Иоанн 14 - Јаҥы Кереес

Иисус – јол, чындык ла јӱрӱм

¹ Јӱректеригер тӱймебезин. Кудайга бӱдигер, Меге де бӱдигер.

² Адамныҥ байзыҥында кыптар кӧп. Јок болгон болзо, слерге јер белетеп барып јадым деп айдар бедим?

³ Мен барып, слерге јерди белетеп койоло, ойто келерим. Мен кайда болзом, слер де ондо болзын деп, слерди Бойыма аларым.

⁴ Мениҥ кайдаар барып јатканымды дезе билеригер, јолды да билеригер.

⁵ – Кайракан, кайдаар барып јатканыҥды билбезис – деп, Фома айтты. – Јолды да канайып билетен эдис?

⁶ Иисус каруу јандырды: – Мен – јол, чындык ла јӱрӱм. Мен ажыра келбегенче, Адага кем де келип болбос.

⁷ Слер Мени билер болзогор, Аданы да билер эдигер. Эмдидеҥ ала Оны билеригер, Оны кӧргӧнигер.

⁸ – Кайракан! – деп, Филипп айтты. – Аданы биске кӧргӱс, биске ол ло болор.

⁹ – Мынча ӧйгӧ слерле кожо јӱрдим, сен, Филипп, Мени билбей туруҥ ба? – деп, Иисус каруу јандырды. – Мени кӧргӧни, Аданы кӧргӧни ол. Айдарда, «Аданы кӧргӱс» деп, не айдадыҥ?

¹⁰ Мен Адада, Ада Менде деп, бӱтпей туруҥ ба? Слерге айдып турган сӧзимди Бойымнаҥ айдып турган эмезим. Мениҥ Бойымда јӱрген Ада Бойыныҥ керектерин эдип турганы ол.

¹¹ Мен Адада, Ада Менде деп, Меге бӱдигер. Бӱтпей турган болзогор, эдип јӱргенимди кӧрӱп бӱдигер.

¹² Чынын, чынын айдадым слерге: Меге бӱткен кижи эдип јӱргенимди эдер, оноҥ до артыкты эдер, нениҥ учун дезе Мен Адага барып јадым.

¹³ Мениҥ адымда нени де суразагар, Ада Уулында макталсын деп, оныгарды бӱдӱрерим.

¹⁴ Мениҥ адымда Менеҥ нени де сураар болзогор, сурагарды бӱдӱрерим.

Агару Тынды берер болгоны

¹⁵ Мени сӱӱп турган болзогор, јакылталарымды бӱдӱригер.

¹⁶ Мен Аданы буурзадарым, ӱргӱлјиге слерле кожо болзын деп, Ол слерге ӧскӧ Адаан Алаачыны –

¹⁷ Чындыктыҥ Тынын берер. Оны улус алынып болбос, нениҥ учун дезе Оны кӧрбӧй, билбей јат. Слер дезе Оны билеригер, Ол слерле јӱрӱп јат, слердиҥ бойыгарда болор ине.

¹⁸ Слерди ӧскӱс артырбай, слерге келерим.

¹⁹ База ла эмеш, улус Мени кӧрбӧй калар, слер дезе Мени кӧрӧригер, нениҥ учун дезе Мен эзен, слер де эзен јӱреригер.

²⁰ Мен Адамда, слер Менде, Мен де слерде болгонымды калганчы кӱнде билип аларыгар.

²¹ Кемде Мениҥ јакылталарым бар, кем олорды бӱдӱрип турган, Мени сӱӱп турганы ол. Мени сӱӱгенди дезе Адам да сӱӱр, Мен де оны сӱӱрим, ого Бойым ачыларым.

²² – Кайракан! – деп, Искариот эмес Иуда айтты. – Нениҥ учун Сен улуска эмес, биске ачылайын деп тургаҥ?

²³ Иисус каруу јандырды: – Мени сӱӱген кижи сӧзимди бӱдӱрер, Адам да оны сӱӱр. Бис ого келеле, оныла кожо болорыс.

²⁴ Мени сӱӱбес кижи сӧзимди бӱдӱрбей јат. Слердиҥ угуп турган сӧс дезе, Менийи эмес, Мени ийген Аданыйы.

²⁵ Слерле кожо бу јӱрген Бойым мыны айттым.

²⁶ Мениҥ адымда Ада Адаан Алаачыны ийер, Агару Тын дезе, слерди ончозына ӱредип, не ле айтканымды слерге эзедер.

²⁷ Слерге амыр берип, барып јадым. Бойымныҥ амырымды слерге берип јадым, телекей берип јаткандый эмес, Мен берип турум. Јӱректеригер тӱймебезин, чочыбазын.

²⁸ «Слердеҥ барарым, слерге келерим» деп, Мениҥ слерге айтканымды укканыгар. Слер Мени сӱӱген болзогор, Адага барып јатканыма сӱӱнер эдигер, Ада Менеҥ јаан ине.

²⁹ Ол болгон соондо, слерди Меге бӱтсин деп, ол болголокто бу керегинде озолодо слерге эмди айттым.

³⁰ База слерле кӧп эрмектежип болбозым: бу телекейдиҥ кааны келип јат. Оныҥ Менде ӱлӱӱзи јок.

³¹ Је Аданы сӱӱп турганымды бу телекейдиҥ улузы билер учурлу. Бат оныҥ учун Аданыҥ Меге јакыганыла эдип турум. Туругар, мынаҥ баралы!