Eòin 6 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ Na dhèidh sin chaidh Iosa thar muir Ghalile, no Thiberiais.

² Agus lean sluagh mòr e, do bhrìgh gum faca iad a mhìorbhailean a rinn e air an dream a bha easlan.

³ Agus chaidh Iosa suas air beinn, agus shuidh e an sin maille ra dheisciobail.

⁴ Agus bha a’ chàisg, fèill nan Iùdhach, am fagas.

⁵ An sin nuair a thog Iosa suas a shùilean, agus a chunnaic e gun tàinig buidheann mhòr shluaigh da ionnsaigh, thubhairt e ri Philip, Cia an t‑àit as an ceannaich sinn aran a‑chum gun ith iad seo?

⁶ (Ach thubhairt e seo ga dhearbhadh-san; oir bha fhios aige fhèin ciod a dhèanadh e.)

⁷ Fhreagair Philip e, Cha leòr dhaibh luach dà cheud pèighinn de aran, a‑chum gun gabhadh gach aon dhiubh beagan.

⁸ Thubhairt aon de a dheisciobail, Anndras, bràthair Shìmoin Pheadair, ris,

⁹ Tha òganach an seo, aig a bheil còig buileannan eòrna, agus dà iasg bheag: ach ciod iad seo am measg na h‑uiread?

¹⁰ Agus thubhairt Iosa, Thugaibh air na daoine suidhe sìos. A‑nis bha mòran feòir anns an àite. Air an adhbhar sin shuidh na daoine sìos, ann an àireamh timcheall còig mìle.

¹¹ Agus ghlac Iosa na buileannan, agus air tabhairt buidheachais dha roinn e air na deisciobail iad, agus na deisciobail orrasan a shuidh: agus mar an ceudna de na h‑èisg bheaga, a mheud is a b’àill leo.

¹² Nuair a shàsaicheadh iad, thubhairt e ra dheisciobail, Cruinnichibh am biadh briste a tha a thuilleadh ann, a‑chum nach caillear a’ bheag.

¹³ Air an adhbhar sin chruinnich iad e ri chèile, agus lìon iad dà‑chliabh-dheug de spruilleach nan còig buileannan eòrna, a bha a dh’fhuidheall aig a’ mhuinntir a dh’ith.

¹⁴ An sin nuair a chunnaic na daoine sin am mìorbhail a rinn Iosa, thubhairt iad, Gu fìrinneach is e seo am fàidh a bha gu teachd a‑chum an t‑saoghail.

¹⁵ Uime sin nuair a thuig Iosa gu robh iad air tì teachd agus breith air le làimh làidir, a‑chum gun dèanadh iad rìgh dheth, dh’imich e a‑rìs don bheinn na aonar.

¹⁶ Agus nuair a thàinig am feasgar, chaidh a dheisciobail sìos a‑chum na mara.

¹⁷ Agus air dol ann an luing dhaibh, chaidh iad thar a’ mhuir gu Capernàum: agus bha an dorchadas a‑nis ann, agus cha robh Iosa air teachd dan ionnsaigh.

¹⁸ Agus aig sèideadh do ghaoith mhòir, dh’èirich a’ mhuir.

¹⁹ Uime sin nuair a rinn iad iomramh timcheall còig no deich-ar‑fhichead de stàidean, chunnaic iad Iosa ag imeachd air a’ mhuir, agus a’ druideadh ris an luing; agus ghabh iad eagal.

²⁰ Ach thubhairt esan riu, Is mise a tha ann; na biodh eagal oirbh.

²¹ Uime sin ghabh iad gu toileach a‑steach don luing e: agus air ball ràinig an long an tìr gus an robh iad a’ dol.

²² Air an là na dhèidh sin, nuair a chunnaic an sluagh a sheas air taobh eile na mara nach robh long eile an sin, ach an long sin anns an deachaidh a dheisciobail a‑steach, agus nach deachaidh Iosa anns an luing maille ra dheisciobail, ach gun d’fhalbh a dheisciobail nan aonar;

²³ (Gidheadh thàinig luing bheaga eile o Thiberias, làimh ris an àite anns an d’ith iad an t‑aran, an dèidh don Tighearna buidheachas a thoirt;)

²⁴ Uime sin nuair a chunnaic an sluagh nach robh Iosa an sin, no a dheisciobail, chaidh iad fhèin mar an ceudna ann am bàtaichean, agus thàinig iad gu Capernàum, ag iarraidh Iosa.

