Gnìomharan 15 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ Agus theagaisg dream àraidh, a thàinig a‑nuas o Iudèa, na bràithrean, ag ràdh, Mura timcheall-ghearrar sibh a rèir gnàth Mhaois, chan eil e an comas dhuibh a bhith air ur tèarnadh.

² Uime sin air do Phòl agus do Bharnabas connsachadh agus deasbaireachd nach bu bheag a bhith aca riu, dh’òrdaich iad Pòl agus Barnabas, agus dream àraidh eile dhiubh fhèin, a dhol suas a‑chum nan abstol agus nan seanairean gu Ierusalem mu thimcheall na ceiste seo.

³ Agus air dhaibh a bhith air an toirt air an aghaidh leis an eaglais, chaidh iad tro Phenice, agus Shamaria, a’ cur an cèill iompachadh nan Cinneach: agus thug iad aoibhneas mòr do na bràithrean uile.

⁴ Agus nuair a thàinig iad gu Ierusalem, ghabhadh riu leis an eaglais, agus na h‑abstoil, agus na seanairean, agus dh’innis iad meud nan nithean a rinn Dia leòsan.

⁵ Ach dh’èirich dream àraidh de bharail nam Pharasach a bha nan creidmhich, ag ràdh gur còir an timcheall-ghearradh, agus ag àithneadh dhaibh lagh Mhaois a choimhead.

⁶ Agus thàinig na h‑abstoil agus na seanairean an ceann a chèile a dh’fheuchainn mun chùis seo.

⁷ Agus an dèidh mòran deasbaireachd, dh’èirich Peadar agus thubhairt e riu, Fheara agus a bhràithrean, tha fhios agaibh o chionn fhada gun do roghnaich Dia nar measg-ne, om bheul-sa gun cluinneadh na Cinnich facal an t‑soisgeil, agus gun creideadh iad:

⁸ Agus rinn an Dia don aithne an cridhe fianais dhaibh, a’ tabhairt an Spioraid Naoimh dhaibh, mar a thug e dhuinne;

⁹ Agus cha do rinn e eadar-dhealachadh eadar sinne agus iadsan, a’ glanadh an cridhe le creideamh.

¹⁰ Carson uime sin a‑nis a tha sibh a’ brosnachadh Dhè, le cuing a chur air muineal nan deisciobal, nach robh aon chuid ar n‑athraichean no sinne comasach air a ghiùlan?

¹¹ Gidheadh tha sinn a’ creidsinn, tre ghràs on Tighearna Iosa Crìosd, gun saorar sinn amhail mar iadsan.

¹² An sin dh’fhan a’ chuideachd uile nan tosd, agus thug iad èisdeachd do Bharnabas agus do Phòl, ag innse meud nan comharraidhean agus nam mìorbhailean a rinn Dia leòsan am measg nan Cinneach.

¹³ Agus an dèidh dhaibh a bhith nan tosd, fhreagair Seumas, ag ràdh. Fheara agus a bhràithrean, èisdibh riumsa:

¹⁴ Chuir Simeon an cèill cionnas a dh’fhiosraich Dia na Cinnich air tùs le poball a ghabhail as am measg da ainm fhèin.

¹⁵ Agus dha seo tha briathran nam fàidhean a’ co‑fhreagairt; a rèir mar a tha e sgrìobhte:

¹⁶ An dèidh seo tillidh mi, agus togaidh mi suas a‑rìs pàillean Dhaibhidh, a tha air tuiteam; agus togaidh mi a‑rìs an nì a thuit dheth, agus cuiridh mi suas e:

¹⁷ A‑chum gun iarr fuidheall nan daoine an Tighearna, agus na h‑uile Chinnich, air an goirear m’ainm-sa, tha an Tighearna ag ràdh, a tha a’ dèanamh nan nithean seo uile.

¹⁸ Aithnichte do Dhia tha a obraichean fhèin uile o thoiseach an t‑saoghail.

¹⁹ Uime sin is i mo bhreith-sa nach cuir sinn mì‑shuaimhneas orrasan de na Cinnich a tha air tilleadh a‑chum Dhè:

²⁰ Ach gun sgrìobh sinn dan ionnsaigh, iad a sheachnadh truaillidheachd iodhalan, agus strìopachais, agus nì tachdte, agus fala.

