Ieremiah 48 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ Mu thimcheall Mhòaib, Mar seo tha Tighearna nan sluagh, Dia Israeil, ag ràdh: Is an‑aoibhinn do Nebo, oir tha e air a chreachadh! Tha Ciriataim air a chur gu amhluadh, air a ghlacadh; tha an daingneach àrd air a mhaslachadh; agus air a bhriseadh sìos.

² Nas mò cha bhi uaill aig Mòab: ann an Hesbon dhealbh iad olc na aghaidh, ag ràdh, Thigibh, agus gearramaid as e o bhith na chinneach: millear thusa mar an ceudna, O Mhadmein, bidh an claidheamh air do thòir.

³ Tha fuaim èighich o Horonaim, milleadh agus àr mòr.

⁴ Tha Mòab air a mhilleadh, thug a chlann bheag air an gaoir a bhith air a cluinntinn.

⁵ Gu dearbh aig uchdaich Luhit, thèid gul suas gun fhois: gu dearbh aig leathad Horonaim chuala mo naimhdean èigh a’ mhillidh.

⁶ Teichibh, tèarnaibh ur n‑anam, agus bithibh mar phreas seargte anns an ionad sgaoilte.

⁷ Oir a chionn gun d’earb thu à do mhaoin, agus à d’ionmhasan, air an adhbhar sin bidh tu fhèin fòs air do ghlacadh: agus thèid Chemos air falbh ann am braighdeanas, a shagartan agus a uachdarain maille ris.

⁸ Thig creachadair fòs air gach uile chathair; agus cha tèid cathair air bith as: agus millear an gleann, agus thèid an còmhnard a sgrios amhail a labhair an Tighearna.

⁹ Thugaibh sgiathan do Mhòab, a‑chum gun teich e gu luath air falbh; agus biodh a bhailtean nam fàsach, gun aon gan àiteachadh.

¹⁰ Is mallaichte esan a nì obair an Tighearna gu cealgach; agus is mallaichte esan a chumas a chlaidheamh air ais o fhuil.

¹¹ Bha suaimhneas aig Mòab o a òige, agus shocraich e air a dheasgainean, agus cha do thàirngeadh a‑mach o shoitheach gu soitheach e, cha mhò a dh’imich e ann am braighdeanas: air an adhbhar sin mhair a bhlas ann, agus cha d’atharraicheadh a fhàile.

¹² Uime sin, feuch, tha na làithean a’ teachd, deir an Tighearna, anns an cuir mise da ionnsaigh luchd-gluasaid, a bheir air dol air ghluasad, agus a dh’fhalmhaicheas a shoithichean, agus a bhriseas a shoireachan.

¹³ Agus bidh nàire air Mòab de Chemos, mar a bha nàire air taigh Israeil de Bhetel am muinghinn.

¹⁴ Cionnas a their sibh, Tha sinn nar daoine cumhachdach agus treuna airson a’ chatha?

¹⁵ Tha Mòab air a chreachadh, agus air dol suas as a bhailtean, agus thàinig an òigridh thaghte-san a‑nuas a‑chum an àir, deir an Rìgh, don ainm Iehòbhah, Dia nan sluagh.

¹⁶ Tha lèirsgrios Mhòaib dlùth do làimh, agus àmhghar gu luath a’ greasad.

¹⁷ Guilibh air a shon, sibhse uile mun cuairt dha; agus sibhse uile don aithne a ainm, abraibh, Cionnas a bhriseadh slat-rìoghail na treasa, lorg na maise!

¹⁸ Thig a‑nuas od àilleachd, agus suidh ann an ìota, O nighean a tha ag àiteachadh Dhiboin; a chionn gu bheil creachadair Mhòaib air teachd a‑nìos ann ad aghaidh, fear-millidh do dhaingnichean.

¹⁹ Seas aig an t‑slighe, agus gabh sealladh, O bhean-àiteachaidh Aroeir; feòraich dhethsan a theicheas, agus dhithse a chaidh as; abair, Ciod a rinneadh?

²⁰ Mhaslaicheadh Mòab, oir bhriseadh sìos e: dèanaibh ulartaich agus àrd-èigheach; innsibh an sgeul ann an Arnon, gu bheil Mòab air a mhilleadh.

²¹ Agus thàinig breitheanas air an tìr chòmhnaird; air Holon, agus air Iahasah, agus air Mephaat;

²² Agus air Dibon, agus air Nebo, agus air Bet-diblataim;

²³ Agus air Ciriataim, agus air Bet-gamul, agus air Bet-meon;

²⁴ Agus air Ceriot, agus air Bosrah, agus air uile bhailtean fearann Mhòaib, am fad agus am fagas.

²⁵ Ghearradh adharc Mhòaib uaithe, agus tha a ghàirdean air a bhriseadh, deir an Tighearna.