²⁵ Agus air dhaibh fhaotainn air an taobh thall den mhuir, thubhairt iad ris, A Mhaighistir, cuin a thàinig thu an seo?

²⁶ Fhreagair Iosa iad agus thubhairt e, Gu deimhinn deimhinn tha mi ag ràdh ribh, Tha sibh gam iarraidh, chan ann a chionn gum faca sibh na mìorbhailean, ach a chionn gun d’ith sibh de na buileannan, agus gun do shàsaicheadh sibh.

²⁷ Dèanaibh saothair chan ann airson a’ bhìdh a theirgeas, ach airson a’ bhìdh a mhaireas a‑chum na beatha shìorraidh, a bheir Mac an Duine dhuibh: oir esan sheulaich Dia an t‑Athair.

²⁸ An sin thubhairt iad ris, Ciod a nì sinn, a‑chum is gun obraich sinn obraichean Dhè?

²⁹ Fhreagair Iosa agus thubhairt e riu, Is i seo obair Dhè, gun creid sibh anns an tì a chuir e uaithe.

³⁰ Uime sin thubhairt iad ris, Ciod an comharradh a nì thusa, matà, a‑chum gum faic sinn, agus gun creid sinn thu? Ciod an obair a nì thu?

³¹ Dh’ith ar n‑athraichean mana anns an fhàsach; a rèir mar a tha e sgrìobhte, Thug e dhaibh aran o nèamh ra ithe.

³² An sin thubhairt Iosa riu, Gu deimhinn deimhinn tha mi ag ràdh ribh, nach tug Maois dhuibh an t‑aran o nèamh; ach tha m’Athair-sa a’ toirt dhuibh an arain fhìor o nèamh.

³³ Oir is e sin aran Dhè a tha a’ teachd a‑nuas o nèamh, agus a tha a’ tabhairt beatha don t‑saoghal.

³⁴ An sin thubhairt iad ris, A Thighearna, thoir dhuinne an t‑aran seo an còmhnaidh.

³⁵ Agus thubhairt Iosa riu, Is mise aran na beatha: an tì a thig am ionnsaigh-sa, cha bhi acras gu bràth air; agus an tì a chreideas annamsa, cha bhi tart gu bràth air.

³⁶ Ach mar a thubhairt mi ribh, ged a chunnaic sibh mi, chan eil sibh a’ creidsinn.

³⁷ Gach nì a bheir an t‑Athair dhòmhsa, thig e am ionnsaigh; agus an tì a thig am ionnsaigh, cha tilg mi air chor sam bith a‑mach.

³⁸ Oir thàinig mi a‑nuas o nèamh, chan ann a‑chum gun dèanainn mo thoil fhèin, ach toil an tì a chuir uaithe mi.

³⁹ Agus is i seo toil an Athar a chuir uaithe mi, nach caillinn a’ bheag sam bith den uile a thug e dhomh, ach gun togainn suas e a‑rìs air an là dheireannach.

⁴⁰ Agus is i seo toil an tì a chuir uaithe mi, gum biodh a’ bheatha mhaireannach aig gach neach a chì am Mac, agus a chreideas ann: agus togaidh mise suas e air an là dheireannach.

⁴¹ An sin rinn na h‑Iùdhaich gearan uime, a chionn gun dubhairt e, Is mise an t‑aran a thàinig a‑nuas o nèamh.

⁴² Agus thubhairt iad, Nach e seo Iosa mac Iòseiph, neach aig an aithne dhuinn a athair agus a mhàthair? Cionnas mas eadh a tha e ag ràdh, Thàinig mi a‑nuas o nèamh.

⁴³ Air an adhbhar sin fhreagair Iosa agus thubhairt e riu, Na dèanaibh gearan nur measg fhèin.

⁴⁴ Chan urrainn neach air bith teachd am ionnsaigh-sa mura tarraing an t‑Athair a chuir uaithe mise e: agus togaidh mise suas e air an là dheireannach.

⁴⁵ Tha e sgrìobhte anns na fàidhean, Agus bidh iad uile air an teagasg o Dhia. Uime sin gach neach a chuala, agus a dh’fhòghlaim on Athair, thig e am ionnsaigh-sa.

⁴⁶ Chan e gum faca neach sam bith an t‑Athair, ach an tì a tha o Dhia; chunnaic esan an t‑Athair.

