agus ge bè uair as àill leibh, faodaidh sibh math a dhèanamh dhaibh: ach chan eil mise a‑ghnàth agaibh.

⁸ Rinn i na dh’fhaodadh i; thàinig i ro‑làimh a dh’ungadh mo chuirp a‑chum adhlaic.

⁹ Gu deimhinn tha mi ag ràdh ribh, Ge bè earrann air bith, air feadh an domhain uile, anns am bi an soisgeul seo air a shearmonachadh, bidh mar an ceudna an nì seo a rinn i air innse mar chuimhne oirre.

¹⁰ Agus dh’imich Iùdas Iscariot, aon den dà‑fhear-dheug, a‑chum nan àrd-shagart, gu esan a bhrath dhaibh.

¹¹ Agus nuair a chuala iadsan seo, bha iad aoibhneach, agus gheall iad airgead a thoirt dha. Agus dh’iarr e cionnas a dh’fhaodadh e gu h‑iomchaidh esan a bhrath.

¹² Agus air a’ chiad là de fhèill an arain neo-ghortaichte, nuair a bu ghnàth leo an t‑uan-càisge a mharbhadh, thubhairt a dheisciobail ris, Càit an toil leat sinne a dhol a dh’ullachadh, a‑chum gun itheadh tu a’ chàisg?

¹³ Agus chuir e dithis de a dheisciobail, agus thubhairt e riu, Rachaibh a‑steach don bhaile, agus coinnichidh duine sibh a’ giùlan soitheach uisge: leanaibh e.

¹⁴ Agus ge bè àit an tèid e a‑steach, abraibh-se ri fear-an‑taighe, Tha am Maighistir ag ràdh, Càit a bheil an seòmar-aoidheachd, anns an ith mi a’ chàisg maille rim dheisciobail?

¹⁵ Agus nochdaidh esan dhuibh seòmar àrd, farsaing, na làn uidheam agus deasaichte: an sin ullaichibh dhuinn.

¹⁶ Agus chaidh a dheisciobail a‑mach, agus thàinig iad don bhaile, agus fhuair iad mar a thubhairt e riu; agus dh’ullaich iad a’ chàisg.

¹⁷ Agus air teachd don fheasgar, thàinig esan maille ris an dà‑fhear-dheug.

¹⁸ Agus nuair a bha iad nan suidhe, agus ag ithe, thubhairt Iosa, Gu deimhinn tha mi ag ràdh ribh gum brath aon agaibhse, a tha ag ithe maille rium, mise.

¹⁹ Agus thòisich iad air a bhith dubhach, agus a ràdh ris, an dèidh a chèile, Am mise e? Agus fear eile, Am mise e?

²⁰ Agus air freagairt dhàsan thubhairt e riu, Is fear den dà‑fhear-dheug e, a tha a’ tumadh maille riumsa anns a’ mhèis.

²¹ Tha Mac an Duine gu deimhinn ag imeachd, mar a tha e sgrìobhte uime, ach is an‑aoibhinn don fhear sin lem brathar Mac an Duine: bu mhath don duine sin mura beirte riamh e.

²² Agus ag ithe dhaibh, ghlac Iosa aran, agus an dèidh a bheannachadh, bhris e, agus thug e dhaibhsan e, agus thubhairt e, Gabhaibh, ithibh: is e seo mo chorp-sa.

²³ Agus air glacadh a’ chupain, agus air tabhairt buidheachais, thug e dhaibhsan e: agus dh’òl iad uile as.

²⁴ Agus thubhairt e riu, Is i seo m’fhuil-sa an tiomnaidh nuaidh, a dhòirtear airson mhòran.

²⁵ Gu deimhinn tha mi ag ràdh ribh nach òl mi nas mò de thoradh na fìonain gus an là sin anns an òl mi nuadh e ann an rìoghachd Dhè.

²⁶ Agus air dhaibh laoidh a sheinn, chaidh iad a‑mach gu Sliabh nan Crann-ola.

²⁷ Agus thubhairt Iosa riu, Gheibh sibh uile oilbheum annamsa a‑nochd: oir tha e sgrìobhte, Buailidh mi am buachaille, agus sgapar na caoraich.

²⁸ Ach an dèidh dhomh èirigh, thèid mi romhaibh do Ghalile.

