Marcus 16 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL XVI. Aiseiríġe Ċríost agus a ḋeasgaḃáil.

¹ Agus nuair a ḃí an tsabbóid imṫiġṫe ċeannuiġ Máire Ṁagdalén agus Máire, máṫair Ṡéamuis, agus Salómé, spíosra cúṁrṫa ċun go dtiocfaidis agus go n-ungfaidís Íosa.

² Agus ṫanadar go h-ana-ṁoċ, ar maidin an ċéad lae de’n tseaċtṁain, go dtí an tuama, agus ḃí an ġrian ’n-a suiḋe;

³ Agus ḃíodar ’ġá ráḋ le n-a ċéile: Cé ḋ’iompóċaiḋ siar an ċloċ dúinn ó ḃéal an tuama?

⁴ Agus nuair ḟéaċadar ċonacadar an ċloċ iompuiġṫe siar. Agus cloċ ana-ṁór ab eaḋ í.

⁵ Agus ċuadar isteaċ sa tuama agus ċonacadar an fear óg ’n-a ṡuiḋe ar ṫaoḃ na láṁa deire agus éide ġeal uime, agus ṫáinig eagal orṫa.

⁶ Agus duḃairt sé leó: Ná glacaiḋ aon sgannra. Íosa Nasareit a céasaḋ isé atá uaiḃ. D’eiriġ sé; ní’l sé anso; féaċ an áit ’n-ar ċuireadar é.

⁷ Aċ imṫiġiḋ, agus innsiḋ d’a ḋeisgiobulaiḃ agus do Ṗeadar, go ḃfuil sé ag dul róṁaiḃ go Gaililí; ċífiḋ siḃ sa n-áit sin é, mar aduḃairt sé liḃ.

⁸ Aċ do riṫeadar amaċ as an uaiġ, mar do ṫáinig sgannra agus criṫeagla orṫa, agus ní duḃradar focal le h-aoinne, mar ḃí an t-eagal orṫa.

⁹ Aċ nuair aiseiriġ sé ar maidin an ċéad lae de’n tseaċtṁain, ṫaisbeáin sé é féin ar dtúis do Ṁáire Ṁagdalén, an ḃean as ar ḋíbir sé na seaċt ndeaṁain.

¹⁰ Agus d’imṫiġ sí sin agus d’innis sí é do’n ṁuintir a ḃíoḋ i n-a ḟoċair, agus do ḃí ag gol agus ag caoi.

¹¹ Agus nuair airiġeadar é ḃeiṫ beó, agus go ḃfeacaiḋ sí é, níor ċreideadar an sgéal.

¹² Agus ’n-a ḋiaiḋ san do ṫaisbeáin sé é féin i gcruṫ eile do ḃeirt acu agus iad ag siuḃal, ag dul fá’n dtuaṫ.

¹³ Agus ṫánadar san agus d’innseadar do’n ċuid eile é; agus níor ċreideadar iad aċ ċóṁ beag.

¹⁴ Fé ḋeire, ḃí an t-aoinne déag acu ’n-a suiḋe i ḃfoċair a ċéile, agus ṫaisbeáin sé é féin dóiḃ; agus do ċas sé leó a ndíṫċreideaṁ agus a ndúrċroiḋe, toisg nár ċreideadar an ṁuintir a ċonaic go raiḃ sé tar éis aiseiriġe.

¹⁵ Agus duḃairt sé leó: Gluaisiḋ tríd an ndoṁan go léir agus deiniḋ an soisgéal do ċraoḃsgaoileaḋ do’n uile ċréatúir.

¹⁶ An té a ċreidḟiḋ agus a baistfar saorfar é: an té, áṁ, ná creidfiḋ, daorfar é.

¹⁷ Agus leanfaid na cóṁarṫaí seo an ṁuintir a ċreidfiḋ: Cuirfid siad deaṁain a’ seilḃ am’ ainim-se: Laḃarfaid siad i dteangṫaċaiḃ nua.

¹⁸ Tógfaid siad aiṫreaċa niṁe, agus má ólaid siad deoċ marḃuiġṫeaċ ní ġortóċaiḋ sé iad: Cuirfid siad a láṁa ar daoine breóite agus beid siad go maiṫ.

¹⁹ Agus an Tiġearna Íosa, tar éis laḃarṫa leó ḋó, do tógaḋ suas ar neaṁ é, agus tá sé ’n-a ṡuiḋe ar deasláiṁ Dé.

²⁰ Agus do ġluaiseadar-san agus do ċraoḃsgaoileadar ins gaċ áit; agus do ċaḃruiġ an Tiġearna leó ag neartú a gcainte le mírḃúiltíḃ ’ġá leanṁaint.