Iob 5 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ Gairm a‑nis, ma tha e ann a fhreagras thu; agus cia de na naoimh ris an tionndaidh thu?

² Oir marbhaidh fearg an t‑amaideach, agus bheir tnù bàs an duine shuaraich.

³ Chunnaic mi an t‑amaideach a’ freumhachadh; ach mhallaich mi a àite-còmhnaidh air ball.

⁴ Is fhad a bhios a mhic o thèarainteachd, agus bruthar iad anns a’ gheata, gun neach ann gu an teasairginn.

⁵ Agus ithidh an t‑acrach suas a fhogharadh, agus eadhon as na drisean gabhaidh e e: sluigidh an creachadair suas am maoin.

⁶ Ged nach tig àmhghar a‑mach as an duslach, agus nach fàs carraid as an talamh,

⁷ Gidheadh, rugadh an duine a‑chum carraid, mar a dh’èireas na sradan suas.

⁸ Ach dh’iarrainn-sa a dh’ionnsaigh Dhè, agus a‑chum Dhè chuirinn mo ghuth:

⁹ A tha a’ dèanamh nithean mòra agus do‑rannsachaidh; nithean iongantach gun àireamh:

¹⁰ A tha a’ toirt frasan uisge air aghaidh na talmhainn, agus a’ cur uisgeachan air aghaidh nam machraichean;

¹¹ A‑chum iadsan a tha ìosal a chur an àirde, agus iadsan a tha dubhach a thogail suas an tèarainteachd:

¹² A tha a’ toirt innleachdan nan cuilbheartach gu neoni, air chor is nach coilean an làmhan an gnìomh:

¹³ A tha a’ glacadh nan daoine glice nan cuilbheartachd fhèin, air chor is gun tilgear sìos comhairle nan daoine fiara.

¹⁴ Anns an là coinnichidh iad dorchadas; agus mar anns an oidhche smeuraichidh iad mu mheadhon-là.

¹⁵ Agus saoraidh e am bochd on chlaidheamh, om beul, agus o làimh a’ chumhachdaich.

¹⁶ Agus aig a’ bhochd bidh dòchas, agus druididh aingidheachd a beul.

¹⁷ Feuch, is nèarrachd an duine a smachdaicheas Dia: air cronachadh an Uile-chumhachdaich, matà, na dèan-sa tàir.

¹⁸ Oir cràdhaidh e, agus ceanglaidh e suas; lotaidh e, agus lèighsidh a làmhan.

¹⁹ Ann an sia teanntachdan saoraidh e thu, agus anns an t‑seachdamh cha tig olc an gar dhut.

²⁰ Ann an gorta tèarnaidh e thu on bhàs; agus ann an cogadh, o chumhachd a’ chlaidheimh.

²¹ O sgiùrsadh na teanga falaichear thu; agus cha bhi eagal ort ro sgrios nuair a thig e.

²² Ri sgrios agus ri gorta gàiridh tu: agus ro fhiadh-bheathaichean na talmhainn cha bhi eagal ort.

²³ Oir ri clachan na machrach bidh tu ann an coicheangal; agus bidh fiadh-bheathaichean na machrach ann an sìth riut.

²⁴ Agus aithnichidh tu gum bi do phàillean ann an sìth; agus amhaircidh tu air d’àite-còmhnaidh, agus cha dèan thu gu h‑olc.

²⁵ Aithnichidh tu mar an ceudna gum bi do shliochd lìonmhor, agus do ghineal mar fheur na talmhainn.

²⁶ Thig thu ann an làn aois a‑chum na h‑uaighe, mar a chuirear suas cruach arbhair na h‑àm.

²⁷ Feuch, seo an nì a rannsaich sinn; mar sin tha e; èisd ris, agus biodh fhios agad air, air do shon fhèin.