Матфей 26 - Јаҥы Кереес

Пасха алдында

¹ Иисус бу сӧстӧрди ончозын айдып божойло, ӱренчиктерине айтты:

² – Эки кӱннеҥ Пасха деп, билеригер. Кижи Уулы кере тартыларга берилер.

³ Ол тушта улу абыстар, бичикчилер ле калыктыҥ јаандары Каиафа деп улу абыстыҥ кӱрентигине јуулыжып келдилер.

⁴ Иисусты меке-сӱмеле тудуп, ӧлтӱрер болуп јӧптӧжӧлӧ,

⁵ айттылар: – Калык тӱймебезин деп, байрамда ла тутпайлыктар.

Иисус Вифанияда

⁶ Иисус Вифанияда капкаш балулу Симон-эште болордо,

⁷ Ого ак балкаштаҥ эдилген јыракы тудунган бир ӱй кижи базып келди. Јыракыда баалу-чуулу, јараш јытту май болгон. Ол Иисус кыйын отурган тужында майды Оныҥ бажына урды.

⁸ Ӱренчиктер мыны кӧрӧлӧ, чугулданып айттылар: – Мыны не анайып калас кородор?

⁹ Бу майды јаан баага садып ийип, тӱреҥилерге ӱлеп бергедий эди.

¹⁰ Је Иисус билеле, айтты: – Бу ӱй кижини не тӱймедип туругар? Ол Меге јакшы керек этти.

¹¹ Тӱреҥилер слерле кожо јаантайын болор, Мен дезе слерле кожо јаантайын болбозым.

¹² Ол бу майды эди-каныма уруп, мӧҥкӱмди кӧдӱрерин белетеди.

¹³ Чынын айдадым слерге: бу Сӱӱнчилӱ Јар бӱткӱл телекейде, кайда ла јарлалза, оны эске алгылап, оныҥ эткенин айдыжар.

Иуда ла улу абыстар

¹⁴ Ол тушта он экӱниҥ бирӱзи, Иуда Искариот дейтени, улу абыстарга барып,

¹⁵ айтты. – Слерге Иисусты садып ийзем, меге нени береригер? Олор ого одус мӧҥӱн акча берерис дешти.

¹⁶ Оноҥ ло бери ол Иисусты садып ийетен эптӱ учурал бедиреп јӱрди.

Пасханыҥ ажын јигени

¹⁷ Ачытпаган калаш јийтен байрамныҥ баштапкы кӱнинде ӱренчиктер Иисуска базып келеле, сурадылар: – Сеге пасханыҥ ажын кайда белетезин деп туруҥ?

¹⁸ Ол айтты: – Каладагы мындый кижиге барып, айдыгар: «Ӱредӱчи: „Ӧйим јууктап келди, Пасханы ӱренчиктеримле кожо сенде эдерим“ – деди».

¹⁹ Ӱренчиктер Оныҥ јакарганыла эдип, пасханы белетеп койдылар.

²⁰ Эҥир кирерде, Ол он эки ӱренчигиле кожо кыйын отурды.

²¹ Олор ажанып отурган тужында айтты: – Чынын айдадым слерге: бирӱгер Мени садып ийер.

²² Ӱренчиктер сӱрекей кунугып, кажызы ла сурай берди: – Мен болорым ба, Кайракан?

²³ Је Иисус олорго айтты: – Мениле кожо колын тепшиге сукканы, Мени садып ийер.

²⁴ Андый да болзо, Кижи Уулы Ол керегинде бичилгениле барып јат. Је Кижи Уулын садып јатканга ачу-корон! Ол кижиге ак-јарыкка чыкпаган болзо, торт болор эди.

²⁵ Айдарда, Оны садып јаткан Иуда база сурады: – Мен болорым ба, Равви? – Оны сен айттыҥ – деп, Иисус каруу јандырды.

Кайраканныҥ ажын јиири

²⁶ Олор ажанып отурарда, Иисус калаш алды, алкайла сындырды, ӱренчиктерине ӱлеп, айтты: – Алыгар, јигер: бу Мениҥ эди-каным.

²⁷ Айакты алып, алкыш јетиреле, олорго берип, айтты: – Мынаҥ ончогор ичигер:

²⁸ бу Мениҥ јаҥы кереес каным. Кинчектери ташталзын деп, ол кӧп улус учун тӧгӱлип јат.

