Лука 7 - Јаҥы Кереес

Јӱс јуучылдыҥ јааныныҥ јалчызын јасканы

¹ Угуп турган улуска айдар сӧзин туузылтала, Иисус Капернаумга кирди.

² Јӱс јуучылдыҥ јааныныҥ карузыган јалчызы оорып, ӧлӱп јаткан.

³ Ол Иисус керегинде угала, Оны келип, јалчызын јассын деп сурап, иудейлердиҥ јаандарын ийди.

⁴ Олор Иисуска келип, сурап айттылар: – Мыны эдериҥе ол кижи турар:

⁵ ол калыгыска карузып јат, биске синагога тудуп берген.

⁶ Иисус олорло кожо барды. Ол јӱс јуучылдыҥ јааныныҥ айлына јууктап келерде, онызы најыларын ийип, айттырып ийди: «Кайракан, Бойыҥды јоботпо! Айлым ичине Сени кийдирерине турбас кижи эдим.

⁷ Оныҥ да учун Сеге бойым барарга турбазым деп бодогом. Је сӧс айт, јалчым јазылар.

⁸ Бажым билер бийлӱ де болзом, меге башкарткан черӱчилдерим бар. Кажы бирӱзин „бар“ дезем, барар; бирӱзин „кел“ дезем, келер; јалчымды „оны эт“ дезем, эдер».

⁹ Иисус мыны угала, бу кижини кайкады, кайра баштанып, кийнинде келип јаткан улуска айтты: – Айдып турум слерге: мынайда бӱдӱп турганды Израильдеҥ де таппадым.

¹⁰ Элчилер јанып келерде, јалчы јазылып калтыр.

Тул ӱй кижиниҥ уулын тиргискени

¹¹ Мыныҥ кийнинде Иисус Наин деп калага барды. Оныла кожо ӱренчиктериниҥ кӧп сабазы ла кӧп улус барып јаткан.

¹² Каланыҥ каалгазына јууктап келерде, энезиниҥ сок јаҥыс уулыныҥ сӧӧгин чыгарып јаткандар. Ӱй кижи дезе тул болгон, оныла кожо каладаҥ кӧп улус барып јаткан.

¹³ Оны кӧрӧлӧ, Кайракан ого буурзап, «Ыйлаба» – деди.

¹⁴ Базып келеле, межикке колыла тийди. Апарып јаткан улус токтой тӱшти. Иисус: – Уулчак, айдып турум сеге: тур! – деди.

¹⁵ Ӧлгӧн кижи ӧҥдӧйип, отурып алды, оноҥ эрмектене берди. Иисус оны энезине берип ийди.

¹⁶ Ончо улус сӱрекей коркып, – Ортобыстаҥ улу Јарлыкчы чыкты, Кудай Бойыныҥ калыгына келип барды! – дежип, Кудайды алкап турдылар.

¹⁷ Иисус керегинде табыш Иудей ичине, оны эбире ончо јерлерге таркады.

Крестеечи Иоанныҥ сурагы

¹⁸ Иоанныҥ ӱренчиктери кӧргӧн-укканын ончозын ого айдып бердилер.

¹⁹ Иоанн ӱренчиктериниҥ экӱзин кычырып алып, «Келер дегени Сен бе, айса ӧскӧни сакыйтан ба?» – деп сурап угарга, Иисуска ийди.

²⁰ Олор Иисуска келип, – «Келер дегени Сен бе, айса ӧскӧни сакыйтан ба?» – деп, сурап угарга, бисти Крестеечи Иоанн Сеге ийди – дедилер.

²¹ Бу ӧйдӧ Иисус кӧп улусты оорудаҥ ла јоболдоҥ, кара јелбистердеҥ јазып, кӧп сокорлордыҥ кӧзин јарыдып ийген.

²² Ол Иоанныҥ ӱренчиктерине айтты: – Барып, кӧргӧн-укканыгарды Иоаннга айдыгар: сокорлордыҥ кӧзи јарыйт, аксактар базып јӱргӱлейт, капкаш балулу улус аруталат, ӱскерлер угат, ӧлгӧндӧр тирилет, тӱреҥилерге Сӱӱнчилӱ Јар јарлалат.

²³ Эреҥистелбей Меге бӱткен кижи кежиктӱ.

²⁴ Иоанныҥ элчилери јӱре берерде, Ол улуска Иоанн керегинде айдып баштады: – Куба чӧлгӧ нени кӧрӧргӧ јӱрдигер? Салкынга јайкаткан кулузынды ба?

²⁵ Је нени кӧрӧргӧ јӱрдигер? Торко-маҥдык кийген кижини бе? Је јазалду јараш кийим кийгендер, сайрап јаткандар каанныҥ ӧргӧӧзинде јӱргӱлейт.

