Gallatë 4 - Dhjata e Re 1827

Krie e katërtë

¹ Ndashti thom unë, ngjera sa është klironomi foshnjë, ai s’ka fark mbë ndonjë punë nga kopili, ndonëse është Zoti i së gjithavet.

² Po është ndënë pitropë e ikonomë, ngjera mbë kohë që i pat urdhëruarë babai.

³ Kështu edhe nevet, kur jeshëm foshnjë, jeshëm skllavosurë ndënë stihi të botësë.

⁴ Ma poqë erdhi të mbluaritë e motit, dërgoi Perndia të bir’ e tij, që leu nga grua, e që u bë ndënë nom.

⁵ Që të kseshpërblejë ata që qenë ndënë nom, për të marrë nevet Iothesinë (e të bënemi bij).

⁶ Ndashti sikundrë jini juvet bij, ka dërguarë Perndia Shpirtin’ e birit së tij ndë zëmëra tuaj që thërret: Avva, o baba.

⁷ Nukë je adha më kopil, po bir, e ndë je bir, je klironomi i Perndisë me anë të Krishtit.

⁸ Ma atëherë si nukë njohëtë Perndinë, jeshëtë kopij t’ature që s’janë Perndi me të vërtetë.

⁹ Ma ndashti si njohtë Perndinë, a të thom më mirë, si u njohtë nga Perndia, qish ktheneni prapë ndë stihi të smundura e të varfëra, mb’ato që dojëtë njëherë të ktheni përsëri të punoni?

¹⁰ Juvet mbai llogari të ditet, e të muajet, e të vitëret, të kohëvet.

¹¹ Unë trëmbem për juvet, se mbase u munduaçë mbë të mbrazëtë për juvet.

¹² Punoni si edhe unë, sepse edhe unë jam bërë si juvet. U lutem, o vëllazër, juvet nukë më kini bërë ndonjë dëm.

¹³ E dijnie që më përpara me pikëllim të kurmit sim u dhidhaksa juvet Ungjillë.

¹⁴ E pirasmonë tim që keshë ndë kurm tim, nuk’ e shatë, as urrietë, po më patë priturë posi një Ëngjëll të Perndisë, posi Hristonë Iisunë.

¹⁵ Ç’qe adha atëherë makarismoi juaj? Sepse u martiris juvet që të mundjëtë, dojëtë të nxjerëtë sitë tuaj të m’i apëtë mua.

¹⁶ U bëçë un’ adha armiku juaj, tuke thënë juvet të vërtetënë?

¹⁷ Janë ziliarë mbë juvet jo mbë të drejtë, po duanë të nxjerënë nevet jashtë, që të doi ata.

¹⁸ E mirë është që të doi kurdo të mirënë, e jo vetëmë kur të jem përpara jush.

¹⁹ Djelmt’ e mi, që juvet u mbaj pa ndë bark, ngjera sa të dërtonetë Krishti mbë juvet.

²⁰ Ma dojë të gjëndeshë përpara juvet ndashti, e të ndërojë zënë tim, sepse nukë kam se ç’t’u thom juvet.

²¹ Thuajmëni mua juvet që doi të jini ndënë nom, nukë digjoni nomnë?

²² Sepse është shkruarë: Avraami pat di djelm, një nga skllava e një nga eleftera.

²³ Ma ai që leu nga skllava, u le si do kurmi. E ai që leu nga eleftera, u le me fuqi të së taksurësë.

²⁴ Këto punëra janë thënë me aligorira, sepse këto janë të dia dhjatatë, njera nga mali i Sinait, që pill skllev. Këjo është Agara.

²⁵ Sepse Agara është mal i Sinait nd’Arapëri, e ujdis me Ierusalimnë, që është ndashti. Ajo është kopile bashkë me djelm të saj.

²⁶ Ma Ierusalimi që është lart, ësht’ elefterë. Ajo është mëmma e nevet gjithëvet.

²⁷ Sepse është shkruarë: Gëzou ti, o shterpë, që nukë pjell. Nxir zë ndë lëvdim, e thirrë ti që nukë je pjellësë, sepse më shumë fort janë djelmt’ e së lënësë, se asaj që ka burrënë.

²⁸ Andaj nevet, o vëllazër, si Isaaku jemi djelmt’ e së taksurësë.

²⁹ Ma si ahiere ai që qe lerë si do kurmi, e ndiq atë që qe sikundrë do Shpirti, kështu edhe ndashti.

³⁰ Ma ç’thotë karta: Nxjere jashtë skllavënë, edhe djalën’ e saj, sepse nukë do të jetë klironom i biri i skllavësë me të bir’ e zonjësë.

³¹ Pra andaj, o vëllazër, nukë jemi nevet djelm të skllavësë, po të zonjësë.