1 Samuel 22 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ Dh’imich Daibhidh air an adhbhar sin as a sin, agus chaidh e as gu uaimh Adulaim: agus nuair a chuala a bhràithrean agus taigh a athar uile e, chaidh iad sìos an sin da ionnsaigh.

² Agus chruinnich da ionnsaigh gach duine a bha an teanntachd, agus gach duine a bha fo fhiachan, agus gach duine a bha fo smuairean na inntinn; agus bha e na cheannard orra: agus bha maille ris mu thimcheall ceithir cheud fear.

³ Agus chaidh Daibhidh as a sin gu Mispeh Mhòaib, agus thubhairt e ri rìgh Mhòaib, Thigeadh, guidheam ort, m’athair agus mo mhàthair a‑mach, agus biodh iad maille ribh, gus am bi fhios agam ciod a nì Dia air mo shon.

⁴ Agus thug e iad am fianais rìgh Mhòaib; agus dh’fhan iad maille ris rè nan làithean uile a bha Daibhidh ann an daingneach.

⁵ Agus thubhairt am fàidh Gad ri Daibhidh, Na fan anns an daingneach; falbh, agus imich romhad gu tìr Iùdah. An sin dh’fhalbh Daibhidh, agus thàinig e gu coillteach Hareit.

⁶ Agus chuala Saul gum facas Daibhidh agus na daoine a bha maille ris, (a‑nis dh’fhan Saul ann an Gibeah fo chraoibh ann an Ramah, agus a shleagh na làimh, agus a sheirbhisich uile nan seasamh làimh ris,)

⁷ Agus thubhairt Saul ra sheirbhisich a sheas làimh ris, Eisdibh a‑nis, a Bheniàmineacha; eadhon dhuibhse uile an toir mac Iese achaidhean agus fìonliosan, agus an dèan e sibh uile nur ceannardan air mhìltean, agus nur ceannardan air cheudan;

⁸ Gun deachaidh sibh uile ann an co‑bhainn am aghaidh-sa, agus nach eil neach ann a chuireas an cèill dhomh gu bheil mo mhac air dèanamh coicheangail ri mac Iese; agus nach eil neach agaibh a tha duilich air mo shon, no a chuireas an cèill dhomh gun do dhùisg mo mhac mo sheirbhiseach am aghaidh, a dhèanamh feall-fhalaich, mar air an là‑an‑diugh?

⁹ An sin fhreagair Doeg an t‑Edomach, (a bha na sheasamh maille ri seirbhisich Shauil,) agus thubhairt e, Chunnaic mi mac Iese a’ teachd gu Nob, a dh’ionnsaigh Ahimeleich mhic Ahituib.

¹⁰ Agus dh’fhiosraich e air a shon den Tighearna, agus thug e biadh dha, agus thug e dha claidheamh Gholiath am Philisteach.

¹¹ An sin chuir an rìgh fios air Ahimelech an sagart, mac Ahituib, agus taigh a athar uile, na sagartan a bha ann an Nob: agus thàinig iad uile a dh’ionnsaigh an rìgh.

¹² Agus thubhairt Saul, Eisd a‑nis, a mhic Ahituib. Agus fhreagair esan, Tha mi an seo, mo thighearna.

¹³ Agus thubhairt Saul ris, Carson a chaidh sibh ann an co‑bhainn am aghaidh-sa, thusa agus mac Iese, do bhrìgh gun tug thu dha aran agus claidheamh, agus gun d’fhiosraich thu de Dhia air a shon, a‑chum gun èireadh e suas am aghaidh, a dhèanamh feall-fhalaich, mar air an là‑an‑diugh?

¹⁴ An sin fhreagair Ahimelech an rìgh, agus thubhairt e, Agus cò am measg do sheirbhiseach uile a tha cho fìrinneach ri Daibhidh, a tha na chliamhainn aig an rìgh, agus a dh’imicheas air d’iarrtas, agus a tha urramach ann ad thaigh?

¹⁵ An do thòisich mi air an là sin air Dia fhiosrachadh air a shon? Guma fada sin uam: na cuireadh an rìgh nì sam bith as leth a sheirbhisich, no as leth taigh m’athar uile; oir cha robh fhios aig do sheirbhiseach air nì sam bith dheth seo uile, beag no mòr.

¹⁶ Agus thubhairt an rìgh, Gu cinnteach gheibh thu bàs, Ahimeleich, thu fhèin agus uile thaigh d’athar.

¹⁷ Agus thubhairt an rìgh ris na gillean-ruith a sheas làimh ris, Tionndaidhibh agus marbhaibh sagartan an Tighearna; a chionn gu bheil mar an ceudna an làmh-san maille ri Daibhidh, agus a chionn gu robh fhios aca gun do theich e, agus nach do chuir iad an cèill dhòmhsa e. Ach cha b’àill le seirbhisich an rìgh an làmh a shìneadh a‑mach gu bualadh air sagartan an Tighearna.

¹⁸ Agus thubhairt an rìgh ri Doeg, Tionndaidh thusa, agus buail air na sagartan. Agus thionndaidh Doeg an t‑Edomach, agus bhuail e air na sagartan; agus mharbh e air an là sin ceithir-fichead agus còig fir a dh’iomchair èphod de lìon-aodach.

¹⁹ Agus bhuail e Nob, baile nan sagart, le faobhar a’ chlaidheimh, eadar fhear agus bhean, leanabh agus chìochran, agus dhamh, agus asal, agus chaora, le faobhar a’ chlaidheimh.

²⁰ Agus chaidh aon de mhic Ehimeleich mhic Ahituib as, dom b’ainm Abiatar, agus theich e an dèidh Dhaibhidh.

²¹ Agus dh’innis Abiatar do Dhaibhidh gun do mharbh Saul sagartan an Tighearna.

²² Agus thubhairt Daibhidh ri Abiatar, Bha fhios agam air an là anns an robh Doeg an t‑Edomach an sin, gu cinnteach gun innseadh e do Shaul: is mise a b’adhbhar bàis gach neach de thaigh d’athar.

²³ Fan thusa maille riumsa; na biodh eagal ort: oir esan a dh’iarras m’anam-sa iarraidh e d’anam-sa: ach maille riumsa bidh tu fo dhìdean.