Матфей 21 - Јаҥы Кереес

Иерусалимге киргени

¹ Иерусалимге јууктагылап, Елеон кырдагы Виффагия деп јуртка келерде, Иисус эки ӱренчигин ийип,

² олорго айтты: – Одоштой јуртка барыгар. Ого јеткен бойынча, буулап койгон тижи эштек ле коштой турган кулун эштекти кӧрӱп ийеригер. Чечип, Меге экелигер.

³ Слерге кижи неме айткажын, олор Кайраканга керек – дегер. Бу ла тарый ол кижи эштектерди апарзын деер.

⁴ Јарлыкчы ажыра айдылганы бӱтсин деп, ончозы мынайда болгоны бу. Ол айткан:

⁵ «Сион кызына айдыгар: „Бат, сениҥ Кааныҥ јаш эштекке – ишмекчи тижи эштектиҥ кулунына минеле, сеге јобожыган келедири“».

⁶ Ӱренчиктер барып, Иисустыҥ айтканыла эттилер:

⁷ тижи эштек ле кулун эштекти јединип экелеле, олорго кийимдерин арта салдылар, Иисус минди.

⁸ Кӧп улус кийимдерин јолго јайып турдылар, кезиктери дезе агаштыҥ бӱрин кезип, база јолго јайдылар.

⁹ Алды-кийнинеҥ баскан улус кыйгырыжып турдылар: – Давид Уулына, осанна! Кайраканныҥ адынаҥ келип јатканы алкышту! Кӧк-теҥериде турганга, осанна!

¹⁰ Ол Иерусалимге кирерде, кала тӱймеп, «Бу кем?» дешкилеп турды.

¹¹ – Бу Иисус, Галилейдеги Назарет јеринеҥ Јарлыкчы – деп, улус каруу јандырып турган.

Иисус байзыҥда

¹² Иисус байзыҥга киреле, байзыҥда садыжып, садып алып турган улусты ончозын чыгара сӱрди, акча солычылардыҥ столдорын, кӱӱле садаачылардыҥ такталарын аҥтарып,

¹³ олорго айтты: – Бичилген сӧс бар: «Мениҥ айлым улус мӱргийтен айыл деп адалар». Слер дезе оны тонокчылардыҥ уйазы эдип алдыгар!

¹⁴ Байзыҥда Ого сокорлор ло аксактар базып келди. Иисус олорды јазып ийди.

¹⁵ Улу абыстар ла бичикчилер Оныҥ эткен кайкалдарын, «Давид Уулына, осанна!» деп, байзыҥда кыйгырыжып турган балдарды кӧргӧндӧр. Оныҥ учун чугулданып,

¹⁶ Ого айттылар: – Олор не дешкилейт, угуп туруҥ ба? – Эйе, – деп, Иисус каруу јандырды, – «Јаш балдардыҥ ла эмчек балдардыҥ оозынаҥ Бойыҥа мак чыгардыҥ» дегенди качан да кычырбаган бедигер?

¹⁷ Иисус олорды таштайла, каладаҥ Вифанияга једип, анда конды.

Кургап калган агаш

¹⁸ Эртен тура калага бурулып келеделе, Иисус јолой аштай берди.

¹⁹ Јолдыҥ кырында турган бир смоква агашты кӧрӧлӧ, јиилек јиирге јууктай базып келди. Бӱрдеҥ ӧскӧ неме таппай, ого айтты: – Сенде ӱргӱлјиге јиилек бӱтпезин! Ол ло тарый агаш кургап калды.

²⁰ Ӱренчиктер мыны кӧрӧлӧ, кайкап айттылар: – Смоква агаш канайып кенетийин кургай берди?

²¹ – Чынын айдадым слерге, – деп, Иисус каруу јандырды, – бӱдӱп, алаҥзыбас болзогор, јаҥыс та смоква агашла болгонды эдер эмезигер, је бу кырга: «Кӧдӱрилип, талайга таштал!» – дезегер, андый ла болор.

²² Мӱргип, бӱдӱп, нени де суразагар, аларыгар.

Иисустыҥ јаҥы кайдаҥ?

²³ Иисус байзыҥга кирип, ӱредип турарда, улу абыстар ла калыктыҥ јаандары Ого базып келеле, айттылар: – Мыны кандый јаҥла эдип турадыҥ? Андый јаҥды Сеге кем берген?

²⁴ – Мен де слердеҥ бир неме сурап угайын – деп, Иисус олорго айтты. – Меге каруугарды айдар болзогор, мыны кандый јаҥла эдип турганымды слерге Мен де айдайын.

