Genesis 44 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ Agus dh’àithn e do fhear-riaghlaidh a thaighe, ag ràdh, Lìon saic nan daoine le sìol, a mheud agus as urrainn iad a ghiùlan, agus cuir airgead gach duine am beul a shaic.

² Agus cuir mo chupan-sa, an cupan airgid, ann am beul sac an fhir as òige, agus airgead a shìl. Agus rinn e a rèir an fhacail a labhair Iòseph.

³ Cho luath is a bha a’ mhadainn soilleir, chuireadh na daoine air falbh, iad fhèin agus an asail.

⁴ Agus nuair a chaidh iad a‑mach as a’ bhaile, agus gun iad fhathast fada o làimh, thubhairt Iòseph ri fear-riaghlaidh a thaighe, Eirich, lean na daoine; agus nuair a bheireas tu orra, abair riu, Carson a dhìol sibh olc an èirig maith?

⁵ Nach e seo an cupan as a bheil mo thighearna ag òl, agus leis a bheil e da‑rìribh a’ dèanamh fiosachd? Is olc a fhuaireadh sibh seo a dhèanamh.

⁶ Agus rug e orra, agus labhair e riu na briathran ceudna.

⁷ Agus thubhairt iad ris, Carson a labhras mo thighearna na briathran seo? Nar leigeadh Dia gun dèanadh do sheirbhisich a rèir an nì seo:

⁸ Feuch, an t‑airgead a fhuair sinn ann am beul ar sac, thug sinn a‑rìs ad ionnsaigh à tìr Chanàain; cionnas, uime sin, a ghoideamaid airgead no òr à taigh do thighearna?

⁹ Ge bè air bith ded sheirbhisich aig am faighear e, cuirear gu bàs esan, agus bidh sinne mar an ceudna nar tràillean aig mo thighearna.

¹⁰ Agus thubhairt e, A‑nis, matà, biodh e a rèir ur briathar: bidh esan aig am faighear e na sheirbhiseach agamsa; agus bidh sibhse neo-choireach.

¹¹ An sin thug iad a‑nuas, gu grad, gach duine a shac fhèin gu làr, agus dh’fhosgail gach duine a shac.

¹² Agus rannsaich esan, agus thòisich e aig an fhear a bu shine, agus sguir e aig an fhear a b’òige: agus fhuaireadh an cupan ann an sac Bheniàmin.

¹³ An sin reub iad an aodach, agus chuir gach duine a shac air a asail, agus thill iad don bhaile.

¹⁴ Agus thàinig Iùdah agus a bhràithrean do thaigh Iòseiph (oir bha e fhathast an sin), agus thuit iad sìos na fhianais air an làr.

¹⁵ Agus thubhairt Iòseph riu, Ciod e an gnìomh seo a rinn sibh? Nach robh fhios agaibh gur aithne dom leithid-sa de dhuine da‑rìribh fiosachd a dhèanamh?

¹⁶ Agus thubhairt Iùdah, Ciod a their sinn rim thighearna? Cionnas a labhras sinn? No cionnas a ghlanas sinn sinn fhèin? Fhuair Dia a‑mach aingidheachd do sheirbhiseach; feuch, tha sinn nar seirbhisich dom thighearna, araon sinn, agus esan mar an ceudna aig an d’fhuaireadh an cupan.

¹⁷ Agus thubhairt e, Nar leigeadh Dia gun dèanainn-sa seo: ach an duine aig an d’fhuaireadh an cupan, bidh esan na sheirbhiseach agamsa; agus dur taobh-se, rachaibh suas ann an sìth a dh’ionnsaigh ur n‑athar.

¹⁸ An sin thàinig Iùdah am fagas dha, agus thubhairt e, Och mo thighearna, leig led sheirbhiseach, guidheam ort, facal a labhairt ann an cluasan mo thighearna, agus na lasadh d’fhearg an aghaidh do sheirbhisich: oir is amhail thusa agus Phàraoh.

¹⁹ Dh’fheòraich mo thighearna da sheirbhisich, ag ràdh, A bheil athair agaibh, no bràthair?

²⁰ Agus thubhairt sinne rim thighearna, Tha athair againn, seann duine, agus leanabh a sheann aoise, maothran: agus tha a bhràthair marbh, agus dh’fhàgadh esan na aonar de chloinn a mhàthar, agus tha gràdh aig a athair air.

²¹ Agus thubhairt thu rid sheirbhisich, Thugaibh a‑nuas e am ionnsaigh-sa, a‑chum is gun socraich mi mo shùilean air.

²² Agus thubhairt sinne rim thighearna, Chan fhaod an leanabh a athair fhàgail: oir nam fàgadh e a athair, gheibheadh a athair bàs.

²³ Agus thubhairt thusa rid sheirbhisich, Mura tig ur bràthair as òige a‑nuas maille ribh, chan fhaic sibh m’aghaidh-sa nas mò.

²⁴ Agus nuair a chaidh sinne suas a dh’ionnsaigh do sheirbhisich, m’athair, dh’innis sinn dha facail mo thighearna.

²⁵ Agus thubhairt ar n‑athair, Rachaibh a‑rìs, ceannaichibh dhuinn beagan bìdh.

²⁶ Agus thubhairt sinne, Chan fhaod sinn dol sìos: ma bhios ar bràthair as òige maille rinn, an sin thèid sinn sìos; oir chan fhaod sinn aghaidh an duine fhaicinn, mura bi ar bràthair as òige maille rinn.

²⁷ Agus thubhairt do sheirbhiseach, m’athair, rinn, Tha fhios agaibh gun do rug mo bhean dithis mhac dhomh:

²⁸ Agus chaidh aon dhiubh a‑mach uam, agus thubhairt mi, Gu cinnteach reubadh na bhloighdean e; agus chan fhaca mi o sin e:

²⁹ Agus ma bheir sibh am mac seo uam mar an ceudna, agus gun tig tubaist air, bheir sibh sìos m’fhalt liath le bròn don uaigh.

³⁰ A‑nis uime sin, nuair a thig mise a dh’ionnsaigh do sheirbhisich, m’athair, gun an leanabh maille rinn (do bhrìgh gu bheil a anam-san ceangailte ann an anam an leinibh);

³¹ Tàrlaidh, nuair a chì e nach eil an leanabh maille rinn, gum faigh e bàs: agus bheir do sheirbhiseach sìos falt liath do sheirbhisich, ar n‑athair, le bròn don uaigh.

³² Oir chaidh do sheirbhiseach an urras airson an leinibh dom athair, ag ràdh, Mura toir mi ad ionnsaigh e, an sin bidh mi fo choire aig m’athair gu bràth.

³³ A‑nis uime sin, guidheam ort, leig led sheirbhiseach fantainn an àit an leinibh, am thràill dom thighearna; agus leig leis an leanabh dol suas maille ra bhràithrean.

³⁴ Oir cionnas a thèid mise suas a dh’ionnsaigh m’athar, agus gun an leanabh maille rium, air eagal gum faic mi an t‑olc a thig air m’athair?