Iob 29 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ Agus bhuanaich Iob na chosamhlachd a labhairt a‑mach, agus thubhairt e,

² Och nach robh mi mar anns na mìosan a chaidh tharam, mar anns na làithean air an do choimhead Dia mi!

³ Nuair a thug e air a lòchran dealrachadh air mo cheann, agus le a sholas a ghluais mi anns an dorchadas;

⁴ Mar a bha mi ann an làithean m’òige, nuair a bha rùn-diamhair Dhè air mo phàillean;

⁵ Nuair a bha an t‑Uile-chumhachdach fhathast maille rium, agus m’òganaich mum thimcheall;

⁶ Nuair a nigh mi mo cheuman le ìm, agus a thaom a’ charraig a‑mach dhomh sruthain ola;

⁷ Nuair a chaidh mi a‑mach gu geata a’ bhaile, a dheasaich mi m’àite-suidhe anns an t‑sràid!

⁸ Chunnaic na daoine òga mi, agus dh’fhalaich iad iad fhèin; agus dh’èirich na daoine aosda, agus sheas iad.

⁹ Sguir na h‑uachdarain de labhairt, agus chuir iad an làmh air am beul.

¹⁰ Dh’fhan na h‑àrd-uaislean nan tosd, agus lean an teanga rin gial.

¹¹ Nuair a chuala a’ chluas, bheannaich i mi; agus nuair a chunnaic an t‑sùil, thug i fianais leam:

¹² A chionn gun do shaor mi am bochd a bha ag èigheach, agus an dìlleachdan aig nach robh fear-cuideachaidh.

¹³ Thàinig beannachadh an tì a bha ullamh gu bàsachadh orm; agus thug mi air cridhe na bantraich seinn le aoibhneas.

¹⁴ Chuir mi ionracas orm, agus dh’èidich e mi: mar fhallaing agus mar choron bha mo bhreitheanas.

¹⁵ Bu shùilean mi don dall, agus bu chasan mi don bhacach.

¹⁶ Bha mi am athair do na bochdan; agus a’ chùis nach b’aithne dhomh rannsaich mi a‑mach.

¹⁷ Agus bhris mi gial an droch dhuine, agus as a fhiaclan spìon mi a’ chreach.

¹⁸ Agus thubhairt mi, Ann am nead gheibh mi bàs, agus mar a’ ghaineamh nì mi mo làithean lìonmhor.

¹⁹ Bha mo fhreumh air a sgaoileadh a‑mach làimh ris na h‑uisgeachan, agus laigh an drùchd rè na h‑oidhche air mo mheangan.

²⁰ Bha mo ghlòir ùr agam, agus dh’athnuadhaicheadh mo bhogha ann am làimh.

²¹ Riumsa dh’èisd daoine, agus dh’fheith iad, agus bha iad nan tosd rim chomhairle.

²² An dèidh mo bhriathran cha do labhair iad a‑rìs; agus shil mo chainnt orra.

²³ Agus bha sùil aca rium, mar ris an uisge; agus dh’fhosgail iad am beul gu farsaing, mar airson an uisge dheireannaich.

²⁴ Ma ghàir mi riu, cha do chreid iad; agus solas mo ghnùise cha do thilg iad sìos.

²⁵ Thagh mi a‑mach an slighe, agus shuidh mi mar cheannard, agus chòmhnaich mi mar rìgh ann an armailt, mar aon a bheir comhfhurtachd do luchd-bròin.