Lebhiticus 4 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ Agus labhair an Tighearna ri Maois, ag ràdh,

² Labhair ri cloinn Israeil, ag ràdh, Ma pheacaicheas anam trìd aineolais an aghaidh aoin sam bith de àitheantan an Tighearna (a‑thaobh nithean nach bu chòir a dhèanamh) agus gun dèan e nì an aghaidh aoin dhiubh;

³ Ma pheacaicheas an sagart a chaidh ungadh, a rèir peacadh an t‑sluaigh; an sin thugadh e airson a pheacaidh a pheacaich e, tarbh òg gun ghaoid a dh’ionnsaigh an Tighearna a‑chum ìobairt-pheacaidh.

⁴ Agus bheir e an tarbh gu doras pàillean a’ choitheanail an làthair an Tighearna; agus cuiridh e a làmh air ceann an tairbh, agus marbhaidh e an tarbh an làthair an Tighearna.

⁵ Agus gabhaidh an sagart a chaidh ungadh cuid de fhuil an tairbh, agus bheir e i gu pàillean a’ choitheanail.

⁶ Agus tumaidh an sagart a mheur anns an fhuil, agus crathaidh e cuid den fhuil seachd uairean an làthair an Tighearna, fa chomhair roinn-bhrat an ionaid naoimh.

⁷ Agus cuiridh an sagart cuid den fhuil air adhaircean altair na tùise cùbhraidh ann am fianais an Tighearna, a tha ann am pàillean a’ choitheanail; agus dòirtidh e fuil an tairbh uile aig bun altair na h‑ìobairt-loisgte, a tha aig doras pàillean a’ choitheanail.

⁸ Agus uile shaill tarbh na h‑ìobairt-pheacaidh bheir e air falbh uaithe; an t‑saill a tha a’ còmhdachadh a’ mhionaich, agus an t‑saill uile a tha air a’ mhionach,

⁹ Agus an dà àra, agus an t‑saill a tha orra, a tha làimh ris an loch-lèin, agus an sgairt os cionn nan àinean; maille ris na h‑àirnean bheir e air falbh i,

¹⁰ Mar a thugadh air falbh i o tharbh ìobairt nan tabhartas-sìthe; agus loisgidh an sagart iad air altair na h‑ìobairt-loisgte.

¹¹ Agus seiche an tairbh, agus a fheòil uile, maille ra cheann, agus maille ra chasan, agus a mhionach, agus a ghaorr,

¹² Eadhon an tarbh gu h‑iomlan giùlainidh e a‑mach an taobh a‑muigh den champ gu ionad glan, far an dòirtear a‑mach an luath, agus loisgidh e air an fhiodh e le teine: far an dòirtear a‑mach an luath, loisgear e.

¹³ Agus ma pheacaicheas coitheanal Israeil uile trìd aineolais, agus gu bheil an nì falaichte o shùilean a’ cho-chruinneachaidh, agus gun do rinn iad nì‑eigin an aghaidh aoin sam bith de àitheantan an Tighearna, a‑thaobh nithean nach bu chòir a dhèanamh, agus gu bheil iad ciontach;

¹⁴ Nuair a bhios am peacadh, a pheacaich iad na aghaidh, aithnichte, an sin bheir an co‑chruinneachadh seachad tarbh òg airson a’ pheacaidh, agus bheir iad e fa chomhair pàillean a’ choitheanail.

¹⁵ Agus cuiridh seanairean a’ choitheanail an làmhan air ceann an tairbh an làthair an Tighearna; agus marbhar an tarbh an làthair an Tighearna.

¹⁶ Agus bheir an sagart a chaidh ungadh cuid de fhuil an tairbh gu pàillean a’ choitheanail.

¹⁷ Agus tumaidh an sagart a mheur ann an cuid den fhuil, agus crathaidh e i seachd uairean an làthair an Tighearna fa chomhair an roinn-bhrait.

¹⁸ Agus cuiridh e cuid den fhuil air adhaircean na h‑altarach a tha ann am fianais an Tighearna, a tha ann am pàillean a’ choitheanail, agus dòirtidh e a‑mach an fhuil uile aig bun altair na h‑ìobairt-loisgte, a tha aig doras pàillean a’ choitheanail.

