Genesis 29 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ An sin dh’imich Iàcob air a thuras, agus chaidh e do dhùthaich daoine na h‑àird an ear.

² Agus dh’amhairc e, agus, feuch, tobar anns a’ mhachair, agus, feuch bha an sin trì treudan chaorach nan laighe làimh ris; oir as an tobar sin thug iad uisge do na treudan: agus bha clach mhòr air beul an tobair.

³ Agus chruinnicheadh a dh’ionnsaigh sin na treudan uile; agus charaich iad a’ chlach bhàrr beul an tobair, agus thug iad uisge do na caoraich, agus chuir iad a’ chlach a‑rìs air beul an tobair na h‑àite fhèin.

⁴ Agus thubhairt Iàcob riu, Mo bhràithrean, cia as a thàinig sibh? Agus thubhairt iadsan, O Hàran thàinig sinne.

⁵ Agus thubhairt e riu, An aithne dhuibh Làban mac Nahoir? Agus thubhairt iadsan, Is aithne dhuinn.

⁶ Agus thubhairt e riu, A bheil e gu math? Agus thubhairt iadsan, Tha e gu math: agus, feuch, tha Rachel a nighean a’ tighinn leis na caoraich.

⁷ Agus thubhairt e, Feuch, is e fhathast àirde an là a tha ann, agus cha tàinig idir àm cruinneachadh na sprèidhe; thugaibh-se uisge do na caoraich, agus rachaibh agus ionaltraibh iad.

⁸ Agus thubhairt iad, Chan urrainn sinn, gus an cruinnichear na treudan uile an ceann a chèile, agus gus an caraichear a’ chlach bhàrr beul an tobair; an sin bheir sinn uisge do na caoraich.

⁹ Agus am feadh a bha e fhathast a’ labhairt riu, thàinig Rachel le caoraich a h‑athar; oir b’i a bha gan gleidheadh.

¹⁰ Agus nuair a chunnaic Iàcob Rachel nighean Làbain, bràthair a mhàthar, agus caoraich Làbain, bràthair a mhàthar, an sin chaidh Iàcob am fagas, agus charaich e a’ chlach bhàrr beul an tobair, agus thug e uisge do chaoraich Làbain, bràthair a mhàthar.

¹¹ Agus phòg Iàcob Rachel, agus thog e suas a ghuth agus ghuil e.

¹² Agus dh’innis Iàcob do Rachel gum b’e bràthair a h‑athar e, agus gum b’e mac Rebecah e: agus ruith i, agus dh’innis i da h‑athair.

¹³ Agus nuair a chuala Làban sgeul Iàcoib, mac a pheathar, an sin ruith e na choinneamh, agus ghabh e na ghlacan e, agus phòg e e, agus thug e da thaigh e: agus dh’innis e do Làban na nithean sin uile.

¹⁴ Agus thubhairt Làban ris, Gu cinnteach is tu mo chnàmh agus m’fheòil: agus dh’fhan e maille ris rè mìos.

¹⁵ Agus thubhairt Làban ri Iàcob, A chionn gur tu mo bhràthair, am buin e dhut seirbhis a dhèanamh dhomh an asgaidh? Innis dhomh ciod e do thuarasdal.

¹⁶ Agus bha aig Làban dithis nighean; b’e ainm na tè a bu shine Lèah, agus ainm na tè a b’òige Rachel.

¹⁷ Agus bha sùilean Lèah anfhann, ach bha Rachel maiseach na dealbh agus sgiamhach na gnùis.

¹⁸ Agus bha gràdh aig Iàcob air Rachel, agus thubhairt e, Nì mi seirbhis dhut seachd bliadhna airson Racheil, do nighean as òige.

¹⁹ Agus thubhairt Làban, Is fheàrr dhomh a toirt dhutsa na gun tugainn i do dhuine sam bith eile: fan maille rium.

²⁰ Agus rinn Iàcob seirbhis airson Racheil seachd bliadhna; agus bha iad na shùilean mar bheagan de làithean, a‑thaobh a’ ghràidh a bha aige oirre.

²¹ Agus thubhairt Iàcob ri Làban, Thoir dhomh mo bhean, oir choileanadh mo làithean, a‑chum gun tèid mi a‑steach da h‑ionnsaigh.

²² Agus chruinnich Làban cuideachd daoine an àit uile, agus rinn e cuirm.

²³ Agus anns an fheasgar ghabh e Lèah a nighean, agus thug e da ionnsaigh i; agus chaidh e a‑steach da h‑ionnsaigh.

²⁴ Agus thug Làban da nighinn Lèah Silpah, a bhanoglach fhèin, mar bhanoglaich.

²⁵ Agus anns a’ mhadainn, feuch, b’i Lèah a bha ann; agus thubhairt e ri Làban, Ciod e seo a rinn thu orm? Nach ann airson Racheil a rinn mi seirbhis dhut? Agus carson a mheall thu mi?

²⁶ Agus thubhairt Làban, Chan fhaod e a bhith mar sin nar dùthaich-ne, an tè as òige a thoirt seachad ron tè as sine.

²⁷ Coilean a seachdain-se, agus bheir sinn dhut ise mar an ceudna, airson na seirbhis a nì thu maille rium fhathast rè seachd bliadhna eile.

²⁸ Agus rinn Iàcob mar sin, agus choilean e a seachdain; agus thug e dha Rachel a nighean mar an ceudna na mnaoi.

²⁹ Agus thug Làban do Rachel, a nighean, Bilhah a bhanoglach fhèin, mar bhanoglaich.

³⁰ Agus chaidh e a‑steach cuideachd a dh’ionnsaigh Racheil, agus ghràdhaich e mar an ceudna Rachel nas mò na Lèah, agus rinn e seirbhis maille ris fhathast seachd bliadhna eile.

³¹ Agus nuair a chunnaic an Tighearna gun tugadh fuath do Lèah, dh’fhosgail e a bolg: ach bha Rachel gun chloinn.

³² Agus dh’fhàs Lèah torrach, agus rug i mac, agus thug i Reuben mar ainm air: oir thubhairt i, Gu deimhinn dh’amhairc an Tighearna air m’àmhghar; a‑nis uime sin gràdhaichidh m’fhear mi.

³³ Agus dh’fhàs i torrach a‑rìs, agus rug i mac, agus thubhairt i, A chionn gun cuala an Tighearna gu robh mi air m’fhuathachadh, uime sin thug e dhomh am mac seo cuideachd: agus thug i Simeon mar ainm air.

³⁴ Agus dh’fhàs i torrach a‑rìs, agus rug i mac; agus thubhairt i, A‑nis anns an uair seo, dlùth-leanaidh m’fhear rium, do bhrìgh gun do rug mi dha triùir mhac: uime sin thug i Lèbhi mar ainm air.

³⁵ Agus dh’fhàs i torrach a‑rìs, agus rug i mac; agus thubhairt i, A‑nis molaidh mi an Tighearna: uime sin thug i Iùdah mar ainm air. Agus sguir i de bhreith cloinne.