²⁹ Айдып турум слерге: Адамныҥ Каандыгында слерле кожо јаҥы јиилектеҥ ичер кӱнге јетире бу виноград јиилегинеҥ мынаҥ ары ичпезим.

³⁰ Сарындап, кожоҥдойло, Елеон кырга бардылар.

Ӱренчиктердиҥ јана тӱжерин озолодо айтканы

³¹ Ол тушта Иисус ӱренчиктерине айтты: – Бу тӱнде ончогор Мени таштап барарыгар. Бичилген јок беди: «Кӱдӱчини ӧлтӱрзем, ӱӱрдиҥ койлоры тозо берер».

³² Тирилгенимниҥ кийнинде дезе Галилейге слердеҥ озо барарым.

³³ Петр Ого айтты: – Сени ончозы да таштаза, мен качан да таштабазым!

³⁴ – Чынын айдадым сеге: бу тӱнде пӧтӱк эткелекте, Менеҥ ӱч катап јана тӱжериҥ – деп, Иисус ого айтты.

³⁵ – Сениле кожо ӧлӧргӧ дӧ келишсе, Сенеҥ јана тӱшпезим! – деп, Петр Ого каруу јандырды. Ӱренчиктер ончолоры анайып ла айдып турдылар.

Иисус Гефсиманияда

³⁶ Мыныҥ кийнинде Иисус ӱренчиктериле кожо Гефсимания деп јерге келип, олорго айтты: – Оноор барып мӱргигенчем, мында отурыгар.

³⁷ Петрды ла Зеведейдиҥ эки уулын алганча барып, ачуга алдырып, карыга берди.

³⁸ – Ӧзӧк-тыныма ӧлӱмниҥ ачузы тӱшти – деп, олорго айтты. – Мында болуп, Мениле кожо ойгу болыгар.

³⁹ Эмеш кедери барып, јерге кӧҥкӧрӧ тӱжӱп, мӱргий берди: – Адам! Бу кыйын-шыра Менеҥ јастыккадый болзо, јастыксын. Андый да болзо, Мениҥ кӱӱнимле болбозын, је Сенийиле болгой.

⁴⁰ Ӱренчиктерге келип, олордыҥ уйуктап јаткандарын кӧрди. – Бир де саат Мениле кожо ойгу болуп албадыгар ба? – деп, Петрга айтты. –

⁴¹ Ойгу болыгар, ченелтеге тӱшпеске мӱргигер: тын сергек, эт-канда дезе, чине јок.

⁴² База, экинчи катап барып, мӱргиди: – Адам, бу кыйын-шыраны јастыктырбай, Мени ого чыдашсын дезеҥ, Сениҥ табыҥ болгой.

⁴³ Келип, олордыҥ база ла уйуктап јаткандарын кӧрди: олордыҥ кӧстӧри јумулып турды.

⁴⁴ Олорго тийбей, ойто барды, ӱчинчи катап ол ло сӧстӧрин айдып, мӱргиди.

⁴⁵ Оноҥ ӱренчиктерге келип, айтты: – Эмдиге уйуктап амыраганчаар ба? Бат, ӧй јууктап, Кижи Уулы кинчектӱлердиҥ колына берилип јадыры.

⁴⁶ Туругар, баралы! Бат, Мени садып јатканы јууктап келди.

Иисусты каруулга алганы

⁴⁷ Ол мынайда айдып турганча, он экӱниҥ бирӱзи Иуда келди. Оныла кожо улу абыстардаҥ ла калыктыҥ јаандарынаҥ кылышту ла шыйдамду кӧп улус болгон.

⁴⁸ Иисусты садып јатканы олорго темдек айдып берди: – Окшогон кижим, Ол болор, Оны тудыгар.

⁴⁹ Бу тарый Иисуска базып келип, – Эзен, Равви! – дейле, Оны окшоды.

⁵⁰ Иисус дезе ого айтты: – Најы, сен бого болуп келдиҥ бе? Айдарда, базып келип, Иисусты тудуп, каруулга алдылар.

⁵¹ Је бат, Иисусла кожо јӱргендердиҥ бирӱзи кылыжын суура тартала, улу абыстыҥ кулына јаҥып, оныҥ кулагын кезе чапты.

⁵² Айдарда, Иисус ого айтты: – Кылыжыҥды кайра сук. Кылыш тутканы, кылыштаҥ ок ӧлӧр.

