Iob 16 - Am Bìoball Gàidhlig 19921 Ach fhreagair Iob, agus thubhairt e, 2 Chuala mi mòran den leithidean sin: is luchd-comhfhurtachd truagh sibh uile. 3 Am bi crìoch air briathran gaoithe? No ciod a tha a’ toirt an dànadais dhut gu bheil thu a’ freagairt? 4 Dh’fhaodainn-sa mar an ceudna labhairt cosmhail ribhse: nam biodh ur n‑anam an àite m’anama-sa, dh’fhaodainn briathran a chur cuideachd nur n‑aghaidh, agus mo cheann a chrathadh ribh: 5 Ach neartaichinn sibh lem bheul, agus lùghdaicheadh gluasad mo bhilean ur doilgheas. 6 Ged labhair mise, cha lùghdaichear mo dhoilgheas; agus ma bhios mi am thosd, ciod am fuasgladh a gheibh mi? 7 Ach a‑nis sgìthich e mi: sgap thu mo chuideachd uile. 8 Agus rinn thu mi làn phreasag-aodainn; mar fhianais tha sin: agus dh’èirich mo chaoile am aghaidh; rim aodann freagraidh i. 9 Reub a chorraich mi, agus tha fuath aige dhomh: chas e a fhiaclan rium; tha mo nàmhaid a’ geurachadh a shùl orm. 10 Chas iad am beul rium; le masladh bhuail iad mo ghiallan; cuideachd chruinnich iad am aghaidh. 11 Thug Dia mi thairis don an‑diadhaidh, agus an làimh nan aingidh thilg e mi. 12 Ann an sìth bha mi, ach phronn e mi: agus rug e air mo mhuineal, agus chrath e as a chèile mi, agus chuir e suas mi dha fhèin mar chuspair. 13 Tha a luchd-shaighead gam chuartachadh air gach taobh: sgoiltidh e m’àirnean o chèile, agus cha chaomhain e; taomaidh e a‑mach mo dhomblas air an talamh. 14 Brisidh e mi le briseadh air bhriseadh; ruithidh e orm mar churaidh. 15 Dh’fhuaigh mi sac-aodach air mo chraiceann, agus shalaich mi m’adharc anns an duslach. 16 Tha m’aodann air at le gal, agus air mo rosgan tha sgàil a’ bhàis; 17 Chan ann airson euceirt am làmhan: mar an ceudna tha m’ùrnaigh glan. 18 A thalaimh, na còmhdaich thusa m’fhuil, agus na biodh àit aig mo ghlaodh. 19 Mar an ceudna a‑nis, feuch, anns na nèamhan tha m’ fhianais, agus esan a bheir teisteas orm anns na h‑àrdan. 20 A’ fanaid orm tha mo chàirdean; a‑chum Dhè tha mo shùil a’ taomadh dheur. 21 O nach faodadh duine tagradh ri Dia, mar a thagras mac an duine ra choimhearsnach! 22 Nuair a thig beagan de bhliadhnachan, an sin anns an t‑slighe air nach till mi siùbhlaidh mi. |