²⁹ Ach thubhairt Peadar ris, Ged fhaigh iadsan uile oilbheum annad, gidheadh chan fhaigh mise e.

³⁰ Agus thubhairt Iosa ris, Gu deimhinn tha mi ag ràdh riut, An‑diugh, air an oidhche seo fhèin, mun goir an coileach dà uair, gun àich thusa mi trì uairean.

³¹ Ach is ro‑mhò a thubhairt esan, Ged is èiginn dhomh am bàs fhulang maille riut, chan àich mi a‑chaoidh thu. Agus mar sin thubhairt càch uile mar an ceudna.

³² Agus thàinig iad gu ionad dom b’ainm Getsemane; agus thubhairt e ra dheisciobail, Suidhibh-se an seo, gus an dèan mise ùrnaigh.

³³ Agus thug e leis Peadar, agus Seumas, agus Eòin, agus thòisich e air a bhith fo uamh-chrith, agus fo anabarr bròin;

³⁴ Agus thubhairt e riu, Tha m’anam ro‑bhrònach, eadhon gu bàs: fanaibh-se an seo, agus dèanaibh faire.

³⁵ Agus chaidh e beagan air aghaidh, agus thuit e air an talamh, agus rinn e ùrnaigh, nam bu chomasach e gun rachadh an uair thairis air.

³⁶ Agus thubhairt e, Abba, Athair, tha gach nì so‑dhèanamh dhutsa; cuir an cupan seo seachad orm: gidheadh, na b’e an nì a b’àill leamsa, ach an nì as toil leatsa.

³⁷ Agus thàinig e, agus fhuair e iadsan nan cadal, agus thubhairt e ri Peadar, A Shìmoin, a bheil thu ad chadal? Nach b’urrainn thu faire a dhèanamh aon uair?

³⁸ Dèanaibh faire agus ùrnaigh, a‑chum nach tuit sibh ann am buaireadh: tha an spiorad gu deimhinn togarrach, ach tha an fheòil anfhann.

³⁹ Agus air dha imeachd a‑rìs, rinn e ùrnaigh, ag ràdh nam briathran ceudna.

⁴⁰ Agus nuair a thill e, fhuair e iad a‑rìs nan cadal, oir bha an sùilean trom, agus cha robh fhios aca cionnas a bheireadh iad freagradh air.

⁴¹ Agus thàinig e an treas uair, agus thubhairt e riu, Caidlibh romhaibh a‑nis, agus gabhaibh fois: is leòr e, thàinig an uair; feuch, tha Mac an Duine air a bhrath thairis do làmhan nam peacach.

⁴² Eiribh, imicheamaid; feuch, tha an tì a bhrathas mise am fagas.

⁴³ Agus air ball, air dha a bhith fhathast a’ labhairt, thàinig Iùdas, aon den dà‑fhear-dheug, agus sluagh mòr maille ris le claidheamhan agus bataichean, o na h‑àrd-shagartan, agus na sgrìobhaichean, agus na seanairean.

⁴⁴ Agus bha an tì a bhrath esan air toirt comharraidh dhaibh, ag ràdh, Ge bè neach don toir mise pòg, is e sin e; glacaibh e, agus thugaibh leibh e gu tèarainte.

⁴⁵ Agus air teachd dha, chaidh e air ball da ionnsaigh-san, agus thubhairt e, Fàilte dhut, a Mhaighistir; agus phòg e e.

⁴⁶ Agus chuir iadsan làmh ann, agus ghlac iad e.

⁴⁷ Agus air tarraing claidheimh do fhear de na bha an làthair, bhuail e òglach an àrd-shagairt, agus gheàrr e a chluas dheth.

⁴⁸ Agus fhreagair Iosa agus thubhairt e riu, An tàinig sibh a‑mach gam ghlacadh-sa, mar gum b’ann an aghaidh fir-reubainn le claidheamhan agus le bataichean?

⁴⁹ Bha mi gach là maille ribh anns an teampall, a’ teagasg, agus cha do ghlac sibh mi: ach tha seo a‑chum gum biodh na sgriobtairean air an coileanadh.

⁵⁰ Agus air do na h‑uile a thrèigsinn, theich iad.