⁵³ Ол эмезе Мени Адамнаҥ сурап албас, Ол уккан бойынча Меге он эки тӱменнеҥ артык ангелдерин ийбес деп сананып туруҥ ба?

⁵⁴ Је ол тушта мындый болотон деп, Агару Бичикте айдылганы канайып бӱдер?

⁵⁵ Бу тушта Иисус улуска айтты: – Тонокчыны тудайын дегендий, Мени тудуп аларга, кылышту ла шыйдамду келдигер. Кӱнӱҥ сайын байзыҥда отурып ӱреттим, Мени тутпадыгар.

⁵⁶ Јарлыкчылардыҥ бичигени бӱтсин деп, ончозы мынайда болгоны бу. Айдарда, ӱренчиктер ончозы Оны таштап, кача бердилер.

Иисус оток-кӱрее алдында

⁵⁷ Иисусты каруулга алган улус дезе Оны Каиафа деп улу абыска апардылар. Анда бичикчилер ле јаандар јуулышкан.

⁵⁸ Петр дезе Иисусты ээчиде ыраагыла барып јаткан. Улу абыстыҥ кӱрентигине једеле, ичине кирди. Бу ончозы неле божоорын кӧрӧргӧ, јалчыларла кожо отурып алды.

⁵⁹ Улу абыстар ла оток-кӱреениҥ ончо улузы Иисусты ӧлӱмге берип ийерге, Ого удура тӧгӱн кере бедиредилер;

⁶⁰ тӧгӱн керечилер кӧп керелеген де болзо, је келишкедийин таппай турдылар. Арт-учында экӱзи келип,

⁶¹ айттылар: – Бу кижи Кудайдыҥ байзыҥын јемиреле, ӱч кӱнге тудуп койорым – деген.

⁶² Улу абыс ӧрӧ туруп, Ого айтты: – Не бир де карууҥды айтпай туруҥ? Олор Сеге удура не деп керелейт?

⁶³ Иисус дезе унчукпай турды. Айдарда, улу абыс Ого айтты: – Тирӱ Кудайга болуп эреп-јайнап сурап турум, айт биске, Кудайдыҥ Уулы Христос Сен бе?

⁶⁴ Иисус: – Оны сен айттыҥ – деди. – Андый да болзо, айдып турум слерге: эмдидеҥ ала Кижи Уулы кӱчтӱ Кудайдыҥ оҥ јанында отурганын ла теҥериниҥ булудыла келип јатканын кӧрӧригер.

⁶⁵ Айдарда, улу абыс бойыныҥ кийимин јырта тартып, айтты: – Ол Кудайды јамандап јат! Биске база керечи не керек? Бат, Оныҥ Кудайды јамандап айтканын эмди уктыгар!

⁶⁶ Слер не деп сананып туругар? Олор дезе: – Ол бурулу, ӧлӧр учурлу – дедилер.

⁶⁷ Оныҥ јӱзине тӱкӱрип, јаагына тажыдылар, ӧскӧлӧри дезе Оны согуп,

⁶⁸ айдып турдылар: – Јарлыктап, биске айт, Христос, Сени кем сокты?

Петрдыҥ јана тӱшкени

⁶⁹ Петр дезе тышкары кӱрентикте отурган. Бир јалчы ӱй кижи ого базып келеле, айтты: – Сен де Иисусла, Галилей јериниҥ кижизиле, кожо јӱргеҥ.

⁷⁰ Је ол ончо улустыҥ алдында јана тӱжӱп, – Нени айдып туруҥ болбогой, билбезим – деди.

⁷¹ Каалгадаҥ чыгып јадарда, оны база бир јалчы ӱй кижи кӧрӧлӧ, анда турган улуска айтты: – Бу кижи Назорей Иисусла база кожо јӱрген.

⁷² Ол ойто ло јана тӱжӱп, бу кижини билбезим деп чертенди.

⁷³ Саат болбой анда турган улус базып келеле, Петрга айттылар: – Сен де олордыҥ бирӱзи болгоныҥ чын: сен эрмегиҥнеҥ танылу.

⁷⁴ Айдарда, ол, бу кижигерди билбезим деп, Кудайды адап, чертене берди. Бу тарый пӧтӱк этти.

⁷⁵ «Пӧтӱк эткелекте, Менеҥ ӱч катап јана тӱжериҥ» – деп, Иисустыҥ айткан сӧзин Петр эске алды. Чыгып барала, ӧксӧп ыйлады.