Iob 11 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ An sin fhreagair Sophar an Naamatach, agus thubhairt e,

² Do lìonmhorachd bhriathar nach toirear freagradh? Agus an saorar fear na mòr-bhruidhne?

³ An toir do bhreugan-sa air daoine a bhith nan tosd? Agus nuair a nì thu fanaid, nach cuir duine air bith nàire ort?

⁴ Oir thubhairt thu, Glan tha mo theagasg, agus neochiontach tha mi ann ad shùilean.

⁵ Ach, O nach labhradh Dia, agus nach fosgladh e a bhilean riut;

⁶ Agus nach nochdadh e dhut nithean diamhair a’ ghliocais, gu bheil iad dùbailte na tha ann! Biodh fhios agad uime sin gu bheil Dia gad agairt airson d’euceirt.

⁷ An urrainn thusa le rannsachadh Dia fhaghail a‑mach? An urrainn thu an t‑Uile-chumhachdach fhaghail a‑mach gu h‑iomlan?

⁸ Ard mar na nèamhan; ciod a nì thu? Nas doimhne na ifrinn; ciod as aithne dhut?

⁹ Nas fhaide na an talamh a thomhas, agus nas leithne na an fhairge.

¹⁰ Ma ghearras e as, no ma dhùineas e suas, no ma chruinnicheas e ri chèile, cò a bhacas e?

¹¹ Oir is aithne dha daoine faoine; agus nuair a chì e euceart, nach toir e fa‑near i?

¹² Agus b’àill leis an duine fhaoin a bhith glic, ged as ann mar loth asail fhiadhaich a bheirear duine.

¹³ Ma dheasaicheas tu do chridhe, agus gun sìn thu da ionnsaigh do làmhan;

¹⁴ Ma bhios euceart ad làimh, cuir fada uat i, agus na leig le aingidheachd còmhnachadh ad phàilleanan.

¹⁵ Oir an sin togaidh tu suas do ghnùis gun smal, agus bidh tu seasmhach, agus cha bhi eagal ort:

¹⁶ Oir dìochuimhnichidh tu do dhochair; mar na h‑uisgeachan a chaidh seachad cuimhnichidh tu i:

¹⁷ Agus nas soilleire na meadhon-là fàsaidh d’aois; ged robh thu ann an dorchadas, mar a’ mhadainn bidh tu.

¹⁸ Agus earbaidh tu, oir bidh dòchas agad; agus cladhaichidh tu, agus gu tèarainte gabhaidh tu tàmh.

¹⁹ Agus nuair a laigheas tu sìos, cha chuir neach air bith eagal ort; agus iarraidh mòran do ghnùis.

²⁰ Ach fàilnichidh sùilean nan aingidh, agus dol as cha bhi aca; agus bidh an dòchas mar thoirt suas an deò.