1 Corintianach 9 - Am Bìoball Gàidhlig 1992

¹ Nach abstol mise? Nach eil mi saor? Nach fhaca mi Iosa Crìosd ar Tighearna? Nach sibhse m’obair anns an Tighearna?

² Mura eil mi am abstol do dhaoine eile, gidheadh gu cinnteach tha mi dhuibhse; oir is sibhse seula m’abstolachd anns an Tighearna.

³ Is e seo mo fhreagradh don dream a chuireas ceist orm:

⁴ Nach eil againne comas ithe agus òl?

⁵ Nach eil againne comas piuthar, bean-phòsda, a thoirt leinn mun cuairt, amhail mar na h‑abstoil eile, agus bràithrean an Tighearna, agus Cèphas?

⁶ No a bheil mise agus Barnabas a‑mhàin gun chomas againn a bhith saor o obair?

⁷ Cò a thèid a‑chum cogaidh uair air bith air a chosdas fhèin? Cò a shuidhicheas fìonlios, agus nach ith de a thoradh? No cò a bheathaicheas treud, agus nach blais de bhainne an treud?

⁸ An ann mar dhuine a tha mi a’ labhairt nan nithean seo? No nach abair an lagh na nithean seo mar an ceudna?

⁹ Oir tha e sgrìobhte ann an lagh Mhaois, Na cuir ceangal air beul an daimh a tha a’ saltairt an arbhair. A bheil Dia a’ gabhail cùraim de dhaimh?

¹⁰ No nach ann gu h‑àraidh air ar son-ne a tha e ag ràdh seo? Gu deimhinn is ann air ar son-ne tha e sgrìobhte: do bhrìgh gur ann an dòchas as còir don treabhaiche treabhadh; agus a‑chum an neach a bhuaileas ann an dòchas, gum bi e na fhear-compàirt de a dhòchas.

¹¹ Ma chuir sinne nithean spioradail dhuibhse, an nì mòr e ma bhuaineas sinn ur nithean feòlmhor-se?

¹² Ma tha muinntir eile nan luchd-compàirt den chumhachd seo thairis oirbh, nach mò as còir dhuinne a bhith? Gidheadh, cha do chuir sinn an cumhachd seo an cleachdadh; ach tha sinn a’ fulang nan uile nithean, a‑chum nach cuireamaid bacadh air soisgeul Chrìosd.

¹³ Nach eil fhios agaibh gu bheil iadsan a tha a’ saothrachadh mu thimcheall nithean naomha air am beathachadh on teampall? Agus iadsan a tha a’ frithealadh don altair, gu bheil co‑roinn aca ris an altair?

¹⁴ Agus mar sin dh’òrdaich an Tighearna mar an ceudna dhaibhsan a tha a’ searmonachadh an t‑soisgeil, an teachd-an‑tìr fhaotainn on t‑soisgeul.

¹⁵ Ach cha do ghnàthaich mise a h‑aon dhiubh seo, agus cha do sgrìobh mi na nithean seo, a‑chum gun dèante mar sin dhomh: oir b’fheàrr dhomh am bàs fhaghail, na gun cuireadh neach air bith m’uaill ann an neo-bhrìgh.

¹⁶ Oir ged shearmonaich mi an soisgeul, chan eil adhbhar uaill agam: oir tha èiginn air a cur orm; seadh, is an‑aoibhinn dhomh, mura searmonaich mi an soisgeul.

¹⁷ Oir mas ann gu toileach a tha mi a’ dèanamh seo, tha duais agam: ach mas ann an aghaidh mo thoile, tha ministrealachd air a h‑earbsa rium.

¹⁸ Ciod i mo dhuais, mas eadh? Eadhon seo, a‑chum nuair a tha mi a’ searmonachadh an t‑soisgeil, gun suidhichinn soisgeul Chrìosd gun chosdas, a‑chum nach mì‑ghnàthaichinn mo chumhachd anns an t‑soisgeul.

¹⁹ Oir ged tha mi saor o na h‑uile dhaoine, gidheadh rinn mi mi fhèin am sheirbhiseach do na h‑uile, a‑chum gun cosnainn an tuilleadh.

²⁰ Agus rinneadh mi do na h‑Iùdhaich mar Iùdhach, a‑chum gun cosnainn na h‑Iùdhaich; dhaibhsan a tha fon lagh, mar dhuine fon lagh, a‑chum gun cosnainn iadsan a tha fon lagh;

²¹ Dhaibhsan a tha gun lagh, mar dhuine gun lagh (ged nach eil mi gun lagh do Dhia, ach fo lagh do Chrìosd), a‑chum gun cosnainn iadsan a tha gun lagh.

²² Rinneadh mi dhaibhsan a tha anfhann mar dhuine anfhann, a‑chum gun cosnainn an dream a tha anfhann: bha mi anns an uile chruth do na h‑uile dhaoine, a‑chum air gach uile dhòigh gun saorainn cuideigin.

²³ Agus seo tha mi a’ dèanamh airson an t‑soisgeil, a‑chum gum bi mi am fhear co‑roinne dheth.

²⁴ Nach eil fhios agaibh iadsan a tha a’ ruith anns a’ bhlàr-rèise, gun ruith iad uile, ach is aon duine a gheibh an duais? Guma h‑amhail a ruitheas sibhse, ionnas gun glac sibh an duais.

²⁵ Agus tha gach uile ghleacair measarra anns na h‑uile nithean: a‑nis tha iadsan a’ dèanamh sin a‑chum gum faigh iad crùn truaillidh; ach sinne airson crùin neo-thruaillidh.

²⁶ Uime sin is amhail a tha mise a’ ruith, chan ann mar gu neo-chinnteach: is amhail a tha mi a’ cur catha, chan ann mar neach a bhuaileas an t‑adhar:

²⁷ Ach tha mi a’ trom-bhualadh mo chuirp, agus ga chur fo smachd: air eagal air chor sam bith an dèidh dhomh searmonachadh do dhream eile, gun cuirear mi fhèin air cùl.