Ачылта 18 - Јаҥы Кереес

Вавилонныҥ келип тӱшкени

¹ Мыныҥ кийнинде теҥеридеҥ тӱжӱп јаткан ӧскӧ ангелди кӧрӱп ийгем. Ондо улу јаҥ бар болгон. Оныҥ магынаҥ јер јарый берген.

² Ол тыҥ ӱнденип кыйгырып, айткан: – Келип тӱшти, келип тӱшти улу Вавилон, ол – улу балыр ӱй кижи! Ол шилемирлердиҥ јурты, кандый ла кара јелбистиҥ шибееленер јери, кандый ла быјар, јескинчилӱ куштыҥ шибееленер јери боло берген.

³ Ончо калыктар оныҥ кычазыныҥ ла балырыныҥ аракызынаҥ ичкен, јердеги каандар оныла кожо балыр кылынып јӱрген, јердеги којойымдар оныҥ улуркагынаҥ байыган.

⁴ Теҥеридеҥ айткан ӧскӧ ӱнди угуп ийгем: – Бу каладаҥ чык, калыгым, оныла кожо кинчек этпеске, оныҥ кату-јоболын албаска,

⁵ нениҥ учун дезе оныҥ кинчектери теҥериге јетти, јаман керектерин Кудай эске алды.

⁶ Слерге ол канайда берген, ого анайда ла јандыра беригер, эткен керектери аайынча эки катап кӧп јандырыгар. Слерге берген айагына ого ичерге эки катап кӧп урыгар.

⁷ Бойын канча кире макка чыгарган ла сайраган, ого анча ла кире кыйын-шыра ла ачу-корон јандыра беригер, нениҥ учун дезе ол бойыныҥ јӱрегинде айдат: «Абакай-каан чылап отурып јадым. Мен тул эмезим, ачу-корон кӧрбӧзим».

⁸ Мыныҥ учун бир кӱн ого кату-јобол, ӧлӱм, сыгыт ла торо келер, ол отло ӧртӧлӧр, нениҥ учун дезе оны јаргылаачы Кудай Кайракан – кӱчтӱ.

⁹ Оныҥ кӱйӱп, ышталып јатканын кӧрӧлӧ, оныла кожо балыр кылынган, байлыгыла јӱрген јердеги каандар оны эске алып, ыйлажып-сыктажар.

¹⁰ Кыйын-шыразынаҥ коркып, ыраагында туруп, айдыжар: «Ачу-корон, ачу-корон сеге, улу кала, бек кала Вавилон! Сениҥ јаргыҥ бир ӧйдӧ келди!»

¹¹ Јердеги којойымдар оны эске алып, ыйлажып-сыктажар, нениҥ учун дезе олордоҥ кем де неме садып албас:

¹² алтын ла мӧҥӱн эдимдерди, баалу-чуулу таштарды, эрјинени, кӱделини, кызыл бӧсти, торконы, кӧс кылбыгар бӧстӧрди, јараш јытту јӱзӱн-јӱӱр агаштарды, јоонныҥ сӧӧгинеҥ ле эҥ баалу агаштаҥ эткен јӱзӱн-базын эдимдерди, кӱлерди, темирди, ак-ташты,

¹³ јараш јытту ӧзӱмди, фимиамды, мирраны, ладанды, аракыны, майды, кулурды, буудайды, малды, койлорды, јылкыларды, јуучыл абраларды, улустыҥ эди-канын ла јулазын.

¹⁴ Бойыҥ кӱӱнзеген кат-јиилектер сенде јоголып калган. Ончо байлыктарыҥ ла јаркыныҥ сени таштап барган, – оны таап болбозыҥ.

¹⁵ Мыныҥ ончозыла садыжып байыган којойымдар оныҥ кыйын-шыразынаҥ коркып, ыраагында тургулаар, ыйлап, сыктап,

¹⁶ айдыжар: «Ачу-корон, ачу-корон сеге, улу кала, кӱдели, кызыл ла кубакай-кызыл кийим кийген, алтынла, баалу-чуулу таштарла, эрјинеле кееркедилген кала,

¹⁷ нениҥ учун дезе ондый байлык бир ле ӧйдӧ јоголып калган!» Ончо керепчилер, ончо керепле јӱзеечилер, ончо талайчылар, талайда иштеген ончо улус ыраагында туруп,

¹⁸ оныҥ кӱйӱп, ышталып јатканын кӧрӱп, кыйгырыжа бергендер: – Кандый кала бу улу калага тӱҥей!

¹⁹ Олор баштарына кубал сееп, онтоп-калактап, ыйлап-сыктап, айдыжып тургандар: – Ачу-корон, ачу-корон сеге, улу кала! Талайда керептерлӱ ончо улус оныҥ эрјинелериле байыган, је ол бир ле ӧйдӧ ээнзиреп калган.

²⁰ Бого сӱӱнигер, теҥери, агарулар, апостолдор ло јарлыкчылар, нениҥ учун дезе Кудай оны слердиҥ јаргыгарла јаргылаган.

²¹ Бир кӱчтӱ ангел теерменниҥ јаан тажындый ташты алып, талайга таштап, айткан: – Мынайып ла улу Вавилон кала ташталар, оны кем де таап болбос.

²² Јадагандаган, сарнаган, шоорлогон, сыбыскылаган улустыҥ ӱни сенде база угулбас; кандый бир немеле узанган ус сенде база болбос, теерменниҥ тажыныҥ табыжы сенде база угулбас;

²³ јарыткыштыҥ јарыгы сенде база јарытпас; колтуныҥ ла сыргалјыныҥ ӱни сенде база угулбас, нениҥ учун дезе којойымдарыҥ улус ортодо јерде улулар болгон, илби-тармаҥла ончо калыктар астырылган.

²⁴ Ондо јарлыкчылардыҥ, агарулардыҥ ла јерде ӧлтӱрткен ончо улустыҥ каны табылган.