Iob 13 - Am Bìoball Gàidhlig 19921 Feuch, chunnaic mo shùil seo uile; chuala mo chluas, agus mhothaich i e. 2 Mar as aithne dhuibhse, is aithne dhòmhsa mar an ceudna: chan ìsle mise na sibhse. 3 Ach labhrainn-sa ris an Uile-chumhachdach, agus b’àill leam tagradh ri Dia. 4 Oir is luchd-cumaidh bhreug sibhse, lèighean nach fiù sibh uile. 5 O nach robh sibh gu tur nur tosd! agus b’e sin ur gliocas. 6 Cluinnibh a‑nis mo thagradh, agus èisdibh ri deasbaireachd mo bhilean. 7 An labhair sibh gu h‑aingidh airson Dhè? Agus air a shon-san an labhair sibh gu cealgach? 8 An gabh sibh ra ghnùis? Airson Dhè an dèan sibh còmhstri? 9 A bheil e math gun rannsaicheadh e a‑mach sibh? Mar a nìthear fanaid air duine, an dèan sibh fanaid airsan? 10 Gu cinnteach cronaichidh e sibh, ma ghabhas sibh ann an uaigneas ri pearsachan. 11 Nach cuir a òirdhearcas-san eagal oirbh? Agus nach tuit a uamhann-san oirbh? 12 Tha ur cuimhne cosmhail ri luaithre, mar chuirp creadha ur cuirp. 13 Bithibh nur tosd am thaobh-sa, agus labhraidh mi, agus thigeadh orm na dh’fhaodas. 14 Carson a tha mi a’ gabhail m’fheòla am fhiaclan, agus a’ cur mo bheatha ann am làimh? 15 Ged mharbh e mi, gidheadh earbaidh mi as: ach tagraidh mi mo shlighean na fhianais. 16 Mar an ceudna bidh e dhòmhsa a‑chum slàinte; oir cha tig cealgair na làthair. 17 Eisdibh gu furachair rim chainnt, agus rim sgeul le ur cluasan. 18 Feuch a‑nis, chuir mi mo chùis ann an òrdagh: tha fhios agam gun saorar mi. 19 Cò esan a thagras rium? Oir a‑nis, ma bhios mi am thosd, bheir mi suas an deò. 20 A‑mhàin dà nì na dèan rium; an sin od ghnùis chan fhalaich mi mi fhèin. 21 Tarraing do làmh fada uam agus na cuireadh d’uamhann eagal orm. 22 An sin gairm thusa, agus freagraidh mise: no labhraidh mise, agus freagair thusa mi. 23 Cia lìonmhor m’euceartan agus mo pheacaidhean? Air m’easaontas agus mo pheacadh thoir fios dhomh. 24 Carson a tha thu a’ falach do ghnùise, agus gam mheas mar nàmhaid dhut? 25 Am bris thu an duilleag a thilgear a‑null agus a‑nall? Agus an ruaig thu an asbhuain thioram? 26 Oir tha thu a’ sgrìobhadh nithean searbha am aghaidh, agus a’ toirt orm euceartan m’òige a shealbhachadh. 27 Agus tha thu a’ cur mo chas anns a’ cheap, agus a’ geur-amharc air mo shlighean gu lèir, agus a’ cur chomharraidhean air bonnan mo chas. 28 Agus mar nì breun cuirear as dha, mar thrusgan a dh’itheas an leòmann. |