Genesis 30 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ Agus nuair a chunnaic Rachel nach do rug i clann do Iàcob, bha farmad aig Rachel ra piuthar, agus thubhairt i ri Iàcob, Thoir dhomh clann, no gheibh mi bàs.

² Agus las corraich Iàcoib ri Rachel, agus thubhairt e, A bheil mise an àite Dhè, a chùm uat toradh na bronn?

³ Agus thubhairt i, Feuch, mo bhanoglach Bilhah, theirig a‑steach da h‑ionnsaigh, agus beiridh i air mo ghlùinean, agus bidh agamsa mar an ceudna clann da trìd-se.

⁴ Agus thug i dha Bilhah a banoglach mar mhnaoi; agus chaidh Iàcob a‑steach da h‑ionnsaigh.

⁵ Agus dh’fhàs Bilhah torrach, agus rug i mac do Iàcob.

⁶ Agus thubhairt Rachel, Thug Dia breith orm, agus dh’èisd e mar an ceudna rim ghuth, agus thug e dhomh mac: uime sin thug i Dan mar ainm air.

⁷ Agus dh’fhàs Bilhah, banoglach Racheil, torrach a‑rìs, agus rug i do Iàcob an dara mac.

⁸ Agus thubhairt Rachel, Le mòr-ghleac ghleac mi rim phiuthair, agus thug mi buaidh: agus thug i Naphtali mar ainm air.

⁹ Nuair a chunnaic Lèah gun do sguir i de bhreith cloinne, ghabh i Silpah a banoglach, agus thug i do Iàcob mar mhnaoi i.

¹⁰ Agus rug Silpah, banoglach Lèah, mac do Iàcob.

¹¹ Agus thubhairt Lèah, Tha sonas air teachd: agus thug i Gad mar ainm air.

¹² Agus rug Silpah, banoglach Lèah, an dara mac do Iàcob.

¹³ Agus thubhairt Lèah, Is sona mi, oir goiridh na nigheanan mise beannaichte: agus thug i Aser mar ainm air.

¹⁴ Agus chaidh Reuben a‑mach ann an làithean fogharadh a’ chruithneachd agus fhuair e mandragan anns a’ mhachair, agus thug e iad a‑chum a mhàthar Lèah. An sin thubhairt Rachel ri Lèah, Thoir dhomh, guidheam ort, cuid de mhandragan do mhic.

¹⁵ Agus thubhairt i rithe, Am beag a’ chùis gun tug thu m’fhear uam, agus am b’àill leat mandragan mo mhic a thoirt leat mar an ceudna? Agus thubhairt Rachel, Uime sin laighidh e leatsa a‑nochd airson mandragan do mhic.

¹⁶ Agus thàinig Iàcob on mhachair anns an fheasgar, agus chaidh Lèah a‑mach na choinneamh, agus thubhairt i, Thig thu a‑steach am ionnsaigh-sa, oir gu deimhinn cheannaich mi thu le mandragan mo mhic. Agus laigh e leatha air an oidhche sin.

¹⁷ Agus dh’èisd Dia ri Lèah, agus dh’fhàs i torrach, agus rug i do Iàcob an còigeamh mac.

¹⁸ Agus thubhairt Lèah, Thug Dia dhomh mo dhuais, a chionn gun tug mì mo bhanoglach dom fhear; agus thug i Isachar mar ainm air.

¹⁹ Agus dh’fhàs Lèah torrach a‑rìs, agus rug i do Iàcob an siathamh mac.

²⁰ Agus thubhairt Lèah, Dheònaich Dia dhomh deagh chuibhreann: a‑nis gabhaidh m’fhear còmhnaidh maille rium, a chionn gun do rug mi dha sianar mhac; agus thug i Sebulun mar ainm air.

²¹ Agus na dhèidh sin rug i nighean, agus thug i Dinah mar ainm oirre.

²² Agus chuimhnich Dia air Rachel agus dh’èisd Dia rithe, agus dh’fhosgail e a bolg.

²³ Agus dh’fhàs i torrach, agus rug i mac; agus thubhairt i, Thug Dia air falbh mo mhì-chliù.

²⁴ Agus thug i Iòseph mar ainm air, ag ràdh, Bheir an Tighearna dhomh fhathast mac eile.

