Iob 41 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ An tarraing thu a‑mach Lebhiatan le dubhan, no a theanga le còrd a leigeas tu sìos?

² An cuir thu cromag na shròin, agus le deilg an toll thu a ghial?

³ An dèan e mòran aslachaidh ort? An labhair e briathran mìne riut?

⁴ An dèan e coicheangal riut? An gabh thu e mar sheirbhiseach gu bràth?

⁵ An dèan thu cluich ris mar ri eun? No an ceangail thu e dod ghruagaichean?

⁶ An dèan na companaich cuirm dheth? An roinn iad e am measg nan ceannaichean?

⁷ An lìon thu le gathan a chroiceann, no le morghathan èisg a cheann?

⁸ Cuir do làmh air, cuimhnich an cath, na dèan tuilleadh.

⁹ Feuch, is dìomhain a dhòchas-san: eadhon aig a shealladh nach tilgear duine sìos?

¹⁰ Nach borb e nuair a dhùisgeas neach e? Agus cò esan a sheasas na làthair?

¹¹ Cò a ghabh romham, agus gun dìolainn? Gach nì a tha fo na nèamhan uile is leamsa e.

¹² Cha cheil mi a bhuill, no a neart, no a dhealbh sgiamhach.

¹³ Cò a dh’fhoillsicheas aghaidh a aodaich? Cò a thig da ionnsaigh le a shrian dùbailte?

¹⁴ Cò a dh’fhosglas dorsan a aghaidh? Tha a fhiaclan uamhasach mun cuairt.

¹⁵ Is iad a lannan a uaill, dùinte suas le chèile mar le seula daingeann;

¹⁶ Aon air a cur ri aon eile, air chor is nach tig deò eatorra.

¹⁷ Tha iad air an tàthadh ri chèile, tha iad a’ dlùth-leantainn ri chèile, agus cha ghabh iad dealachadh.

¹⁸ Le a shitrich soillsichidh solas; agus tha a shùilean cosmhail ri rosgan na maidne.

¹⁹ As a bheul thèid leusan; leumaidh sradan teine a‑mach.

²⁰ A cuinneinean a shròine thig deatach a‑mach, mar à poit air ghoil, no coire.

²¹ Lasaidh a anail gual, agus thèid lasair a‑mach as a bheul.

²² Na mhuineal còmhnaichidh neart, agus roimhe ruithidh bròn.

²³ Tha fillidhean a fheòla a’ leantainn ri chèile: tha iad daingeann annta fhèin, cha ghabh iad gluasad.

²⁴ Tha a chridhe cruaidh mar chloich, cruaidh eadhon mar chloich-mhuilinn ìochdaraich.

²⁵ Nuair a thogas e e fhèin suas, bidh na cumhachdaich fo gheilt: air eagal brisidh glanaidh iad iad fhèin.

²⁶ Cha seas claidheamh an tì a bheanas ris; an t‑sleagh, an gath, no lùireach.

²⁷ Measaidh e mar chonnlaich an t‑iarann, mar fhiodh grod an t‑umha.

²⁸ Cha toir an t‑saighead air teicheadh; nan connlaich tionndaidhear leis clachan a’ chroinn-tabhaill.

²⁹ Mar chonnlaich measar gathan; agus nì e gàire ri crathadh sleagha.

³⁰ Foidhe tha clachan geura: sgaoilidh e nithean geura air an làthaich.

³¹ Bheir e air an doimhne a bhith air ghoil mar choire: an fhairge nì e mar phoit ola-ungaidh.

³² Na dhèidh bheir e air a shlighe soillseachadh: saoilidh neach an t‑aigean a bhith liath.

³³ Air thalamh chan eil a shamhail, a rinneadh as eugmhais eagail.

³⁴ Chì e gach nì àrd: tha e na rìgh os cionn uile chlann an uabhair.