Iob 22 - Am Bìoball Gàidhlig 19921 An sin fhreagair Eliphas an Temanach, agus thubhairt e, 2 Do Dhia am faod duine a bhith tairbheach, mar a dh’fhaodas esan a tha glic a bhith tairbheach dha fhèin? 3 An toil-inntinn don Uile-chumhachdach gun saor thusa thu fhèin? Agus am buannachd e dhàsan, gun dèan thu do shlighean iomlan? 4 Air eagal romhad an cronaich e thu? An tèid e a‑chum breitheanais leat? 5 Nach eil d’aingidheachd mòr, agus d’euceartan gun chrìch? 6 Oir ghabh thu geall od bhràithrean gun adhbhar, agus aodach nan lomnochd bhuin thu dhiubh. 7 Cha tug thu uisge don sgìth ri òl, agus on acrach chùm thu aran. 8 Ach aig fear a’ ghàirdein làidir bha an talamh; agus ghabh an duine urramach còmhnaidh ann. 9 Chuir thu bantraichean uat falamh, agus bhriseadh gàirdeanan nan dìlleachdan. 10 Air an adhbhar sin mun cuairt ort bha ribeachan, agus ghlac geilt obann thu; 11 No dorchadas air chor is nach faiceadh tu; agus chòmhdaich pailteas uisgeachan thu. 12 Nach eil Dia ann an àirde nan nèamh? Agus faic mullach nan rionnag, cia àrd a tha iad. 13 Agus their thusa, Cionnas a tha fhios aig Dia? Tron dorchadas am breithnich e? 14 Tha neòil nan còmhdachadh dha, agus chan fhaic e; agus ann an cùirt nan nèamh siùbhlaidh e. 15 An tug thu fa‑near an t‑slighe o shean, air an d’imich daoine aingidh; 16 A ghearradh sìos ron àm, agus thaom tuil thar am bunait; 17 A thubhairt ri Dia, Imich uainn; agus ciod as urrainn an t‑Uile-chumhachdach a dhèanamh air ar son? 18 Gidheadh lìon e an taighean le nithean matha: ach guma fada a bhios comhairle nan aingidh uamsa. 19 Chì na h‑ionraic, agus bidh aoibhneas orra; agus nì an neo-chiontach gàire-fanaid riu. 20 An àite, nach do ghearradh ar maoin-ne sìos; ach loisgidh teine am fuidheall-san. 21 Gabh-sa a‑nis eòlas airsan, agus bi an sìth: mar sin thig math ad ionnsaigh. 22 Gabh, guidheam ort, an lagh o a bheul, agus cuir suas a bhriathran ann ad chridhe. 23 Ma thilleas tu a dh’ionnsaigh an Uile-chumhachdaich, togar suas thu; cuiridh tu euceart am fad od phàilleanan. 24 Agus cuiridh tu suas òr mar dhuslach, agus òr Ophir mar chlachan nan sruth. 25 Agus bidh an t‑Uile-chumhachdach na dhìdean agad, agus bidh pailteas airgid agad. 26 Oir an sin bidh do thlachd anns an Uile-chumhachdach, agus togaidh tu suas do ghnùis a dh’ionnsaigh Dhè. 27 Nì thu ùrnaigh ris, agus èisdidh e riut, agus dìolaidh tu do bhòidean. 28 Agus cuiridh tu nì romhad, agus daingnichear dhut e; agus air do shlighean dealraichidh solas. 29 Nuair a dh’ìslichear daoine, an sin their thu, Bidh àrdachadh ann; agus saoraidh e an t‑iriosal. 30 Saoraidh e esan nach eil neo-chiontach, agus saorar e le glaine do làmh-sa. |