Марк 7 - Јаҥы Кереес

Ару ла быјар

¹ Иисусты эбире фарисейлер ле Иерусалимнеҥ келген бир кезик бичикчилер јуулдылар.

² Оныҥ ӱренчиктериниҥ кезиги ару эмес колдорын јунбай калаш јип отургандарын кӧрӱп, олорды каарып турдылар.

³ Фарисейлер дезе, ончо иудейлер чилеп, ада-ӧбӧкӧниҥ јаҥдап келген јаҥыла колдорын быжулап јунбаганча, ажанбайтан.

⁴ Базардаҥ келеле, јунунбайынча, ажанбас. Оноҥ до ӧскӧ јаҥдаган јаҥы кӧп болгон: айак, јыракы, јес айак-казан јунары.

⁵ Оныҥ учун фарисейлер ле бичикчилер Иисустаҥ сурадылар: – Јаандардыҥ јаҥдап келген јаҥын ӱренчиктериҥ не керек јаҥдабайдылар, колдорын јунбай, калаш јийдилер?

⁶ Ол каруу јандырды: – Эки јӱстӱ слер керегинде Исаия јарлыктап, чын бичиген: «Бу улус Мени тилиле тооп јат, јӱректери дезе Менеҥ ыраак.

⁷ Је кижиниҥ ӱредӱзине ле јакылтазына ӱредип, Мени темей тооп јадылар».

⁸ Слер Кудайдыҥ јакылтазын таштап, кижиниҥ јаҥдап келген јаҥын тудуп, айак-казанды јунатан ээжилерди бӱдӱрип, бого тӱҥей ӧскӧ дӧ кӧп немелер эдип јадыгар.

⁹ Бойыгардыҥ јаҥыгарды јаҥдаарга болуп, Кудайдыҥ јакылтазын јектеп турганыгар јакшы ба?

¹⁰ Моисей айткан јок беди: «Ада-энеҥди тооп јӱр»; база: «Адазын эмезе энезин јаман айдып турган кижи, ары ӧлӱп калзын».

¹¹ Слер дезе айдадыгар: «Кижи адазына эмезе энезине: „Менеҥ алгадый немегер корван“ деп јарлаза, ол Кудайга сый болор».

¹² Онызыла ого адазына эмезе энезине нени де эттирбей јадыгар.

¹³ Мынызыла бойыгар тургускан јаҥдап келген јаҥыгарга болуп, Кудайдыҥ сӧзин кеде эдип, бого тӱҥей кӧп ӧскӧ дӧ немелер эдип јадыгар.

¹⁴ Улусты ончозын ойто кычырып алала, айтты: – Ончогор Мени угуп, кӧксигерге алыныгар.

¹⁵ Кижиниҥ ичине тыштынаҥ кирген бир де неме оны быјарсыдып болбос. Је бойынаҥ чыгып турганы, кижини быјарсыдар.

¹⁶ Кулакту кижи уксын!

¹⁷ Ол улусты артырып, ӱйге кирерде, ӱренчиктери укаа сӧс керегинде сурадылар.

¹⁸ Иисус олорго айтты: – Слер де неме аайлабас улус болдыгар ба? Кижиниҥ ичине тыштынаҥ киргени, оны быјарсыдып болбозын аайлабай туругар ба?

¹⁹ Ол јӱрекке эмес, ичке кирет ине, оноҥ тыштына чыгат. Мынызыла Ол курсакты ару деп јарлады.

²⁰ Оноҥ айтты: – Кижиниҥ ичинеҥ чыкканы, кижини быјарсыдып јат.

²¹ Кижиниҥ ичинеҥ, јӱрегинеҥ чыгары бу: кара санаа, балыр јӱрӱм јӱрери, ууры эдери, кижи ӧлтӱрери, чайдам кылынары,

²² јимекейлеери, ӧчӱркеп ӧштӧӧри, куурмак кылык кылынары, уйат билбези, кӱйӱнери, Кудайды јамандайтаны, улуркайтаны, тенексийтени.

²³ Бу јаманныҥ ончозы кижиниҥ ичинеҥ чыгып, кижини быјарсыдып јат.

Кара јаҥду ӱй кижиниҥ Кудайга бӱткени

²⁴ Оноортынаҥ чыгала, Иисус Тир ле Сидонныҥ јерлерине келди. Ӱйге кирип, бу керегинде кижи билбезин деп кӱӱнзеди, је мыны јажырып болбоды.

²⁵ Кызычагы кара јелбиске туттурган бир ӱй кижи Иисус керегинде угала, бу тарый келип, Оныҥ будыныҥ јанына кӧҥкӧрӧ тӱшти.

²⁶ Бу ӱй кижи дезе кара јаҥду болгон, алтайы Сирияныҥ Финикиязы болгон. Шилемирди кызычагынаҥ чыгарзын деп, Оны сурай берди.

²⁷ Је Иисус ого айтты: – Озо балдар тойзын. Балдардыҥ калажын блаап, ийттерге таштаарга јарабас.

²⁸ Ӱй кижи дезе каруу јандырды: – Эйе, Кайракан, је балдар јиген калаштыҥ стол алдына тӱшкен оодыгын ийттер јийтен эди.

²⁹ Иисус: «Бу айткан сӧзиҥ учун эмди јан – деди. – Шилемир кызычагыҥнаҥ чыга берди».

³⁰ Ол јанып келеле кӧрӧрдӧ, кызычагы тӧжӧктӧ јатты, оныҥ ӧзӧк-буурынаҥ шилемир чыгып калтыр.

Ӱскер, чокол кижини јасканы

³¹ Тир ле Сидонныҥ јеринеҥ чыгала, Он-Кала ичиле ӧдӱп, Иисус ойто Галилейдиҥ талайы јаар барды.

³² Ого ӱскер, чокол кижини экелеле, оныҥ ӱстине колыҥ салып, алка – деп, сурай бердилер.

³³ Иисус оны улустаҥ туура јединип, эки кулагына Бойыныҥ сабарын сукты, тӱкӱреле, тилине тийди.

³⁴ Теҥери ӧрӧ кӧрӧлӧ, улу тынып, ого: «Еффафа – Ачыл» – деди.

³⁵ Бу тарый ол кижиниҥ кулагы ачылып, тилиниҥ кӱрмеги чечилип, јап-јарт эрмектене берди.

³⁶ Мыны кижиге айтпагар деп, олорго јакарды. Је олорды канча ла токтоткон сайын, олор там ары јарлап јӱрдилер. Алаҥ кайкажып, айдып турдылар:

³⁷ – Ончозын јакшы эдет: ӱскерин угар эдет, тили јогын тилдӱ эдет.