Ачылта 19 - Јаҥы Кереес

Теҥеридеги сӱӱнчи

¹ Мыныҥ кийнинде теҥериде кӧп тӱмен улустыҥ ӱни ошкош тыҥ ӱнди угуп ийгем: – Аллилуия! Аргадаш, мак ла кӱч – Кудайыстыйы,

² нениҥ учун дезе Оныҥ јаргылары чын ла чындык. Ол јерди бойыныҥ балырыла быјарсыткан улу балыр ӱй кижини јаргылаган, Бойыныҥ кулдарыныҥ каны учун ӧч алган.

³ Олор такып айткандар: – Аллилуия! Оныҥ ыжы ӱргӱлји чакка кӧдӱрилет.

⁴ Јирме тӧрт башчы ла тӧрт тынду кӧҥкӧрӧ тӱжӱп, ширееде отурган Кудайга бажырып, – Аминь! Аллилуия! – дегендер.

⁵ Ширеедеҥ мынайда айткан ӱн чыккан: – Кудайысты мактагар, Оныҥ ончо кулдары, Оноҥ айап јӱргендер, кичӱлер ле улулар!

⁶ Кӧп улустыҥ ӱниндий, кӧп суулардыҥ ла јаан кӱкӱрттиҥ табыжындый неме угуп ийгем, олор айдыжып тургандар: – Аллилуия! Кайракан, кӱчтӱдеҥ кӱчтӱ Кудайыс, каанныҥ ширеезине отурды!

⁷ Сӱӱнип јыргайлы, Ого мак јетирели, нениҥ учун дезе Кураанныҥ тойы једип келген, Оныҥ сыргалјызы бойын белетеп алган.

⁸ Ого кеен, ару ла јарык кӱдели кийим кийерге берилген. Кеен кӱдели кийим агарулардыҥ чындык керектери болуп јат.

⁹ Ангел меге айткан: – Бичи: «Кураанныҥ ажын јиирине айттырылганы кежиктӱ». Меге база айткан: – Бу сӧстӧр – Кудайдыҥ чын сӧстӧри.

¹⁰ Мен ангелге бажырарга, оныҥ будыныҥ јанына кӧҥкӧрӧ тӱшкем. Је ол меге айткан: – Јок, онойтпо. Мен сеге ле Иисустыҥ керези бар карындаштарыҥа андый ла кул. Кудайга бажыр! Иисустыҥ керези – судурлаштыҥ тыны.

Ак аттузы

¹¹ Ачык теҥерини ле ак атка Мингенди кӧрӱп ийгем. Оны Чындык ла Чын деп адап јадылар, Ол чындык јаргылап ла јуулажып јат.

¹² Оныҥ кӧстӧри – от јалбыжындый, бажында кӧп кӱреелер. Анда бичилген ат бар, Оныҥ Бойынаҥ башка, оны кем де билбес.

¹³ Ол канла шиҥилген кийим кийген. Оныҥ ады-јолы – Кудайдыҥ Сӧзи.

¹⁴ Оныҥ кийнинеҥ ак аттарлу, кеен, ак ла ару кӱдели кийимдӱ теҥериниҥ черӱлери барып јат.

¹⁵ Калыктарды јеҥерге, оозынаҥ курч кылыш чыгып јат. Ол калыктарды темир тайакла кабырат, кӱчтӱдеҥ кӱчтӱ Кудайдыҥ атыйланыжыныҥ ла чугулыныҥ сыксырузын Бойы тепсейт.

¹⁶ Кийиминде ле јалмажында ат бичилген: каандардыҥ Кааны, кайракандардыҥ Кайраканы.

¹⁷ Кӱнде турган бир ангелди кӧрӱп ийгем. Ол теҥериде учуп бараткан ончо куштарга тыҥ ӱнденип кыйгырган: – Бери учыгар, Кудайдыҥ улу курсагын јиирге јуулыгар!

¹⁸ Слер каандардыҥ эдин, муҥ черӱ башчыларыныҥ эдин, кӱчтӱлердиҥ эдин, аттардыҥ ла олорго минген улустыҥ эдин, ончозыныҥ, – јайымда јӱргендердиҥ де, кулдардыҥ да, кичӱлердиҥ де, улулардыҥ да эдин јииригер.

¹⁹ Аҥды, јердеги каандарды ла олордыҥ черӱлерин кӧрӱп ийгем. Олор атка Мингенге, Оныҥ черӱлерине удура јуулажарга јуулгандар.

²⁰ Аҥ олјого алылган, оныла кожо оныҥ алдына билдилер јайаган тӧгӱн јарлыкчы. Ол билдилер јайап, аҥныҥ таҥмазын алынган ла оныҥ сӱрине бажырган улусты аскырган. Олор экилези кӱкӱрле кӱйген отту кӧлгӧ тирӱге ташталган.

²¹ Арткандары атка Мингенниҥ оозынаҥ чыгаачы кылыштаҥ ӧлгӧн. Ончо куштар олордыҥ эдин јип тойгон.