Marcus 10 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ Agus air èirigh dha as a sin, thàinig e gu crìochan Iudèa tron dùthaich a tha air an taobh thall de Iòrdan: agus thàinig slòigh da ionnsaigh a‑rìs; agus mar bu ghnàth leis, theagaisg e iad a‑rìs.

² Agus thàinig na Pharasaich da ionnsaigh, agus dh’fheòraich iad dheth ga dhearbhadh, A bheil e ceadaichte do dhuine a bhean a chur air falbh?

³ Ach fhreagair esan agus thubhairt e riu, Ciod a dh’àithn Maois dhuibh?

⁴ Agus thubhairt iadsan, Thug Maois cead dhuinn litir-dhealachaidh a sgrìobhadh, agus a cur air falbh.

⁵ Agus fhreagair Iosa agus thubhairt e riu, Airson cruas ur cridhe, sgrìobh e an àithne seo dhuibh.

⁶ Gidheadh o thoiseach na cruitheachd, rinn Dia iad fear agus bean.

⁷ Air an adhbhar seo, fàgaidh duine a athair agus a mhàthair, agus dlùth-leanaidh e ra mhnaoi-phòsda;

⁸ Agus bidh iad araon nan aon fheòil: ionnas nach dithis iad o sin suas, ach aon fheòil.

⁹ Air an adhbhar sin, an nì a chuir Dia cuideachd, na cuireadh duine o chèile.

¹⁰ Agus anns an taigh, dh’fheòraich a dheisciobail dheth a‑rìs mu thimcheall an nì cheudna.

¹¹ Agus thubhairt e riu, Ge bè neach a chuireas air falbh a bhean fhèin, agus a phòsas bean eile, tha e a’ dèanamh adhaltranais na h‑aghaidh.

¹² Agus ma chuireas bean air falbh a fear fhèin, agus ma bhios i air a pòsadh ri fear eile, tha i a’ dèanamh adhaltranais.

¹³ Agus thug iad leanaban da ionnsaigh, a‑chum gum beanadh e riu; agus chronaich a dheisciobail a’ mhuinntir a thug leo iad.

¹⁴ Ach nuair a chunnaic Iosa sin, bha e ro‑dhiombach, agus thubhairt e riu, Leigibh do na leanaban teachd am ionnsaigh, agus na bacaibh iad: oir is ann dan leithidean a tha rìoghachd Dhè.

¹⁵ Gu deimhinn tha mi ag ràdh ribh, Ge bè neach nach gabh rìoghachd Dhè mar leanabh beag, nach tèid e gu bràth a‑steach innte.

¹⁶ Agus ghlac e na uchd iad, agus chuir e a làmhan orra, agus bheannaich e iad.

¹⁷ Agus nuair a chaidh e a‑mach air an t‑slighe, thàinig neach na ruith, agus leig e e fhèin air a ghlùinean dha, agus dh’fheòraich e dheth, A Mhaighistir mhaith, ciod a nì mi a‑chum gun sealbhaich mi a’ bheatha mhaireannach?

¹⁸ Agus thubhairt Iosa ris, Carson a ghoireas tu math dhìomsa? Chan eil neach sam bith math ach a h‑aon, is e sin Dia.

¹⁹ Is aithne dhut na h‑àitheantan, Na dèan adhaltranas, Na dèan mort, Na goid, Na toir fianais bhrèige, Na dèan eucoir, Thoir urram dod athair agus dod mhàthair.

²⁰ Ach fhreagair esan agus thubhairt e ris, A Mhaighistir, choimhead mi iad sin uile om òige.

²¹ Agus air amharc do Iosa air, ghràdhaich e e, agus thubhairt e ris, Tha aon nì a dh’uireasbhaidh ort: imich, reic na bheil agad, agus thoir do na bochdan, agus bidh agad ionmhas air nèamh; agus thig, tog an crann-ceusaidh, agus lean mise.

²² Agus bha doilgheas airsan airson nam briathran sin, agus dh’fhalbh e gu tùirseach; oir bha mòran saoibhreis aige.

²³ Agus air amharc do Iosa mun cuairt, thubhairt e ra dheisciobail, Cia deacair don mhuinntir sin aig a bheil mòr-shaoibhreas dol a‑steach do rìoghachd Dhè!

²⁴ Agus bha mòr-uamhas air na deisciobail airson a bhriathran. Ach fhreagair Iosa a‑rìs, agus thubhairt e riu, A chlann, cia deacair dhaibhsan a chuireas an dòigh ann an saoibhreas, dol a‑steach do rìoghachd Dhè!

²⁵ Is fhasa do chàmhal dol tro chrò na snàthaid na do dhuine saoibhir dol a‑steach do rìoghachd Dhè.

²⁶ Ach bha uamhas orrasan thar tomhas, ag ràdh eatorra fhèin, Cò mas eadh a dh’fhaodas a bhith air a shaoradh?

²⁷ Agus air do Iosa amharc orra, thubhairt e, Do dhaoine tha seo eu‑comasach, ach chan eil do Dhia: oir do Dhia tha na h‑uile nithean comasach.

²⁸ Agus thòisich Peadar air a ràdh ris, Feuch, thrèig sinne na h‑uile nithean, agus lean sinn thusa.