²⁶ Нени кӧрӧргӧ јӱрдигер? Јарлыкчыны ба? Эйе, айдып турум слерге: ол јарлыкчыдаҥ јаан.

²⁷ Бу мынайда ол керегинде бичилген: «Бат, Сенеҥ озо ангелимди ийип јадым, ол Сениҥ јолыҥды белетеп койор».

²⁸ Айдып турум слерге: ӱй улустаҥ туулгандар ортодо Крестеечи Иоаннаҥ јааны јок, је Кудайдыҥ Каандыгында кичӱ дегени, оноҥ јаан.

²⁹ Уккан ончо улус, каланчылар да, Кудайдыҥ чындыгын алынып, Иоаннга келип, креске тӱшкендер.

³⁰ Фарисейлер ле јасакчылар дезе, олорго берилген Кудайдыҥ табын јектеп, Иоаннга барып креске тӱшпегендер.

³¹ Айдарда Кайракан айткан: бу ӱйениҥ улузын кемге тӱҥдеп айдайын? Олор кемге тӱҥей?

³² Олор тепсеҥде отурып, мынайда кыйгырыжып турган балдарга тӱҥей: «Слерге сыбыскы тарткан эдибис, је слер бијелебедигер; слерге сыгыт сарын сарнаган эдибис, је слер ыйлабадыгар».

³³ Крестеечи Иоанн келип, курсак јибесте, аракы ичпесте, «Оныҥ ӧзӧк-буурында шилемир бар» – дейдигер.

³⁴ Кижи Уулы келди, јиирин јиди, ичерин ичти. «Кӧргӱлегер, курсакчыл ла аракызак кижи бу, каланчылар ла кинчектӱлердиҥ најызы ол» – дейдигер.

³⁵ Је Ойгорлык Ойгорлыктыҥ ончо керектериле акталган.

Тӧлӧттирбеген тӧлӱ керегинде

³⁶ Фарисейлердиҥ бирӱзи Иисусты бойыла кожо ажанак деп сураган. Ол фарисей-эшке кирип, кыйын отурып алган.

³⁷ Је бат, ол каланыҥ кинчектӱ болгон ӱй кижизи, Оныҥ фарисей-эште отурганын угала, јараш јытту майлу ак балкаштаҥ эткен јыракы экелди.

³⁸ Оныҥ кийнине, буды јанына туруп, ыйлап, Оныҥ будын кӧзиниҥ јажыла јунуп, чачыла арчып, окшоп, јараш јытту майла сӱртӱп турды.

³⁹ Мыны кӧрӧлӧ, Оны айлына кычырган фарисей ичинде айдынды: «Ол јарлыкчы болгон болзо, Ого кем, кандый ӱй кижи тийип турганын билер эди, ол кинчектӱ ӱй кижи ине».

⁴⁰ Је Иисус ого айтты: – Симон! Мен сеге бир неме айдарга турум. Ол: – Айт, Ӱредӱчи – деди.

⁴¹ Иисус айтты: – Тӧлӱге береечиге эки кижи тӧлӱлӱ болгон: бирӱзи – беш јӱс динарий, экинчизи – бежен.

⁴² Је олордыҥ тӧлӧӧр акчазы јок болордо, ол экилезин тӧлӧттирбеген. Анайдарда, олордыҥ кажызы оны артык сӱӱр?

⁴³ – Мен бодозом, кӧбин тӧлӧттирбегени – деп, Симон каруу јандырды. Иисус: – Сен чын сананып јадыҥ – деди.

⁴⁴ Оноҥ ӱй кижи јаар бажын бурып, Симонго айтты: – Бу ӱй кижини кӧрӱп туруҥ ба? Мен сениҥ айлыҥа келдим, сен будым јунар суу уруп бербедиҥ. Ол дезе, кӧзиниҥ јажыла будымды јунуп, чачыла арчып берди.

⁴⁵ Сен Мени окшободыҥ, ол дезе Мен келгенимнеҥ бери будымды окшоп божободы.

⁴⁶ Сен бажымды майлабадыҥ, ол дезе будымды јараш јытту майла сӱркӱштеди.

⁴⁷ Оныҥ учун айдып турум сеге: ол кӧп сӱӱген учун, оныҥ кӧп кинчектери ташталып јат. Кемниҥ кинчеги ас ташталган, оныҥ сӱӱгени де ас.

⁴⁸ Оноҥ ӱй кижиге: – Кинчектериҥ ташталып јат – деди.

⁴⁹ Иисусла кожо кыйын отурган улус: «Кинчекти де таштайтан бу кем андый?» – деп, ичинде айдынып турдылар.

⁵⁰ Је Ол ӱй кижиге айтты: – Бӱдӱп турганыҥ сени аргадап алды. Амыр јӱре бер.