Лука 10 - Јаҥы Кереес

Јетенди јарлыктадып ийгени

¹ Мыныҥ кийнинде Кайракан база јетен ӱренчик талдап алды. Бойы барайын деген ончо калалар ла јурттар сайын олорды Бойынаҥ озо экидеҥ ийип,

² айтты: – Кезер аш кӧп, ишчилер ас. Анайдарда, кыраныҥ Бийин јайнагар, кыразына ишчилер ийзин.

³ Барыгар! Бат, слерди бӧрӱлер ортодо јӱретен кураандарды чылап ийип јадым.

⁴ Таар да, баштык та, ӧдӱк те албагар, јолдо улусла эзендешпегер.

⁵ Кажы бир айылга кирзегер, озо баштап: «Бу айылга амыр!» – дегер.

⁶ Анда амырга турар кижи бар болгожын, амырыгар ого једер, јок болгожын, бойыгарга бурылар.

⁷ Ол айылда артып, нени берер ичип-јигер, нениҥ учун дезе иштеп јӱрген кижи ижи учун кайралын алар учурлу. Айылдаҥ айылга кӧчпӧгӧр.

⁸ Кажы бир калага келзегер, слерди уткып, кӱндӱлезе, салган курсагын јигер.

⁹ Андагы оору улусты јазып, «Кудайдыҥ Каандыгы слерге јууктап келди!» – деп, олорго айдыгар.

¹⁰ Кажы бир калага келзегер, слерди уткыбаза, оромго чыгала, айдыгар:

¹¹ «Слердиҥ калагардаҥ будыбыска јапшынган тоозынды да слерге кактап турубыс. Андый да болзо, Кудайдыҥ Каандыгы слерге јууктап келгенин билип јӱрӱгер!»

¹² Айдып турум слерге: бу калага кӧрӧ ол кӱн Содомго јеҥил болор!

Иисус калаларды каарып айдат

¹³ Ачу-корон сеге, Хоразин! Ачу-корон сеге, Вифсаида! Слерде эдилген кайкалдар Тир ле Сидондо эдилген болзо, олор самтар кеп кийип, баштарына кубал сееп, туку качан Кудайга баштанар эди.

¹⁴ Оныҥ учун Јаргы тужында Сидон ло Тирге слерге кӧрӧ јеҥил болор.

¹⁵ Сен де, Капернаум, теҥериге јетире бийиктединген бойыҥ, таамыга јетире јабызаарыҥ.

¹⁶ Слерди угуп турган кижи Мени угуп јат. Слерди јектеп турган кижи Мени јектеп јат. Мени јектеп турган кижи Мени Ийгенди јектеп јат.

¹⁷ Јетен ӱренчик сӱӱнчилӱ јанып келеле, айттылар: – Кайракан, Сениҥ адыҥды адап јакарганыста, шилемирлер де биске багып турдылар!

¹⁸ Ол айтты: – Сатана јалкын чылап теҥеридеҥ келип тӱшкенин кӧрдим.

¹⁹ Бат, Мен слерге јыландардыҥ ла скорпиондордыҥ ӱстине базар, ӧштӱлерди јеҥер јаҥ берип јадым, слерге не де каршузын јетирип болбос.

²⁰ Је јелбистер слерге багып турганына сӱӱнбегер, ады-јолыгар теҥериде бичилгенине сӱӱнигер!

²¹ Бу ла ӧйдӧ Иисус тыннаҥ сӱӱнчи алып, айтты: – Ада, теҥери ле јердиҥ Кайраканы! Мыны ойгорлордоҥ ло керсӱлердеҥ јажырала, кичӱлерге ачканыҥ учун, Сеге баш болзын! Эйе, Ада, јакшылыкту табыҥ андый болгон.

²² – Оноҥ ӱренчиктерине баштанып, айтты: – Ончозы Меге Адамнаҥ берилген. Уулы кем болгонын Адазынаҥ ӧскӧ кем де билбес, Уулынаҥ ӧскӧ Адазы кем болгонын кем де билбес, анайда ок Уулы кемге ачар кӱӱндӱ, ол билер.