²⁹ Ach fhreagair Iosa, agus thubhairt e, Gu deimhinn tha mi ag ràdh ribh nach eil neach sam bith a dh’fhàg taigh, no bràithrean, no peathraichean, no athair, no màthair, no bean-phòsda, no clann, no fearann, air mo shon-sa agus airson an t‑soisgeil,

³⁰ Nach faigh a cheud uiread anns an aimsir seo fhèin, taighean, agus bràithrean, agus peathraichean, agus màthraichean, agus clann, agus fearann, maille ri geur-leanmhainn; agus anns an t‑saoghal a tha ri teachd, a’ bheatha mhaireannach.

³¹ Ach tha mòran air thoiseach a bhios air dheireadh; agus air dheireadh a bhios air thoiseach.

³² Agus bha iad air an t‑slighe a’ dol suas gu Ierusalem: agus bha Iosa ag imeachd romhpa, agus ghlac uamhas iad, agus nuair a bha iad ga leantainn, bha eagal orra. Agus thug e an dà‑fhear-dheug air leth a‑rìs, agus thòisich e air na nithean a bha gu tachairt dha innse dhaibh;

³³ Ag ràdh, Feuch, tha sinn a’ dol suas gu Ierusalem; agus bidh Mac an Duine air a thoirt thairis do na h‑àrd-shagartan, agus do na sgrìobhaichean: agus dìtidh iad a‑chum bàis e, agus bheir iad thairis e do na Cinnich;

³⁴ Agus nì iad fanaid air, agus sgiùrsaidh iad e, agus tilgidh iad smugaid air, agus cuiridh iad gu bàs e: agus air an treas là èiridh e a‑rìs.

³⁵ Agus thàinig da ionnsaigh Seumas agus Eòin, mic Shebede, ag ràdh, A Mhaighistir, is àill leinn gun dèan thu dhuinne ge bè nì a dh’iarras sinn.

³⁶ Agus thubhairt esan riu, Ciod as àill leibh mise a dhèanamh dhuibh?

³⁷ Agus thubhairt iadsan ris, Deònaich dhuinne gun suidheamaid, a h‑aon air do làimh dheis, agus am fear eile air do làimh chlì, ann ad ghlòir.

³⁸ Agus thubhairt Iosa riu, Chan aithne dhuibh ciod a tha sibh ag iarraidh: a bheil sibh comasach air a’ chupan òl a dh’òlas mise? Agus a bhith air ur baisteadh leis a’ bhaisteadh leis am baistear mise?

³⁹ Thubhairt iadsan ris, Tha sinn comasach. Ach thubhairt Iosa riu, Olaidh sibhse gu deimhinn an cupan a dh’òlas mise; agus baistear sibh leis a’ bhaisteadh leis am baistear mise:

⁴⁰ Ach suidhe air mo làimh dheis, agus air mo làimh chlì, cha leamsa sin ra thabhairt, ach dhaibhsan don d’ullaicheadh e.

⁴¹ Agus air cluinntinn seo don deichnear, thòisich iad air mòr-chorraich a ghabhail ri Seumas agus Eòin.

⁴² Ach ghairm Iosa iad da ionnsaigh, agus thubhairt e riu, Tha fhios agaibh gu bheil acasan a tha air am meas mar uachdarain air na Cinnich àrd-thighearnas orra; agus gu bheil aig an daoine mòra làn-ùghdarras orra.

⁴³ Ach cha bhi e mar sin nur measg-se: ach ge bè neach len àill a bhith mòr nur measg, bidh e na òglach agaibh:

⁴⁴ Agus ge bè neach agaibh len àill toiseach a bhith aige, bidh e na sheirbhiseach do na h‑uile.

⁴⁵ Oir cha tàinig eadhon Mac an Duine a‑chum gun dèante frithealadh dha, ach a dhèanamh frithealaidh, agus a thoirt a anama fhèin mar èirig airson mhòran.

⁴⁶ Agus thàinig iad gu Iericho: agus air imeachd dhàsan agus da dheisciobail, agus do shluagh mòr, a‑mach à Iericho, bha Bartimèus an dall, mac Thimèuis, na shuidhe ri taobh na slighe, ag iarraidh dèirce.

⁴⁷ Agus nuair a chuala e gum b’e Iosa o Nàsaret a bha ann, thòisich e ri glaodhaich agus a ràdh, Iosa, a Mhic Dhaibhidh, dèan tròcair orm.

⁴⁸ Agus chronaich mòran e, a‑chum gum biodh e na thosd: ach bu ro‑mhò a ghlaodh esan, A Mhic Dhaibhidh, dèan tròcair orm.

⁴⁹ Agus sheas Iosa, agus dh’àithn e esan a ghairm da ionnsaigh: agus ghairm iad an dall, ag ràdh ris, Biodh misneach agad, èirich; tha e gad ghairm.

⁵⁰ Agus air dhàsan a fhallaing a thilgeadh uaithe, dh’èirich e, agus thàinig e gu Iosa.

⁵¹ Agus fhreagair Iosa, agus thubhairt e ris, Ciod as àill leat mise a dhèanamh dhut? Thubhairt an dall ris, A Thighearna, mi a dh’fhaotainn mo fhradhairc.

⁵² Agus thubhairt Iosa ris, Imich; shlànaich do chreideamh thu. Agus air ball fhuair e a fhradharc, agus lean e Iosa anns an t‑slighe.