²⁵ Agus nuair a rug Rachel Iòseph, an sin thubhairt Iàcob ri Làban, Leig air falbh mi, a‑chum gun tèid mi dom àite, agus dom dhùthaich fhèin.

²⁶ Thoir dhomh mo mhnathan agus mo chlann, airson an do rinn mi seirbhis dhut, agus gum falbh mi; oir is aithne dhut mo sheirbhis a rinn mi dhut.

²⁷ Agus thubhairt Làban ris, Guidheam ort, ma fhuair mi deagh-ghean ad shùilean, fuirich: oir dh’fhòghlaim mi om fhiosrachadh fhèin gun do bheannaich an Tighearna mi air do sgàth-sa.

²⁸ Agus thubhairt e, Ainmich do thuarasdal dhomh, agus bheir mi dhut e.

²⁹ Agus thubhairt e ris, Tha fhios agad cionnas a rinn mi seirbhis dhut, agus cionnas a bha do sprèidh agam:

³⁰ Oir is beag a bha agad mun tàinig mi, agus a‑nis tha e air fàs na mhòran; agus bheannaich Dia thu an lorg mo theachd-sa; agus a‑nis, cuin a nì mi mar an ceudna airson mo thaighe fhèin?

³¹ Agus thubhairt e, Ciod a bheir mi dhut? Agus thubhairt Iàcob, Cha toir thu nì sam bith dhomh: ma nì thu an nì seo rium, ionaltraidh mi a‑rìs, agus gleidhidh mi do threud.

³² Thèid mise tro do threud uile an‑diugh, ag atharrachadh as a sin gach sprèidh a tha breac agus ballach, agus gach sprèidh a tha dubh-dhonn am measg nan caorach, agus ballach agus breac am measg nan gobhar: agus is e seo mo thuarasdal.

³³ Agus freagraidh air mo shon-sa m’ionracas anns an àm ri teachd, nuair a thig e mar mo thuarasdal ad làthair-sa: gach aon nach bi breac agus ballach am measg nan gobhar, agus dubh-dhonn am measg nan caorach, measar e mar nì bradach agamsa.

³⁴ Agus thubhairt Làban, Feuch, b’fheàrr leam gum biodh e a rèir d’fhacail.

³⁵ Agus dh’atharraich e air an là sin fhèin na gobhair fhireann a bha stiallach agus ballach, agus na gobhair bhoireann uile a bha breac agus ballach, agus gach aon air an robh gile, agus gach aon a bha dubh-dhonn am measg nan caorach, agus thug e iad do làmhan a mhac.

³⁶ Agus chuir e astar trì làithean eadar e fhèin agus Iàcob: agus bheathaich Iàcob a’ chuid eile de threudan Làbain.

³⁷ Agus ghabh Iàcob dha fhèin slatan glasa den chritheann, agus den challtainn, agus de chraoibh nan geanm-chnò; agus rùisg e annta stiallan geala, agus leig e ris an geal a bha anns na slatan.

³⁸ Agus chuir e na slatan a rùisg e anns na claisean, anns na h‑amair uisge, far an tàinig na treudan a dh’òl, fa chomhair nan treud, a‑chum is gum fàsadh iad torrach nuair a thigeadh iad a dh’òl.

³⁹ Agus dh’fhàs na treudan torrach fa chomhair nan slat, agus rug iad sprèidh stiallach, bhreac agus bhallach.

⁴⁰ Agus thearb Iàcob na h‑uain, agus chuir e aghaidh nan treud riùsan a bha stiallach, agus gach beathach a bha dubh-dhonn ann an treudan Làbain, agus chuir e a threudan fhèin air leth, agus cha do chuir e iad làimh ri treudan Làbain.

⁴¹ Agus ge bè uair a dh’fhàs an sprèidh a bu treasa torrach, chuir Iàcob na slatan fa chomhair sùilean na sprèidhe anns na claisean, a‑chum gum fàsadh iad torrach a rèir nan slat.

⁴² Ach nuair a bha an sprèidh anfhann, cha do chuir e ann iad; mar sin bu le Làban iadsan a b’anfhainne, agus le Iàcob iadsan a bu treasa.

⁴³ Agus dh’fhàs an duine ro‑shaoibhir; agus bha mòran sprèidhe aige, agus banoglaich, agus òglaich, agus càmhail, agus asail.