⁵¹ Agus lean òganach àraidh e, aig an robh lìon-aodach air a chur ma chorp lomnochd: agus rug na h‑òganaich air.

⁵² Ach air dhàsan an lìon-aodach fhàgail, theich e lomnochd uapa.

⁵³ Agus thug iad leo Iosa a‑chum an àrd-shagairt: agus chruinnicheadh maille ris na h‑àrd-shagartan uile, agus na seanairean, agus na sgrìobhaichean.

⁵⁴ Agus lean Peadar e fada uapa, gus an deachaidh e a‑steach do thalla an àrd-shagairt: agus bha e na shuidhe maille ris na seirbhisich, agus ga gharadh ris an teine.

⁵⁵ Agus dh’iarr na h‑àrd-shagartan agus a’ chomhairle uile fianais an aghaidh Iosa, a‑chum a chur gu bàs; agus cha d’fhuair iad.

⁵⁶ Oir rinn mòran dhaoine fianais bhrèige na aghaidh, ach cha do chòrd am fianais ri chèile.

⁵⁷ Agus dh’èirich dream àraidh, agus thug iad fianais bhrèige na aghaidh, ag ràdh,

⁵⁸ Chuala sinne e ag ràdh, Leagaidh mi sìos an teampall seo, a rinneadh le làmhan, agus ann an trì làithean togaidh mi teampall eile, nach do rinneadh le làmhan.

⁵⁹ Agus mar sin fhèin cha robh am fianais a’ teachd ri chèile.

⁶⁰ Agus air èirigh suas don àrd-shagart anns a’ mheadhon, chuir e ceist air Iosa, ag ràdh, Nach toir thu freagradh air bith uat? Ciod sin mu bheil iad seo a’ toirt fianais ad aghaidh?

⁶¹ Ach dh’fhan esan na thosd, agus cha do fhreagair e nì sam bith. A‑rìs dh’fheòraich an t‑àrd-shagart dheth, agus thubhairt e ris, An tu Crìosd, mac an tì bheannaichte?

⁶² Agus thubhairt Iosa, Is mi: agus chì sibh Mac an Duine na shuidhe air deaslàimh cumhachd Dhè, agus a’ teachd le neòil nèimh.

⁶³ An sin reub an t‑àrd-shagart a aodach, agus thubhairt e, Ciod am feum a tha againn tuilleadh air fianaisean?

⁶⁴ Chuala sibh an toibheum: ciod i ur barail-se? Agus thug iad uile breith na aghaidh gun do thoill e am bàs.

⁶⁵ Agus thòisich cuid dhiubh air smugaid a thilgeadh air, agus a aghaidh fhalach, agus a bhualadh lem basan, agus a ràdh ris, Dèan fàidheadaireachd: agus ghabh na seirbhisich air le slatan.

⁶⁶ Agus air do Pheadar a bhith shìos anns an talla, thàinig aon de bhanoglaich an àrd-shagairt:

⁶⁷ Agus nuair a chunnaic i Peadar ga gharadh, agus air dhi beachdachadh air, thubhairt i ris, Bha thusa cuideachd maille ri Iosa o Nàsaret.

⁶⁸ Ach dh’àich esan, ag ràdh, Chan aithne dhomh, agus chan eil mi a’ tuigsinn ciod a tha thu ag ràdh. Agus chaidh esan a‑mach don fhor-dhoras; agus ghoir an coileach.

⁶⁹ Agus air do bhanoglaich fhaicinn a‑rìs, thòisich i air a ràdh riùsan a bha nan seasamh an làthair, Is ann dhiubh a tha am fear seo.

⁷⁰ Agus dh’àich e a‑rìs. Agus an ceann beagan na dhèidh sin, thubhairt iadsan a bha nan seasamh an làthair a‑rìs ri Peadar, Gu fìrinneach is ann dhiubh siud thu: oir is Galilèach thu, agus tha do chainnt cosmhail riu.

⁷¹ Ach thòisich esan air mallachadh agus air mionnachadh, ag ràdh, Chan aithne dhomh an duine seo mum bheil sibh a’ labhairt.

⁷² Agus ghoir an coileach an dara uair. Agus chuimhnich Peadar am facal a thubhairt Iosa ris, Mun goir an coileach dà uair, àichidh tu mi trì uairean. Agus nuair a smaoinich e air, ghuil e.