Hosèa 6 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ Thigibh agus tilleamaid ris an Tighearna: oir is esan a reub, agus is e a nì ar leigheas; is e a bhuail, agus ceanglaidh e suas sinn.

² An ceann dà là nì e ar n‑ath-bheothachadh, air an treas là dùisgidh e suas sinn, agus bidh sinn beò na shealladh.

³ Agus bidh eòlas againn: thèid sinn air ar n‑aghaidh a ghabhail eòlais air an Tighearna: tha a dhol a‑mach air ullachadh mar a’ mhadainn; agus thig e dar n‑ionnsaigh mar an t‑uisge; mar an t‑uisge deireannach, agus an ciad uisge air an talamh.

⁴ Ciod a nì mi riut, O Ephraim? Ciod a nì mi riutsa, O Iùdah? Oir tha ur maitheas mar neul maidne, agus mar an drùchd moch, a shiùbhlas air falbh.

⁵ Uime sin sgath mi sìos iad leis na fàidhean: mharbh mi iad le briathran mo bheòil: agus bha do bhreitheanais mar an solas na dhol a‑mach.

⁶ Oir dh’iarr mise tròcair, agus chan e ìobairt, agus eòlas Dhè nas mò na ìobairtean-loisgte.

⁷ Ach bhris iadsan an coicheangal mar Adhamh: an sin bhuin iad gu fealltach am aghaidh-sa.

⁸ Is cathair luchd-dèanamh eucorach Gilead, air a truailleadh le fuil.

⁹ Agus amhail a dh’fheitheas buidheann airson duine, tha cuideachd nan sagart a’ marbhadh anns an t‑slighe gu Sechem a dh’aon-bheachd; oir rinn iad aingidheachd gu dàna.

¹⁰ Ann an taigh Israeil chunnaic mi nì ro‑ghràineil: an sin tha Ephraim ri strìopachas; tha Israel air a thruailleadh.

¹¹ Air do shon-sa, mar an ceudna, O Iùdah, tha fogharadh air a shònrachadh, nuair a thilleas mise air a h‑ais bruid mo shluaigh.