²³ Оноҥ ӱренчиктерине баштанып, олорго аҥылап айтты: – Слердиҥ кӧрӱп турганыгарды кӧргӧн кӧстӧр кежиктӱ.

²⁴ Айдып турум слерге: кӧп јарлыкчылар ла каандар кӧрӱп јӱргенеерди кӧрӧйин дейле, кӧрбӧгӧн, угуп јӱргенеерди угайын дейле, укпаган.

Быйанду самар кижи керегинде

²⁵ Бир јасакчы ӧрӧ туруп, Иисусты ченеп, сурады: – Ӱредӱчи, ӱргӱлји јӱрӱмдӱ болорго, нени эдейин?

²⁶ Иисус оноҥ сурады: – Јасакта не деп бичилген? Оноҥ сен нени кычырдыҥ?

²⁷ Ол кижи каруу јандырды: – «Кайраканды, бойыҥныҥ Кудайыҥды, бастыра јӱрегиҥле, бастыра јулаҥла, бастыра кӱчиҥле, бастыра санааҥла сӱӱп јӱр». База: «Бойыҥды сӱӱгеҥдий, јуугыҥды сӱӱп јӱр».

²⁸ Иисус ого айтты: – Айтканыҥ јолду. Анайда ла эдип јӱр, јӱрӱм јӱрериҥ.

²⁹ Је ол актанайын деп, Иисустаҥ сурады: – А мениҥ јуугым кем?

³⁰ Иисус каруу јандырып, айтты: – Бир кижи Иерусалимнеҥ Иерихон јаар барып јадала, тонокчыларга туттурган. Тонокчылар оны јылаҥаштап, јарым тындуга артырала, јӱре бергендер.

³¹ Ол јолло бир абыс барып јаткан. Је соктыртып койгон кижини кӧрӧлӧ, кӧндӱре ӧдӧ берген.

³² Анайып ок бир левит ол јерге келип, кӧрӧлӧ, кӧндӱре ӧдӧ конгон.

³³ Бир самар кижи дезе јортып барадала, оны кӧрӱп, ичи ачыган.

³⁴ Базып келеле, шырказын аракыла јунуп, майла сӱртеле, таҥып берген. Эштегине миндиреле, айылчы конор турага экелип, оны кичееген.

³⁵ Эртезинде дезе, атанар башта, эки динарий чыгарып, конор тураныҥ ээзине берип, айткан: «Бу кижини кичее. Артык акча коротсоҥ, бурылзам, тӧлӧп берерим».

³⁶ Тонокчыларга туттурган бу кижиниҥ јуугы ол ӱчӱниҥ кажызы болгон деп сананып туруҥ?

³⁷ Јасакчы: «Ого быйаны јеткени» – деди. Айдарда, Иисус айтты: – Бар, сен де анайда эдип јӱр.

Марфа ла Мария

³⁸ Јолын улалтып, Иисус бир јуртка келди. Анда Марфа деп ӱй кижи Оны айлына кычырды.

³⁹ Марфада Мария деп сыйны болгон. Онызы Иисустыҥ будыныҥ јанына отурып, Оныҥ сӧзин тыҥдап турган.

⁴⁰ Марфа дезе, јаан кӱндӱ-кӱрее эдерге кичеенип, базып келеле, айтты: – Кайракан, сыйным мени иштезин деп, јаҥыскан артырып койгонын кӧрбӧй туруҥ ба? Оны меге болушсын дезеҥ.

^41-42 Иисус дезе ого каруу јандырды: – Марфа! Марфа! Сен кӧпти эдерге кичеенип, шакпырап јадыҥ, је јӱк ле бир неме керек. Мария дезе јакшылыкту ӱлӱӱзин талдап алды, оны кем де айрып болбос.