⁴⁷ Gu deimhinn deimhinn tha mi ag ràdh ribh, An tì a tha a’ creidsinn annamsa tha a bheatha mhaireannach aige.

⁴⁸ Is mise aran na beatha.

⁴⁹ Dh’ith ur n‑athraichean mana anns an fhàsach agus fhuair iad bàs.

⁵⁰ Is e seo an t‑aran a tha a’ teachd a‑nuas o nèamh, a‑chum is gun ith neach dheth, agus nach faigh e bàs.

⁵¹ Is mise an t‑aran beò, a thàinig a‑nuas o nèamh: ma dh’itheas neach air bith den aran seo, bidh e beò gu sìorraidh: agus an t‑aran a bheir mise uam, is e m’fheòil e, a bheir mi airson beatha an t‑saoghail.

⁵² Air an adhbhar sin bha connsachadh aig na h‑Iùdhaich ri chèile, ag ràdh, Cionnas a dh’fhaodas an duine seo a fheòil a thoirt dhuinn ra h‑ithe?

⁵³ An sin thubhairt Iosa riu, Gu deimhinn deimhinn tha mi ag ràdh ribh, mura ith sibh feòil Mac an Duine, agus mura òl sibh a fhuil, chan eil beatha agaibh annaibh.

⁵⁴ Esan a dh’itheas m’fheòil-sa, agus a dh’òlas m’fhuil-sa, tha a’ bheatha shìorraidh aige; agus togaidh mise suas e air an là dheireannach.

⁵⁵ Oir is biadh gu fìrinneach m’fheòil, agus is deoch gu fìrinneach m’fhuil.

⁵⁶ Esan a dh’itheas m’fheòil-sa, agus a dh’òlas m’fhuil-sa, tha e a’ gabhail còmhnaidh annamsa, agus mise annsan.

⁵⁷ Mar a tha an t‑Athair beò a chuir uaithe mise, agus a tha mise beò tron Athair; is amhail sin esan a dh’itheas mise, bidh e mar an ceudna beò tromhamsa.

⁵⁸ Is e seo an t‑aran sin a thàinig a‑nuas o nèamh; chan ann mar a dh’ith ur n‑athraichean mana, agus a fhuair iad bàs: esan a dh’itheas an t‑aran seo, bidh e beò am feasd.

⁵⁹ Thubhairt e na nithean seo anns an t‑sionagog, nuair a bha e a’ teagasg ann an Capernàum.

⁶⁰ Uime sin nuair a chuala mòran de a dheisciobail seo, thubhairt iad, Is cruaidh a’ chainnt seo; cò a dh’fhaodas èisdeachd rithe?

⁶¹ Nuair a thuig Iosa ann fhèin gu robh a dheisciobail ri gearan uime seo, thubhairt e riu, A bheil seo a’ toirt oilbheim dhuibh?

⁶² Agus ciod nam faiceadh sibh Mac an Duine a’ dol a suas don àit anns an robh e roimhe?

⁶³ Is e an Spiorad a bheothaichas; chan eil tairbhe air bith anns an fheòil: na briathran a tha mise a’ labhairt ribh, is spiorad agus is beatha iad.

⁶⁴ Ach tha cuid dhibhse nach eil a’ creidsinn. (Oir b’aithne do Iosa o thùs cò iad nach robh a’ creidsinn, agus cò an tì a bhrathadh e.)

⁶⁵ Agus thubhairt e, Air an adhbhar sin thubhairt mi ribh, nach urrainn neach air bith teachd am ionnsaigh, mura bi e air a thoirt dha om Athair.

⁶⁶ On àm sin chaidh mòran de a dheisciobail air an ais, agus cha d’imich iad nas mò maille ris.

⁶⁷ An sin thubhairt Iosa ris an dà‑fhear-dheug, An àill leibhse falbh cuideachd?

⁶⁸ An sin fhreagair Sìmon Peadar e, A Thighearna, cò a dh’ionnsaigh an tèid sinn? Agadsa tha briathran na beatha maireannaich.

⁶⁹ Agus tha sinne a’ creidsinn, agus tha fhios againn gur tusa Crìosd, Mac an Dè bheò.

⁷⁰ Fhreagair Iosa iad, Nach do thagh mise sibhse dà‑fhear-dheug, agus tha fear agaibh na dhiabhal?

⁷¹ Ach labhair e mu Iùdas Iscariot, mac Shìmoin: oir is e seo an tì a bha gu esan a bhrath, air dha a bhith na aon den dà‑fhear-dheug.