²⁵ Иоанныҥ крестеп јӱргени кайдаҥ болгон: теҥеридеҥ бе, эмезе улустаҥ ба? Олор дезе бойлоры ортодо табыштылар: «„Теҥеридеҥ“ дегей эди, ол тушта: „Ого не керек бӱтпедигер?“ – деер.

²⁶ „Улустаҥ“ деп айдарга, калыктаҥ коркып јадыбыс, нениҥ учун дезе Иоаннды ончозы јарлыкчы деп бодоп јат».

²⁷ Олор Иисуска «билбезис» – деерде, Ол до олорго мынайда айтты: – Мыны кандый јаҥла эдип турганымды слерге Мен де айтпазым.

Аданыҥ эки уулы керегинде укаа сӧс

²⁸ Слер не деп сананып туругар? Бир кижи эки уулду болгон. Ол бирӱзине базып келип, айткан: «Уулым, бӱгӱн виноградыма барып иште».

²⁹ Онызы: «Барбазым» – дейле, оноҥ санаа алынып, барган.

³⁰ Экинчи уулына базып келип, анайда ок айткан. Мынызы: «Барып јадым, адабыс» – дейле, барбаган.

³¹ Бу экӱниҥ адазыныҥ кӱӱниле эткени кажызы? Олор: – Баштапкызы – дедилер. Иисус олорго айтты: – Чынын айдадым слерге: каланчылар ла балыр јӱрӱмдӱ ӱй улус Кудайдыҥ Каандыгына слердеҥ озо кирер.

³² Иоанн чындык јол кӧргӱзерге келерде, ого бӱтпедигер, каланчылар ла балыр јӱрӱмдӱ ӱй улус дезе ого бӱтти. Слер дезе, мыны кӧргӧн дӧ болзогор, буругарды алынбадыгар, ого бӱтпедигер.

Јаман ишчилер керегинде укаа сӧс

³³ База бир укаа сӧс угугар. Айыл ээзи кижи болгон. Ол виноград-агаш тарыйла, эбире манаган, сыскыру казып, багана туткан, тарыган агажын ишчилерге табыштырып, атана берген.

³⁴ Јиилек терер ӧй јууктап келерде, јиилегимди экелигер деп, ишчилерге јалчыларын ийген.

³⁵ Ишчилер јалчыларын тудуп алала, кезигин согуп койгон, кезигин ӧлтӱрип койгон, кезигин дезе ташла шыбалаган.

³⁶ База ӧскӧ, оноҥ кӧп јалчыларын ийерде, олорло анайда ок кылынгандар.

³⁷ «Олор уулымнаҥ уйалар» – деп, ээзи айдып, арт-учында бойыныҥ уулын ийген.

³⁸ Ишчилер дезе, оныҥ уулын кӧрӧлӧ, бой-бойлорына айдышкан: «Энчи алар уул бу. Оны ӧлтӱреле, энчизин алалы».

³⁹ Оны тудуп, виноград-агаштыҥ аразынаҥ чыгарала, ӧлтӱрип койгондор.

⁴⁰ Анайдарда, виноград-агаштыҥ ээзи келгежин, ол ишчилерди канайдар деп туругар?

⁴¹ – Бу кара сагыштуларды јаман ӧлӱмле ӧлтӱрер, виноград агажын дезе ӧскӧ ишчилерге табыштырар, олор тӱжӱмин бойыныҥ ӧйинде јетирип турар – деп, Ого каруу јандырдылар.

⁴² Иисус айтты: – «Тура тудаачылар јектеп койгон таш булуҥныҥ тӧзиндеги таш болуп калды. Бу мынайда Кайраканнаҥ болды, бис оны кайкап кӧрӧдис» дегенди Агару Бичиктеҥ качан да кычырбаган бедигер?

⁴³ Оныҥ учун айдып турум слерге: Кудайдыҥ Каандыгы слердеҥ ойто алылып, Оныҥ тӱжӱмин јетирер калыкка берилер.

⁴⁴ Бу ташка јыгылган кижи јер башка чачылар, таш кемниҥ ӱстине тӱшсе, оны былчып койор.

⁴⁵ Улу абыстар ла фарисейлер Оныҥ укаа сӧстӧрин угала, олор керегинде айдып туру деп, билип ийдилер.

⁴⁶ Оны тудайын дейле, улустаҥ коркыдылар, нениҥ учун дезе Оны јарлыкчы деп бодоп тургандар.