²¹ Oir tha aig Maois o na linntean cian anns gach baile daoine a tha ga shearmonachadh, air dha a bhith air a leughadh gach là sàbaid anns na sionagogan.

²² An sin chunnacas iomchaidh do na h‑abstoil, agus do na seanairean, maille ris an eaglais uile, daoine taghte dhiubh fhèin a chur gu Antioch, maille ri Pòl agus Barnabas; eadhon, Iùdas don co‑ainm Barsabas, agus Silas, daoine inbheach am measg nam bràithrean:

²³ Agus sgrìobh iad litrichean leo air an dòigh seo, Tha na h‑abstoil, agus na seanairean, agus na bràithrean, a’ cur beannachd a‑chum nam bràithrean de na Cinnich a tha ann an Antioch, agus ann an Siria, agus ann an Cilicia:

²⁴ Do bhrìgh gun cuala sinne gun do chuir dream àraidh a chaidh uainne mì‑shuaimhneas oirbh le briathran, ag atharrachadh ur n‑inntinn, ag ràdh gur còir dhuibh a bhith air ur timcheall-ghearradh, agus an lagh a choimhead; do nach tug sinne a leithid sin a dh’àithne:

²⁵ Chunnacas iomchaidh dhuinn, air dhuinn a bhith cruinn a dh’aon toil, daoine taghte a chur dur n‑ionnsaigh-se, maille ri ar bràithrean gràdhach Barnabas agus Pòl;

²⁶ Daoine a thug an anaman fhèin airson ainm ar Tighearna Iosa Crìosd.

²⁷ Chuir sinn uime sin Iùdas agus Silas uainn, a dh’innseas dhuibh na nithean ceudna le cainnt bheòil.

²⁸ Oir chunnacas iomchaidh don Spiorad Naomh agus dhuinne gun nì air bith tuilleadh a chur oirbh a dh’uallach ach na nithean feumail seo;

²⁹ Sibh a sheachnadh nithean a chaidh ìobradh do iodhalan, agus fala, agus nì tachdte, agus strìopachais: uapa seo ma choimheadas sibh sibh fhèin, nì sibh gu math. Slàn leibh.

³⁰ Uime sin nuair a leigeadh uapa iad, thàinig iad gu Antioch: agus air cruinneachadh an t‑sluaigh dhaibh, thug iad seachad an litir.

³¹ Agus nuair a leugh iad sin, rinn iad gàirdeachas airson an comhfhurtachd.

³² Agus air a bhith do Iùdas agus do Shilas nam fàidhean iad fhèin, le mòran bhriathran dh’earalaich agus neartaich iad na bràithrean.

³³ Agus air fuireach rè ùine dhaibh, leigeadh air falbh ann an sìth iad o na bràithrean a‑chum nan abstol.

³⁴ Gidheadh chunnacas iomchaidh do Shilas còmhnaidh a dhèanamh an sin.

³⁵ Dh’fhan Pòl mar an ceudna agus Barnabas ann an Antioch, a’ teagasg agus a’ searmonachadh facal an Tighearna, maille ri mòran eile mar an ceudna.

³⁶ Agus an dèidh làithean àraidh, thubhairt Pòl ri Barnabas, Tilleamaid agus faiceamaid ar bràithrean anns gach baile anns an do shearmonaich sinn facal an Tighearna, cionnas a tha iad.

³⁷ Agus b’àill le Barnabas iad a thoirt Eòin, don co‑ainm Marcus, leo.

³⁸ Ach cha do mheas Pòl gum bu chòir dhaibh esan a dh’fhalbh uapa o Phamphilia, agus nach deachaidh maille riu a‑chum na h‑obrach, a thoirt leo.

³⁹ Dh’èirich uime sin connspaid eatorra cho dian is gun do sgaradh o chèile iad: agus mar sin thug Barnabas leis Marcus, agus chaidh e air luing gu Cìprus;

⁴⁰ Ach thagh Pòl Silas, agus dh’imich e, air dha a bhith air earbsa ri gràs Dhè leis na bràithrean.

⁴¹ Agus shiubhail e tro Shiria agus Chilicia, a’ daingneachadh nan eaglaisean.