Isaiah 10 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ Is truagh dhaibhsan a tha ag òrdachadh reachdan eucorach, na sgrìobhaichean a tha ag àithneadh fòirneirt;

² A thionndadh an fheumaich o bhreitheanas, agus a thabhairt an còrach le ainneart o bhochdan mo shluaigh; air chor is gum bi bantraichean nan cobhartach dhaibh, agus gun creach iad na dìlleachdain.

³ Agus ciod a nì sibh ann an là an smachdachaidh, agus anns an lèirsgrios a thig o chèin? Cò a dh’ionnsaigh a theicheas sibh a‑chum cobhair? Agus càit am fàg sibh ur glòir?

⁴ As m’eughmhais-sa aomaidh iad sìos fo na prìosanaich, agus tuitidh iad fo na mairbh. Airson seo uile chan eil a chorraich air a tilleadh air falbh, ach tha a làmh fhathast sìnte a‑mach.

⁵ Ho, Asirianaich, slat mo chorraich; agus am bata nan làimh is e sin m’fhearg.

⁶ An aghaidh cinnich chealgaich cuiridh mi e; agus an aghaidh sluaigh ris a bheil mo chorraich bheir mi dha àithne a thogail creiche, agus a thoirt leo cobhartaich; agus gan saltairt sìos mar chlàbar nan sràidean.

⁷ Gidheadh chan e sin a bhios na aire-san, agus chan e rùn a chridhe e; ach is e milleadh a tha na chridhe, agus cinnich nach gann a ghearradh as.

⁸ Oir their e, Nach eil mo cheannardan uile nan rìghrean?

⁹ Nach eil Calno mar Charchemis? Nach eil Hamat mar Arphad? Nach eil Samaria mar Dhamascas?

¹⁰ Mar a ghlac mo làmh rìoghachdan nan iodhalan, aig an robh dealbhan snaidhte na b’fheàrr na iad sin a tha ann an Ierusalem agus ann an Samaria;

¹¹ Mar a rinn mi ri Samaria agus ra h‑iodhalan, nach dèan mi mar an ceudna ri Ierusalem, agus ra dealbhan-sa?

¹² Ach tàrlaidh, nuair a choileanas an Tighearna a obair gu h‑iomlan air sliabh Shioin agus air Ierusalem, gun dèan mi dìoghaltas air toradh cridhe uaibhreach rìgh Asiria, agus air sealladh àrd a shùl.

¹³ Oir their e, Le neart mo làimhe rinn mi e, agus lem ghliocas; oir tha deagh thuigse agam; agus dh’atharraich mi crìochan nam fineachan, agus chreach mi an ionmhasan, agus leag mi sìos an sluagh mar dhuine treun:

¹⁴ Agus fhuair mo làmh, mar nead, maoin nan slògh; agus mar a chruinnicheas neach uibhean a thrèigeadh, mar sin chruinnich mise an talamh uile; agus cha robh aon a ghluais an sgiath, a dh’fhosgail an gob, no a rinn bìog.

¹⁵ An dèan an tuagh uaill an aghaidh an fhir a tha a’ gearradh leatha? An àrdaich an tuireasg e fhèin an aghaidh an fhir a tha ga iomairt? Mar gun sìneadh an t‑slat i fhèin an aghaidh an neach a tha ga togail; no mar gun togadh an lorg suas e fhèin mar nach b’fhiodh a bha ann.

¹⁶ Air an adhbhar sin cuiridh an Tighearna, Tighearna nan sluagh, caoile air a’ mhuinntir reamhair; agus fo a òirdheirceas fadaidh e losgadh, mar losgadh teine.

¹⁷ Agus bidh solas Israeil na theine, agus a Thì naomh na lasair; agus loisgidh agus caithidh e a dhroigheann agus a dhris ann an aon là:

¹⁸ Agus caithidh e glòir a fhrìthe, agus a achaidh thairbhich, eadar anam agus fheòil; agus bidh iad mar fhear-iomchair brataich a’ call a threòir.

¹⁹ Agus bidh fuidheall craobhan a choille tearc, ionnas gun sgrìobh leanabh an àireamh.

²⁰ Agus tàrlaidh anns an là sin nach leig iarmad Israeil, agus iadsan a thèid as de thaigh Iàcoib, an taic nas mò air an fhear a bhuail iad; ach leigidh iad an taic air an Tighearna, Tì naomh Israeil, ann am fìrinn.

²¹ Tillidh fuidheall, eadhon fuidheall de Iàcob, a dh’ionnsaigh Dhè uile-chumhachdaich.

²² Oir ged bhiodh do shluagh, O Israeil, mar ghaineamh na fairge, cha till ach fuidheall dhiubh. An lèirsgrios a dh’òrdaicheadh, ruithidh e thairis le ceartas.

²³ Oir sgrios, eadhon sgrios sònraichte nì Iehòbhah, Tighearna nan sluagh, ann am meadhon na tìre uile.

²⁴ Air an adhbhar sin, mar seo deir Iehòbhah, Tighearna nan sluagh, Na biodh eagal ort, O mo shluagh, a tha a chòmhnaidh ann an Sion, ron Asirianach; le slait buailidh e thu, agus a bhata togaidh e suas ad aghaidh, a rèir gnàth na h‑Eiphit.

²⁵ Ach fhathast ùine ro‑gheàrr, agus coileanar m’fhearg, agus mo chorraich nan lèirsgrios.

²⁶ Agus togaidh Tighearna nan sluagh slat-sgiùrsaidh na aghaidh, cosmhail ri àr Mhidiain aig carraig Oreib: agus mar a bha a shlat air an fhairge, mar sin togaidh e suas i, a rèir gnàth na h‑Eiphit.

²⁷ Agus tàrlaidh anns an là sin gun atharraichear a eallach bhàrr do ghuailne, agus a chuing bhàrr do mhuineil; agus caithear a’ chuing do bhrìgh na h‑ola-ungaidh.

²⁸ Thàinig e gu Aiat, chaidh e thairis gu Migron; aig Michmas taisgidh e a àirneis.

²⁹ Chaidh iad a‑null air an aiseag; ann an Gebah ghabh iad tàmh: tha Ramah air chrith; tha Gibeah Shauil a’ teicheadh.

³⁰ Tog suas do ghuth, O nighean Ghallim; cluinnear e gu ruig Lais, O Anatot thruagh.

³¹ Theich Madmenah; tha luchd-àiteachaidh Ghebim air gabhail na ruaige.

³² Fanaidh e fhathast an là sin ann an Nob; crathaidh e a làmh an aghaidh cnoc nighean Shioin, an aghaidh sliabh Ierusaleim.

³³ Feuch, sgathaidh Iehòbhah, Tighearna nan sluagh, a’ gheug le luasgadh mòr; agus bidh iadsan as àirde fàs air an gearradh sìos, agus na h‑uaibhrich air an ìsleachadh.

³⁴ Agus gearraidh e dosan na frìthe le iarann; agus tuitidh Lebanon le làimh chumhachdaich.