Marcus 15 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL XV. Tuairisg na páise ar leanṁaint.

¹ Agus ar maidin lár n-a ṁáireaċ go luaṫ ċuaiḋ uaċtaráin na sagart i gcóṁairle leis na seanóiríḃ agus leis na Sgríḃneóiríḃ, agus leis an gcóṁairle ċoitċian, agus ṫugadar suas Íosa, gaḃṫa, do Ṗílát.

² Agus d’ḟiafraiġ Pílát de: An tusa rí na n-Iúdaċ? Agus d’ḟreagair seisean agus duḃairt: Deirir-se é.

³ Agus do ċuir uaċtaráin na sagart a lán neiṫe ’n-a leiṫ.

⁴ Agus ċeistiġ Pílát airís é, agus duḃairt: Náċ ḃfuil aon ḟreagra agat le taḃairt? Féaċ a ḃfuil acu ’á ċur ad’ leiṫ.

⁵ Agus níor ḟreagair Íosa focal eile, i dtreó go raiḃ iongna ar Pílát.

⁶ I gcaiṫeaṁ lae na féile, áṁṫaċ, ba ġnáṫ leis aon ṗríosúnaċ aṁáin do leigint saor ċúċa, aon ṗríosúnaċ a iarrfidís.

⁷ Agus ḃí aon ṗríosúnaċ aṁáin ann gur ḃ’ainim dó Barabbas, agus ḃí sé gaḃṫa ameasg an luċt ceannairce, agus ṁairḃ sé duine i gceannairc.

⁸ Agus ṫáinig an pobul agus ċromadar ar iarraiḋ, mar ba ġnáṫ leis a ḋéanaṁ dóiḃ.

⁹ Agus d’ḟreagair Pílát iad agus duḃairt sé: An toil liḃ go leigfinn saor ċúġaiḃ rí na n-Iúdaċ?

¹⁰ Mar ḃí ḟios aige gur le mioscais a ḋein uaċtaráin na sagart é ṫaḃairt ċun láṁa.

¹¹ Agus ċuir na sagairt suas an pobul ċun a ráḋ gur ḃ’é Barabbas a leigfeaḋ sé saos ċúċa.

¹² Agus d’ḟreagair Pílát airís iad agus duḃairt: Agus cad is toil liḃ a ḋéanfad le rí na n-Iúdaċ?

¹³ Agus do liúġadar airís: Céas é.

¹⁴ Agus duḃairt Pílát leó: Sdó, cad é an t-olc atá déanta aige? Aċ sin mar ab’ aoirde do liúġadar: Céas é.

¹⁵ Agus ċun an ṗobuil do ṡásaṁ do leig Pílát Barabbas saos ċúċa, agus ṫug sé Íosa le céasad, tar éis a sgiúrsála.

¹⁶ Agus do rug na saiġdiúirí leó é isteaċ i halla na cúirte, agus ċruinniġeadar an ḃuiḋean go léir,

¹⁷ Agus ċuireadar brat corcra uime agus d’ḟíġeadar coróinn ḋeilgneaċ, agus ċuireadar ar a ċeann í;

¹⁸ Agus ċromadar ar ḃeannú ḋó: Go mbeannuiġṫear duit, a rí na n-Iúdaċ.

¹⁹ Agus ansan do ḃuailidís sa ċeann é le cleiṫ, agus ċaiṫidís seile air, agus do ċromaidís a nglúine ’ġá onórú.

²⁰ Agus nuair a ḃí an magaḋ déanta acu faoi do ḃaineadar de an brat corcra, agus ċuireadar a ċuid éadaiġ féin airís uime, agus do rugadar leó é ċun é céasad.

²¹ Agus ḃí duine ag gaḃáil an ḃóṫair, n-ar ḃ’ ainim dó Símón Círénéaċ, ag teaċt ó’n dtuaṫ, aṫair Alecsandair agus Rúifis, agus do stadadar é, agus ċuireadar ḟéaċaint air an ċros a ḋ’iompar dó.

²² Agus do rugadar leó é go dtí an áit Golgota, le n-a gcialluiġṫear áit an ċloiginn.

²³ Agus ṫugadar deoċ dó, fíon agus mirr tríd, agus níor ġlac sé é.

²⁴ Agus do ċéasadar é, agus do roinneadar a ċuid éadaiġ, ’ġá gcur ar ċrannaiḃ féaċaint cé ḃéarfaḋ gaċ ball díoḃ.

