Marcus 2 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL II. An duine a ḃí gan lúṫ a ġéag dá leiġeas ag Críost. Maitiú dá ġlaoḋaċ aige. A ḋeisgiobuil aige ’á ċosaint.

¹ Agus i gcionn rainnt laeṫanta ṫáinig sé airís isteaċ i gCaṗarnaum.

² Agus do h-airiġeaḋ go raiḃ sé i dtiġ ann, agus do ċruinniġ a lán daoine ann, i dtreó ná raiḃ slíġ ḋóiḃ sa tiġ ná ag an ndorus féin, agus ḃí an briaṫar aige d’á laḃairt leó.

³ Agus ṫáinig daoine ċuige agus duine a ḃí gan lúṫ a ġéag acu, d’á iompar idir ċeaṫrar.

⁴ Agus nuair ná féadfaidís é ṫaḃairt ’n-a láṫair, mar ġeall ar an mbrúṫ, do noċtadar bara an tiġe sa n-áit ’n-a raiḃ sé, agus ḋeineadar osgailt agus do leigeadar síos tríd an osgailt, ’n-a luiġe ar leabaiḋ, an duine a bí gan lúṫ.

⁵ Agus nuair a ċonaic Íosa an creideaṁ a ḃí acu, duḃairt sé leis an nduine: A ṁic, táid do ṗeacaí maiṫte ḋuit.

⁶ Agus ḃí cuid de sna Sgríḃneóiríḃ ann ’n-a suiḋe agus iad ag maċtnaṁ ’n-a gcroide:

⁷ Cad é seo adeir sé seo? Tá diaṁasla aige d’á ḋéanaṁ. Cé ḟéadfaḋ peacaí ṁaiṫeaṁ aċ Dia aṁáin?

⁸ Agus ḃí a ḟios ag Íosa láiṫreaċ, i n-a spioraid féin, an maċtnaṁ a ḃeiṫ ’n-a n-aigne acu-san, agus duḃairt sé leó: Cad ċuige ḋaoiḃ an maċtnaṁ san a ḃeiṫ i nḃúr gcroiḋe agaiḃ?

⁹ Cé ’cu is usa a ráḋ: Táid do ṗeacaí maiṫte ḋuit; nó a ráḋ: Eirig, agus tóg suas do leabaiḋ agus siuḃluiġ?

¹⁰ Aċ, ionus go mbeaḋ a ḟios agaiḃ go ḃfuíl ag Mac an Duine ar an dtalaṁ so cóṁaċt ċun peacaí ṁaiṫeaṁ (duḃairt sé leis an nduine gan lúṫ:)

¹¹ Deirim-se leat-sa, Eiriġ, agus tóg suas do leabaiḋ, agus imṫiġ ċun do ṫiġe féin.

¹² Agus d’eiriġ an duine láiṫreaċ agus ṫóg sé suas an leabaiḋ agus d’imṫiġ sé, os cóṁair a súl go léir, i treó go raiḃ iongna orṫa go léir agus gur ṫugadar onóir do Ḋia, agus, Ní ḟeacamair riaṁ a leiṫéid, a deiridís.

¹³ Agus d’imṫiġ sé amaċ airís ċun na faraige, agus do lean na daoine go léir é, agus ḃí sé ’ġá dteagasg.

¹⁴ Agus ag gaḃáil ṫairis dó do ċonaic sé Léḃí, mac Alṗeí, ’n-a ṡuiḋe ag bórd an ċusduim agus duḃairt sé leis: Lean-sa mise. Agus d’eiriġ seisean agus do lean sé é.

¹⁵ Agus do ṫárla, nuair a ṡuiḋ sé ċun bíḋ ’n-a ṫiġ sin, gur ṡuiḋ mórán puibliocánaċ agus mórán peacaċ i gcuiḃreann Íosa agus a ḋeisgiobul; mar ḃí a lán acu ann, agus iad-san ’ġá leanṁaint, leis.