¹⁹ Agus bheir e air falbh a shaill uile uaithe, agus loisgidh e i air an altair.

²⁰ Agus nì e ris an tarbh mar a rinn e ri tarbh na h‑ìobairt-pheacaidh, mar sin nì e ris: agus nì an sagart rèite air an son, agus bheirear maitheanas dhaibh.

²¹ Agus bheir e a‑mach an tarbh an taobh a‑muigh den champ, agus loisgidh e e mar a loisg e an ciad tarbh: is ìobairt-pheacaidh e airson a’ cho-chruinneachaidh.

²² Nuair a pheacaicheas uachdaran, agus a nì e nì‑eigin trìd aineolais an aghaidh aoin sam bith de àitheantan an Tighearna a Dhia, a‑thaobh nithean nach bu chòir a dhèanamh, agus gu bheil e ciontach:

²³ Ma thig a pheacadh, a pheacaich e, ga fhios, bheir e leis mar a thabhartas meann de na gobhair, beathach fireann gun ghaoid.

²⁴ Agus cuiridh e a làmh air ceann a’ mhinn, agus marbhaidh e e anns an ionad anns am marbh iad an ìobairt-loisgte an làthair an Tighearna: is ìobairt-pheacaidh e.

²⁵ Agus gabhaidh an sagart cuid de fhuil na h‑ìobairt-pheacaidh le a mheur, agus cuiridh e i air adhaircean altair an h‑ìobairt-loisgte, agus dòirtidh e a‑mach a fuil aig bun altair na h‑ìobairt-loisgte.

²⁶ Agus loisgidh e a saill uile air an altair, mar a loisgear saill ìobairt nan tabhartas-sìthe: agus nì an sagart rèite air a shon a‑thaobh a pheacaidh, agus maithear dha e.

²⁷ Agus ma pheacaicheas aon neach de shluagh na dùthcha trìd aineolais, nuair a tha e a’ dèanamh nì‑eigin an aghaidh aoin sam bith de àitheantan an Tighearna, a‑thaobh nithean nach bu chòir a dhèanamh, agus gu bheil e ciontach:

²⁸ Ma thig a pheacadh, a pheacaich e, ga fhios, an sin bheir e leis mar a thabhartas meann de na gobhair, beathach boireann gun ghaoid, airson a pheacaidh a pheacaich e.

²⁹ Agus cuiridh e a làmh air ceann na h‑ìobairt-pheacaidh, agus marbhaidh e an ìobairt-pheacaidh ann an ionad na h‑ìobairt-loisgte.

³⁰ Agus gabhaidh an sagart cuid de a fuil le a mheur, agus cuiridh e i air adhaircean altair na h‑ìobairt-loisgte, agus dòirtidh e a‑mach a fuil uile aig bun na h‑altarach.

³¹ Agus bheir e aisde a saill uile, mar a bheirear an t‑saill a ìobairt nan tabhartas-sìthe; agus loisgidh an sagart i air an altair, a-chum fàile chùbhraidh don Tighearna: agus nì an sagart rèite air a shon, agus bheirear maitheanas dha.

³² Agus ma bheir e leis uan mar a thabhartas airson peacaidh, bheir e leis uan boireann gun ghaoid.

³³ Agus cuiridh e a làmh air ceann an tabhartais-pheacaidh, agus marbhaidh e e mar ìobairt-pheacaidh anns an ionad anns am marbh iad an ìobairt-loisgte.

³⁴ Agus gabhaidh an sagart cuid de fhuil na h‑ìobairt-pheacaidh le a mheur, agus cuiridh e i air adhaircean altair na h‑ìobairt-loisgte, agus dòirtidh e a‑mach a fuil uile aig bun na h‑altarach.

³⁵ Agus bheir e aisde a saill uile, mar a bheirear air falbh saill an uain o ìobairt nan tabhartas-sìthe; agus loisgidh an sagart iad air an altair, a rèir nan tabhartas a bheirear suas le teine don Tighearna: agus nì an sagart rèite air a shon a‑thaobh a pheacaidh a rinn e, agus maithear dha e.