Amos 5 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ Eisdibh-se am facal seo a tha mise a’ cur an cèill nur n‑aghaidh, eadhon tuireadh, O thaigh Israeil.

² Thuit, agus chan èirich nas mò, òigh Israeil: tha i sìnte a‑mach air a fearann fhèin; chan eil neach ann ga togail suas.

³ Oir mar seo tha an Tighearna Iehòbhah ag ràdh, A’ chathair a chaidh a‑mach na mìle, fàgaidh i ceud; agus i sin a chaidh a‑mach na ceud, fàgaidh i deichnear aig taigh Israeil.

⁴ Uime sin, mar seo tha an Tighearna ag ràdh ri taigh Israeil: Iarraibh-se mise, agus mairidh sibh beò:

⁵ Ach na h‑iarraibh Betel, agus na rachaibh a‑steach gu Gilgal, agus na siùbhlaibh thairis gu Beer-sèba: oir thèid Gilgal gu deimhinn ann am braighdeanas, agus thig Betel gu neoni.

⁶ Iarraibh an Tighearna agus mairidh sibh beò; air eagal gum bris e mar theine air taigh Iòseiph, agus gun loisg e taigh Israeil, agus nach bi aon neach ann gu a mhùchadh.

⁷ Sibhse a tha a’ tionndadh breitheanais gu searbhadas, agus a’ leigeadh dhibh fìreantachd air an talamh.

⁸ Iarraibh esan a tha a’ dèanamh nan seachd reultan agus Orion; agus a’ tionndadh sgàil a’ bhàis gu madainn, agus a nì an là dorcha mar an oidhche: a tha a’ gairm air uisgeachan na fairge, agus gan dòrtadh a‑mach air aghaidh na talmhainn; is e Iehòbhah a ainm:

⁹ A neartaicheas an creachte an aghaidh an trèin; air chor is gun tig an duine creachte an aghaidh an daingnich.

¹⁰ Is fuath leo esan a bheir achmhasan anns a’ gheata: agus is gràin leo esan a labhras gu h‑ionraic.

¹¹ Air an adhbhar sin, a chionn gu bheil sibh a’ saltairt air a’ bhochd, agus a’ gabhail uaithe duaise de chruithneachd; ged thog sibh taighean de chlachan snaidhte, gidheadh chan àitich sibh iad; ged shuidhich sibh fìonliosan taitneach, gidheadh chan òl sibh fìon dhiubh.

¹² Oir is aithne dhòmhsa ur lochdan lìonmhor, agus ur peacaidhean mòra; sibhse a tha a’ claoidh an fhìrein, a tha a’ gabhail duaise, agus a’ cur a’ bhochd a lethtaobh anns a’ gheata.

¹³ Air an adhbhar sin fanaidh an duine glic na thosd anns an àm sin; oir is aimsir olc i.

¹⁴ Iarraibh-se math, agus chan e olc, a‑chum gum mair sibh beò: agus mar sin bidh an Tighearna, Dia nan sluagh, leibh mar a labhair sibh fhèin.

¹⁵ Fuathaichibh an t‑olc, agus gràdhaichibh am math, agus daingnichibh breitheanas anns a’ gheata; theagamh gum bi an Tighearna, Dia nan sluagh, gràsmhor do iarmad Iòseiph.

¹⁶ Oir mar seo tha Iehòbhah, Dia nan sluagh, an Tighearna, ag ràdh, Bidh caoidh anns na h‑uile shràidean; agus their iad anns na h‑uile rathaidean mòra, Mo thruaighe, mo thruaighe! Agus gairmidh iad an treabhaichean gu bròn, agus iadsan a tha eòlach air caoidh gu tuireadh.

¹⁷ Agus anns a h‑uile fhìonlios bidh caoineadh: oir gabhaidh mise tro do mheadhon, deir an Tighearna.

¹⁸ Is truagh dhuibhse a tha ag iarraidh là an Tighearna. Ciod e sin dhuibhse là an Tighearna? Dorchadas agus chan e solas.

¹⁹ Ceart mar gun teicheadh duine o leòmhann, agus gun coinnicheadh math-ghamhainn e; no gun rachadh e a‑steach da thaigh, agus a làmh a leigeadh air a’ bhalla, agus gun dèanadh nathair a theumadh;

²⁰ Nach bi là an Tighearna na dhorchadas, agus chan ann na sholas? Eadhon ro‑dhorcha, agus gun soilleireachd air bith ann?

²¹ Is fuath leam, is beag orm ur làithean-fèille, agus cha ghabh mi tlachd ann am fàile ur n‑àrd-fhèillean.

²² Ged ìobair sibh dhomh ìobairtean-loisgte, agus tabhartasan-bìdh, cha ghabh mi iad: cha mhò a bheir mi fa‑near tabhartasan-sìthe ur beathaichean reamhar.

²³ Buin uam fuaim d’òran; agus ceòl do chlàrsach chan èisd mi.

²⁴ Ach ruitheadh breitheanas sìos mar uisgeachan, agus fìreantachd mar shruth làidir.

²⁵ An do thairg sibh dhòmhsa ìobairtean agus tabhartasan anns an fhàsach rè dà‑fhichead bliadhna, O thaigh Israeil?

²⁶ Chan eadh, ach ghiùlain sibh pàillean ur Moloich, reul ur dè, Ciun, ur dealbhan, a rinn sibh dhuibh fhèin.

²⁷ Uime sin bheir mise oirbh imeachd ann am bruid taobh thall Dhamascais, tha an Tighearna, don ainm Dia nan sluagh, ag ràdh.