¹⁶ Agus nuair a ċíoḋ na Sgríḃneóirí agus na Fairisíniġ é ag caiṫeaṁ bíḋ i gcuiḃreann puibliocánaċ agus peacaċ, deiridís le n-a ḋeisgiobuil: Cad ċuige d’ḃúr máiġistir-se ḃeiṫ ag iṫe agus ag ól i gcuiḃreann puibliocánaċ agus peacaċ?

¹⁷ D’airiġ Íosa san, agus duḃairt sé leó: Ní h-ag daoine slána atá gáḋ le doċtúir aċ ag daoine gan sláinte. Ní ċun na ḃfíoraon do ġlaoḋaċ a ṫánag-sa aċ ċun na bpeacaċ do ġlaoḋaċ.

¹⁸ Agus ḃí deisgiobuil Eóin agus na Fairisíniġ ag déanaṁ trosgaiḋ, agus ṫánadar ċuige agus duḃradar: Cad ’n-a ṫaoḃ go ndeinid deisgiobuil Eóin agus na ḃFairisíneaċ trosgaḋ, agus ná deinid do ḋeisgiobuil-se trosgaḋ?

¹⁹ Agus duḃairt Íosa leó: An aṁlaiḋ is féidir do ċlainn na bainise ḃeiṫ ag déanaṁ trosgaiḋ an ḟaid atá an céile acu? An ḟaid atá an ċéile acu ’n-a ḃfoċair ní féidir dóiḃ trosgaḋ ḋéanaṁ;

²⁰ Aċ tiocfaiḋ an lá i n-a dtógfar uaṫa an céile, agus ansan déanfaid siad trosgaḋ ins na laeṫantaiḃ sin.

²¹ Ní ċuireann aoinne píosa d’éadaċ nua ag deisiú seana-éadaiġ; nó má ċuireann, béarfaiḋ an píosa nua leis tuille de’n treana-éadaċ, agus méadófar an stracaḋ.

²² Agus ní ċuireann aoinne fíon nua i sean-árṫaíḃ leaṫair; nó má ċuireann, brisfiḋ an fíon nua na sean-árṫaí agus doirtfar an fíon agus caillfar na h-árṫaí; aċ is i n-árṫaíḃ nua is ceart an fíon nua do ċur.

²³ Agus do ṫárla, uair eile, an Tiġearna agus a ḋeisgiobuil a ḃeiṫ ag gaḃáil tré ġortaiḃ arḃair sa trabbóid, agus ḋíriġ na deisgiobuil, agus iad ag siuḃal, ar na diasaiḃ do staṫaḋ.

²⁴ Agus duḃairt na Fairisíniġ leis: Féaċ; Cad ċuige ḋóiḃ sin ḃeiṫ ag déanaṁ ruda náċ dleaġṫaċ a ḋéanaṁ sa tsabbóid?

²⁵ Agus duḃairt sé leó: An aṁlaiḋ nár léiġeaḃair riaṁ cad a ḋein Dáiḃid nuair ab éigean dó é ḋéanaṁ, nuair a ḃí an t-ocras air féin agus ar an muintir a ḃí i n-aonḟeaċt leis?

²⁶ Conus mar a ċuaiḋ sé isteaċ i dtiġ Dé i n-aimsir an árd-ṡagairt Abiatar, agus conus mar a ḋ’iṫ sé na bulóga fiaḋnaise nár ḋleaġṫaċ d’aoinne a ḋ’iṫe aċ do sna sagairt, agus ṫug sé le n-iṫe iad do’n ṁuintir a ḃí i n-aonḟeaċt leis?

²⁷ Agus duḃairt sé leó: Níor deineaḋ an duine ar son na sabbóide, aċ do ceapaḋ an tsabbóid ar son an duine.

²⁸ I gcás go ḃfuil Mac an Duine ’n-a ṁáiġistir ar an sabbóid féin.