Daniel 11 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ Agus ann an ciad bhliadhna Dhariuis am Mèdeach, sheas mise gu a dhaingneachadh agus gu a neartachadh.

² Agus a‑nis foillsichidh mi dhut an fhìrinn: Feuch, seasaidh suas fhathast trì rìghrean ann am Persia; agus bidh an ceathramh nas beartaiche gu mòr na iad uile: agus le a chumhachd, trìd a bheartais, dùisgidh e suas na h‑uile an aghaidh rìoghachd na Grèige.

³ Agus seasaidh rìgh cumhachdach suas a riaghlas le tighearnas mòr, agus a nì a rèir a thoile fhèin.

⁴ Agus nuair a sheasas e suas, brisear a rìoghachd, agus roinnear i ri ceithir gaothan nèimh; agus chan ann da shliochd, no a rèir a thighearnais, leis an do riaghail e: oir bidh a rìoghachd air a spìonadh a‑nìos, eadhon airson muinntir eile a bharrachd orra seo.

⁵ Agus bidh rìgh na h‑àird a deas làidir, ach bidh aon de na prionnsachan eadhon nas làidire na esan; agus bidh aige tighearnas nas mò na a thighearnas-san.

⁶ Agus an ceann bhliadhnachan ceanglaidh iad iad fhèin ri chèile; oir thig nighean rìgh na h‑àird a deas a‑chum rìgh na h‑àird a tuath a dhèanamh rèite eatorra: ach cha ghlèidh i cumhachd a ghàirdein, cha mhò a sheasas i fhèin no a sliochd: ach bheirear ise seachad, agus iadsan a thug leo i, agus esan a ghin i, agus esan a neartaich i anns na h‑aimsirean seo.

⁷ Ach a‑mach à meangan de a freumh seasaidh aon suas na inbhe, a thig le feachd, agus a thèid a‑steach gu daingneach rìgh na h‑àird a tuath, agus cuiridh e nan aghaidh, agus bheir e buaidh:

⁸ Agus bheir e fòs nam braighdean don Eiphit an diathan, maille rim prionnsachan, agus rin soithichean luachmhor airgid agus òir; agus buanaichidh e tuilleadh bhliadhnachan na rìgh na h‑àird a tuath.

⁹ Mar sin thig rìgh na h‑àird a deas da rìoghachd-san, agus tillidh e ga dhùthaich fhèin.

¹⁰ Ach bidh a mhic air an dùsgadh suas, agus cruinnichidh iad sluagh de fheachdan mòra; agus thig aon gu deimhinn, agus sgaoilidh e thairis, agus imichidh e troimhe: an sin tillidh e, agus dùisgear suas e, gu ruig a dhaingnich.

¹¹ Agus lìonar rìgh na h‑àird a deas le feirg, agus thig e a‑mach, agus cogaidh e ris, eadhon ri rìgh na h‑àird a tuath: agus cuiridh e a‑mach sluagh mòr; ach bheirear am mòr-shluagh thairis da làimh-san.

¹² Agus nuair a bheir e air falbh am mòr-shluagh, bidh a chridhe air a thogail suas, agus tilgidh e sìos deich mìltean; gidheadh cha neartaichear e.

¹³ Oir tillidh rìgh na h‑àird a tuath, agus cuiridh e sluagh mòr a‑mach, as mò na a’ chiad sluagh, agus thig e gu cinnteach (an dèidh bhliadhnachan àraidh) le feachd mòr, agus le pailteas saoibhreis.

¹⁴ Agus anns na h‑aimsirean sin seasaidh mòran suas an aghaidh rìgh na h‑àird a deas: mar an ceudna nì luchd-creachaidh mo shluaigh-sa iad fhèin àrdachadh a‑chum an sealladh a dhaingneachadh, ach tuitidh iad.

¹⁵ Mar sin thig rìgh na h‑àird a tuath, agus tilgidh e suas tòrr, agus glacaidh e na bailtean as làidire; agus cha seas gàirdeanan na h‑àird a deas na aghaidh, no a shluagh taghte, cha mhò a bhios neart air bith a chuireas na aghaidh.

¹⁶ Ach nì esan a thig na aghaidh a rèir a thoile fhèin, agus cha seas neach air bith roimhe: agus seasaidh e anns an tìr ghlòrmhoir, a bhios air a sgrios le a làimh.

¹⁷ Suidhichidh e fòs a aghaidh gu dol a‑steach le neart a rìoghachd uile, agus daoine ionraic maille ris: mar seo nì e; agus bheir e dha nighean nam ban ga truailleadh: ach cha seas i air a thaobh-san, cha mhò a bhios i air a shon.

¹⁸ Na dhèidh seo tionndaidhidh e a aghaidh ris na h‑eileanan, agus glacaidh e mòran: ach bheir prionnsa air a shon fhèin fa‑near gun sguir am masladh a thug e uaithe: gun mhasladh dha fhèin bheir e air tilleadh airsan.

¹⁹ An sin tionndaidhidh e a aghaidh ri daingneach a thìre fhèin: ach gheibh e tuisleadh agus leagadh, agus cha bhi e ri fhaotainn.

²⁰ An sin seasaidh suas na àite aon a chuireas fear-togail chìsean thar an rìoghachd ghlòrmhor; ach an ceann beagan làithean sgriosar e, chan ann an corraich no an cath.

²¹ Agus na àite-san seasaidh suas neach suarach do nach toir iad onair na rìoghachd: ach thig e a‑steach gu sìochail, agus gheibh e an rìoghachd le miodal.

²² Agus gàirdeanan na tuile bàthar as an làthair, agus brisear iad: seadh, fòs prionnsa a’ choicheangail.