²⁶ Cuir air mhisg e; a chionn gun do thog e suas e fhèin an aghaidh an Tighearna; seadh, nì Mòab e fhèin aonairt na sgeith fhèin, agus bidh e mar an ceudna na bhall-fanaid.

²⁷ Oir nach robh Israel na bhall-fanaid dhutsa? An d’fhuaireadh am measg mhèirleach e, gun tugadh tu ana-cainnt dha leis na h‑uile bhriathran a b’urrainn thu?

²⁸ Fàgaibh na bailtean, agus gabhaibh còmhnaidh anns a’ charraig, O sibhse a tha ag àiteachadh Mhòaib; agus bithibh cosmhail ris a’ chalaman a nì a nead ann am bruaich bile na h‑uaimhe.

²⁹ Chuala sinn uabhar Mhòaib; tha e ro uaibhreach; a mhòrchuis, agus a uabhar, agus a uaill agus àrdan a chridhe.

³⁰ Is aithne dhòmhsa, deir an Tighearna, a chorraich, ach chan eil a neart da rèir; a ràiteachas, ach chan eil a dhèanadas da rèir.

³¹ Air an adhbhar sin, guilidh mise airson Mhòaib, eadhon airson Mhòaib uile togaidh mi an àird mo ghuth; ri fir Chir-hereis nì Iaser èigheach le gul.

³² Guilidh mi air do shon, O fhìonain Shibmah; sgaoil do mheanglain thar an fhairge, ràinig iad gu ruig fairge Iaseir; air do mheas-samhraidh, agus air d’fhìon-fhogharadh bhuail am fear-millidh.

³³ Agus tha aoibhneas agus gàirdeachas air an toirt air falbh on mhachair thorraich, eadhon o thìr Mhòaib; agus air fìon on amar-bhruthaidh chuir mise casgadh; am fear-bruthaidh cha bhrùth, an iolach chan iolach i.

³⁴ O ghaoir Hesboin gu Elealeh, gu Iahas chuir iad a‑mach an guth, o Shòar gu ruig Horonaim, mar thrì-bliadhnach aighe; oir bidh eadhon uisgeachan Nimrim nan lèirsgrios.

³⁵ Agus cuiridh mise casgadh ann am Mòab, tha an Tighearna ag ràdh, air-san a dh’ìobras air ionad àrd, agus airsan a loisgeas tùis da dhiathan.

³⁶ Air an adhbhar sin nì mo chridhe fuaim mar phìoban airson Mhòaib; nì eadhon mo chridhe fuaim mar phìoban airson fir Chir-hereis: a chionn gun deachaidh am beartas a fhuair iad am mugha.

³⁷ Seadh, bidh gach ceann maol, agus gach feusag beàrrte: air na h‑uile làmhan bidh gearraidhean, agus air na h‑uile leasraidh sac-èideadh.

³⁸ Air mullach uile thaighean Mhòaib, agus na shràidean, bidh tuireadh coitcheann: oir bhris mise Mòab mar shoitheach anns nach eil aig aon neach tlachd, deir an Tighearna.

³⁹ Cionnas a bhriseadh sìos e! (bhùir iad); cionnas a thionndaidh Mòab a chùlaibh! Nàraicheadh Mòab, agus bidh e na bhall-fanaid, agus na uamhann dhaibhsan uile mun cuairt dha.

⁴⁰ Oir mar seo tha an Tighearna ag ràdh, Feuch, itealaichidh aon mar iolair, agus sgaoilidh e a sgiathan mar Mhòab.

⁴¹ Ghlacadh na bailtean, agus tha na daingnichean an làimh, agus bidh cridheachan laoich Mhòaib anns an là sin mar chridhe mnà ri saothair.

⁴² Agus sgriosar Mòab o bhith nas mò na chinneach, a chionn gun d’àrdaich e e fhèin an aghaidh an Tighearna.

⁴³ Bidh uamhas, an sloc, agus an ribe ort, O fhir-àiteachaidh Mhòaib, deir an Tighearna.

⁴⁴ Esan a theicheas on uamhas, tuitidh e anns an t‑sloc, agus esan a dh’èireas as an t‑sloc, glacar e anns an ribe; oir bheir mise air, eadhon air Mòab, bliadhna a smachdachaidh, deir an Tighearna.

⁴⁵ Fo sgàil Hesboin sheas iadsan a theich on ainneart: ach thig teine a‑mach o Hesbon, agus lasair à meadhon Shihoin, agus loisgidh e ceàrnan Mhòaib, agus mullach-cinn nan daoine ceannairceach.

⁴⁶ Is an‑aoibhinn dhutsa, O Mhòaib! Tha thusa caillte, O shluaigh Chemois, oir thugadh do mhic air falbh ann am braighdeanas, do nigheanan ann am bruid mar an ceudna!

⁴⁷ Gidheadh bheir mise air a h‑ais bruid Mhòaib anns na làithean deireannach, deir an Tighearna. An fhad seo breitheanas Mhòaib.