Ieremiah 35 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ Am facal a thàinig gu Ieremiah on Tighearna, ann an làithean Iehoiacim mhic Iosiah rìgh Iùdah, ag ràdh,

² Imich gu taigh nan Rechabach, agus labhair riu, agus thoir iad a‑chum taigh an Tighearna gu aon de na seòmraichean, agus thoir dhaibh fìon ra òl.

³ An sin ghabh mi Iaasaniah mac Ieremiah, mhic Habasiniah, agus a bhràithrean, agus uile mhic, agus uile theaghlach nan Rechabach:

⁴ Agus thug mi iad gu taigh an Tighearna, gu seòmar mic Hanain mhic Igdaliah, òglach Dhè, a bha ri taobh seòmar nan uachdaran, a bha ri taobh seòmar Mhaaseiah mhic Shaluim, fear-gleidhidh an dorais:

⁵ Agus chuir mi air beulaibh mic taigh nan Rechabach soireachan làn fìona, agus cupain; agus thubhairt mi riu, Olaibh fìon.

⁶ Ach thubhairt iadsan, Chan òl sinne fìon: oir thug Ionadab mac Rechaib ar n‑athair àithne dhuinn, ag ràdh, Na òlaibh-se fìon, sibh fhèin no ur mic gu bràth.

⁷ Cha mhò a thogas sibh taigh, no a chuireas sibh sìol, no a shuidhicheas sibh fìonlios, no a bhios aon agaibh; ach fad ur n‑uile làithean nì sibh còmhnaidh ann am bùthan, a‑chum gum mair sibh mòran làithean anns an fhearann anns a bheil sibh nur coigrich.

⁸ Agus thug sinn gèill do ghuth Ionadaib mhic Rechaib ar n‑athar, anns gach nì a chuir e mar fhiachaibh oirnn, gun fhìon air bith òl fad ar n‑uile làithean, sinn fhèin, ar mnathan, ar mic, no ar nigheanan;

⁹ No taighean a thogail dhuinn fhèin gu còmhnaidh a ghabhail annta: cha mhò a tha againn fìonlios, no achadh, no sìol.

¹⁰ Ach ghabh sinn còmhnaidh ann am bùthan, agus thug sinn gèill, agus rinn sinn a rèir gach nì a dh’àithn ar n‑athair Ionadab dhuinn.

¹¹ Ach thàrladh, nuair a thàinig Nebuchadnesar rìgh Bhàbiloin a‑nìos don fhearann, gun dubhairt sinn, Thigibh, agus rachamaid gu Ierusalem, air eagal feachd nan Caldèanach, agus air eagal feachd nan Sirianach: air an adhbhar sin tha sinn a chòmhnaidh ann an Ierusalem.

¹² An sin thàinig facal an Tighearna gu Ieremiah, ag ràdh,

¹³ Mar seo tha Tighearna nan sluagh, Dia Israeil, ag ràdh, Imich agus abair ri fir Iùdah, agus ri luchd-àiteachaidh Ierusaleim, Nach gabh sibh ri teagasg, a thoirt èisdeachd dom bhriathran-sa? deir an Tighearna.

¹⁴ Tha briathran Ionadaib mhic Rechaib, a dh’àithn e da mhic gun fhìon òl, air an coileanadh; oir gus an là‑an‑diugh chan òl iad fìon sam bith, ach tha iad umhail do àithne an athar: gidheadh labhair mise ribhse, ag èirigh gu moch agus a’ labhairt, ach cha d’èisd sibh rium.

¹⁵ Chuir mi dur n‑ionnsaigh mar an ceudna m’uile sheirbhisich na fàidhean, ag èirigh gu moch agus gan cur a mach, ag ràdh, Tillibh a‑nis, gach aon o a dhroch shlighe, agus leasaichibh ur dèanadas, agus na rachaibh air lorg dhiathan eile gu seirbhis a thoirt dhaibh agus gabhaibh còmhnaidh anns an fhearann a thug mise dhuibh, agus dur n‑athraichean: ach cha d’aom sibh ur cluas, cha mhò a thug sibh èisdeachd dhomh.

¹⁶ A chionn gun do choilean mic Ionadaib, mac Rechaib, àithne an athar, a dh’àithn e dhaibh, ach nach d’èisd an sluagh seo riumsa;

¹⁷ Air an adhbhar sin, mar seo deir Iehòbhah, Dia nan sluagh, Dia Israeil: Feuch, bheir mise air Iùdah, agus air uile luchd-àiteachaidh Ierusaleim, an t‑olc sin uile a labhair mi nan aghaidh: a chionn gun do labhair mi riu, ach nach d’èisd iad; agus gun do ghlaodh mi riu, ach nach do fhreagair iad.

¹⁸ Agus ri teaghlach nan Rechabach thubhairt Ieremiah, Mar seo deir Tighearna nan sluagh, Dia Israeil, A chionn gun tug sibhse gèill do àithne Ionadaib ur n‑athair, agus gun do choimhead sibh a uile iarrtasan, agus gun do rinn sibh a rèir gach nì a dh’àithn e dhuibh;

¹⁹ Uime sin, mar seo deir Tighearna nan sluagh, Dia Israeil, Cha bhi Ionadab mac Rechaibh gun duine aige gu seasamh ann am làthair-sa gu bràth.