Iob 15 - Am Bìoball Gàidhlig 19921 An sin fhreagair Eliphas an Temanach, agus thubhairt e, 2 An luaidh duine glic air eòlas gaoithe, agus an lìon e a chliabh leis a’ ghaoith an ear? 3 An tagair e le briathran gun tairbhe, agus le cainnt leis nach dèan e math? 4 Seadh, tha thu a’ tilgeadh dhìot eagail, agus a’ leigeadh ùrnaigh dhìot an làthair Dhè. 5 Oir teagaisgidh aingidheachd do bheul, agus roghnaichidh tu teanga nan cuilbheartach. 6 Dìtidh do bheul fhèin thu, agus cha mhise; agus bheir do bhilean fhèin fianais ad aghaidh. 7 An tusa an ciad duine a rugadh? No ro na cnocan an do rinneadh thu? 8 An cuala tu a’ bheag ann an comhairle dhiamhair Dhè? Agus ad ionnsaigh fhèin a‑mhàin an do tharraing thu gliocas? 9 Ciod as aithne dhutsa, nach aithne dhuinne? A thuigeas tusa, nach tuig sinne? 10 Tha araon an ceann-liath agus an t‑aosmhor nar measg-ne nas sine gu mòr na d’athair. 11 Am beag leat sòlasan Dhè? Agus a bheil nì diamhair agad? 12 Carson a tha do chridhe gad thoirt air falbh, agus carson a tha do shùilean a’ caogadh, 13 Gu bheil thu a’ tionndadh do spioraid an aghaidh Dhè, agus a’ leigeadh an leithidean sin de bhriathran a‑mach as do bheul? 14 Cò e an duine, gum biodh e glan? Agus gun saoradh esan e fhèin, a rugadh o mhnaoi? 15 Feuch, as a naoimh chan earb e; agus chan eil na nèamhan glan na shùilean. 16 Nach gràineile agus nach salaiche gu mòr an duine, a dh’òlas euceart mar uisge? 17 Innsidh mi dhut, èisd rium; agus na chunnaic mi, cuiridh mi an cèill; 18 A dh’aithris daoine glice, agus nach do cheil an athraichean orra: 19 Don tugadh nan aonar an talamh, agus cha d’imich coigreach nam measg. 20 Rè a làithean uile cràidhear an t‑aingidh; agus falaichear àireamh a bhliadhnachan air an fhear-shàrachaidh. 21 Tha fuaim eagalach na chluasan: na shoirbheachadh thig am fear-millidh air. 22 Cha chreid e gun till e as an dorchadas; agus feithear air leis a’ chlaidheamh. 23 Tha e ag imeachd mun cuairt airson arain, ag ràdh, Càit a bheil e? Tha fhios aige gu bheil là an dorchadais deas aig a làimh. 24 Cuiridh teanntachd agus àmhghar uamhas air: buadhaichidh iad air, mar rìgh deas a‑chum catha. 25 Oir sìnidh e a‑mach a làmh an aghaidh Dhè, agus an aghaidh an Uile-chumhachdaich neartaichidh e e fhèin. 26 Ruithidh e air, air a mhuineal, air cupan tiugh a sgiath; 27 A chionn gun do chòmhdaich e a ghnùis le a shult, agus gun do rinn e fillidhean saille air a leasraidh. 28 Agus còmhnaichidh e ann am bailtean fàsaichte, ann an taighean nach eil air an àiteachadh, a tha ullamh gu bhith nan càrnan. 29 Cha bhi e beartach, agus cha mhair a mhaoin; agus cha sìn e a‑mach a fhreumh anns an talamh. 30 Cha triall e à dorchadas; tiormaichidh lasair a mheanglan; agus siùbhlaidh e le anail a bheòil. 31 Na earbadh esan a mheallar à dìomhanas; oir dìomhanas bidh aige mar luigheachd. 32 Ro a là coileanar e; agus cha bhi a gheug uaine. 33 Crathaidh e dheth mar an fhìonain a fhìondhearcan anabaich, agus tilgidh e dheth mar an crann-ola a bhlàth. 34 Oir bidh coitheanal nan cealgair aonaranach, agus caithidh teine pàilleanan na duais-bhratha. 35 Ginidh iad donas, agus beiridh iad droch-bheart, agus ullaichidh an com cealg. |