²³ Agus an dèidh na rèite ris, buinidh e gu cealgach; agus thig e a‑nìos, agus fàsaidh e làidir le sluagh beag.

²⁴ Thèid e a‑steach gu sìochail eadhon air na h‑ionadan as fheàrr den mhòr-roinn, agus nì e an nì nach do rinn a athraichean, no athraichean a athraichean; sgapaidh e nam measg a’ chreach, agus a chobhartach, agus an saoibhreas: agus dealbhaidh e innleachdan an aghaidh nan daingnichean làidir, eadhon rè seal.

²⁵ Agus dùisgidh e suas a chumhachd agus a chruadal, an aghaidh rìgh na h‑àird a deas le feachd mòr; agus bidh rìgh na h‑àird a deas air a dhùsgadh suas gu cath, le feachd ro‑mhòr agus cumhachdach; ach cha seas e: oir dealbhaidh iad innleachdan na aghaidh.

²⁶ Seadh, marbhaidh iadsan a dh’itheas cuibhreann de a bhiadh e, agus sgaoilidh a fheachd a‑mach mar thuil: agus tuitidh mòran sìos marbh.

²⁷ Agus bidh cridheachan nan rìghrean seo araon air aimhleas a dhèanamh, agus labhraidh iad breugan air an aon bhòrd; ach cha soirbhich sin: oir fhathast bidh a’ chrìoch anns an àm a shònraicheadh.

²⁸ An sin tillidh esan gu a dhùthaich le saoibhreas mòr; agus bidh a chridhe an aghaidh a’ choicheangail naoimh: agus an dèidh seo a dhèanamh, tillidh e gu a thìr fhèin.

²⁹ Anns an àm a shònraicheadh tillidh e, agus thig e ris an àird a deas; ach cha bhi na nithean mu dheireadh mar na ciad nithean.

³⁰ Oir thig longan Chitim na aghaidh: air an adhbhar sin bidh doilgheas air, agus tillidh e, agus bidh fearg air an aghaidh a’ choicheangail naoimh: mar sin nì e; eadhon tillidh e, agus cumaidh e bàidh riùsan a thrèigeas an coicheangal naomh.

³¹ Agus seasaidh làmhan air a thaobh, agus truaillidh iad naomh-ionad an neirt, agus bheir iad air falbh an ìobairt làitheil, agus suidhichidh iad a’ ghràinealachd a chuireas fàs.

³² Agus a’ mhuinntir a nì gu h‑olc an aghaidh a’ choicheangail truaillidh e le miodal: ach an sluagh aig a bheil eòlas air an Dia, bidh iadsan làidir, agus nì iad gu treun.

³³ Agus iadsan aig a bheil tuigse am measg an t‑sluaigh, teagaisgidh iad mòran: gidheadh tuitidh iad leis a’ chlaidheamh, agus leis an lasair, le bruid, agus le creich, rè mòran làithean.

³⁴ A‑nis nuair a thuiteas iad, cuidichear iad le beagan cuideachaidh: ach leanaidh mòran riu le miodal.

³⁵ Agus tuitidh cuid dhiubhsan aig a bheil tuigse, a‑chum an dearbhadh, agus an glanadh, agus an dèanamh geal, eadhon gu àm na crìche; a chionn gu bheil e fhathast airson àm a shònraicheadh.

³⁶ Agus nì an rìgh a rèir a thoile fhèin; agus àrdaichidh e e fhèin, agus togar e na mhòrchuis os cionn gach dè, agus labhraidh e nithean iongantach an aghaidh Dia nan dia, agus soirbhichidh leis gus an coileanar a’ chorraich: oir nìthear an nì sin a dh’òrdaicheadh.

³⁷ Cha mhò a bhios suim aige do dhia a athraichean, no do thoil bhan, no suim do dhia air bith: oir meudaichidh e e fhèin os cionn nan uile.

³⁸ Ach na àite bheir e onair don dia Mahusim: agus do Dhia nach b’aithne da athraichean bheir e onair le òr agus airgead, agus le clachan rìomhach, agus nithean taitneach.

³⁹ Mar seo nì e: do luchd-coimhead Mhahusim, dia coimheach, a tha esan ag aideachadh, bheir e onair mhòr, agus bheir e orra riaghladh thar mòran; agus roinnidh e am fearann airson duaise.

⁴⁰ Agus an àm na crìche nì rìgh na h‑àird a deas a phurradh, agus thig rìgh na h‑àird a tuath na aghaidh mar chuairt-ghaoith, le carbadan, agus le marcaichean, agus le mòran long; agus thèid e a‑steach do na dùthchannan, agus sgaoilidh e mar thuil, agus siùbhlaidh e thairis.

⁴¹ Thèid e fòs a‑steach don tìr ghlòrmhoir, agus bidh mòran dhùthchannan air an tilgeadh bun-os‑cionn; ach thèid iad seo as o làimh, Edom, agus Mòab, agus rogha chloinn Amoin.

⁴² Sìnidh e fòs a‑mach a làmh air na dùthchannan; agus cha tèid tìr na h‑Eiphit as.

⁴³ Ach bidh cumhachd aige os cionn nan ionmhasan òir agus airgid, agus os cionn uile nithean rìomhach na h‑Eiphit, agus bidh na Libianaich agus na h‑Etiopaich air a lorg.

⁴⁴ Ach nì sgeul on àird an ear agus on àird a tuath a bhuaireadh: air an adhbhar sin thèid e a‑mach le corraich mhòir gu sgrios, agus gu mòran a mhilleadh gu tur.

⁴⁵ Agus suidhichidh e pàilleanan a lùchairtean eadar na cuantan, anns an t‑sliabh ghlòrmhor naomh; gidheadh thig e gu chrìch, agus cha chuidich neach air bith leis.