²⁵ Agus ḃí an tríṁaḋ tráṫ ann, agus ċéasadar é.

²⁶ Agus ḃí teidiol a ċúise sgríoḃṫa: RÍ NA N-IÚDAĊ.

²⁷ Agus do ċéasadar i n-aonḟeaċt leis beirt ḃiṫeaṁnaċ, duine acu ar a ḋeis agus an duine eile ar a ċlí.

²⁸ Agus do cóṁlíonaḋ an sgriptiúir adeir: Agus do luaḋaḋ é le cuirpṫeaċaiḃ.

²⁹ Agus na daoine ġaḃaḋ ṫairis ṫugaidís masla ḋó, agus ċroṫaidís a gceann agus deiridís: Ḃáṫ! do leagfá teampal Dé agus ċurfá suas airís é i gceann trí lá:

³⁰ Saor ṫu féin anois, agus tar anuas de’n ċrois.

³¹ Mar an gcéadna uaċtaráin na sagart agus na Sgríḃneóirí, ag caint le ċéile ag déanaṁ magaiḋ: Ṡáḃail sé daoine eile, adeiridís; ní’l ar a ċumas é féin do ṡáḃail.

³² Tagaḋ Críost, rí Israéil, anuas de’n ċrois anois go ḃfeiceam agus go gcreideam. Agus an ḃeirt a ḃí céasda i n-a aice ṫugadar masla ḋó.

³³ Agus nuair a ṫáinig an séṁaḋ tráṫ do luiġ doirċeaċt ar an ndoṁan go léir go dtí an naoṁaḋ tráṫ.

³⁴ Agus sa naoṁaḋ tráṫ do ġlaoiḋ Íosa do ġuṫ árd: Elóí, Elóí, lamá sabactání? níḋ a míníġṫear mar seo: A Ḋia, a Ḋia, cad uime gur ṫréigis mé?

³⁵ Agus duḃairt cuid d’á raiḃ láiṫreaċ: Féaċ, tá sé ag glaoḋaċ ar Elias.

³⁶ Agus do riṫ duine acu agus do líon sé spúinse d’ ḟínéigir agus ċuir sé ar ḃata é, agus ṫug sé ḋó é le n-ól, agus duḃairt sé: Fanaiḋ go ḃfeiceam an dtiocfaiḋ Elias ċun é ṫógaint anuas.

³⁷ Agus do ġlaoiḋ Íosa do ġuṫ árd, agus d’éag sé.

³⁸ Agus do stracaḋ brat an teampail ’n-a ḋá ċuid ó ḃarr go bun.

³⁹ Agus nuair a ċonaic an taoiseaċ céad a ḃí ’n-a seasaṁ ar a aġaiḋ amaċ go ḃfuair sé ḃás agus an guṫ árd san aige d’á ċur as duḃairt sé: Gan aṁras dob’ é Mac Dé an duine sin.

⁴⁰ Agus ḃí mná ann aḃfad uaiḋ agus iad ag féaċaint air, ar a raiḃ Máire Magdalén, agus Máire máṫair Ṡéamuis ḃig agus Ióseiṗ, agus Salómé;

⁴¹ Agus siniad a ḃíoḋ ’ġá leanṁaint agus ag frioṫálaṁ air nuair a ḃíoḋ sé i nGaililí; agus a lán ban eile a ṫáinig i n-aonḟeaċt leis ainíos go Ierúsalem.

⁴² Agus nuair a ḃí an déanaíġe ann, (óir b’ é lá an ollaṁuiġṫe é, a ṫagann roimis an sabbóid),

⁴³ Ṫáinig Ióseṗ ó Arimataéa, duine uasal, decúrio, fear a ḃí ag súil le ríġeaċt Dé ċóṁ maiṫ le cáċ, agus ċuaiḋ sé isteaċ go dána i láṫair Ṗíláit, agus d’iarr se corp Íosa air.

⁴⁴ Agus ḃí iongna ar Ṗílát a ráḋ go mbeaḋ sé tar éis ḃáis ċeana féin. Agus ċuir sé fios ar an dtaoiseaċ céad agus d’ḟiafraiġ sé ḋe an raiḃ sé tar éis ḃáis.

⁴⁵ Agus nuair a fuair sé amaċ ó’n dtaoiseaċ céad go raiḃ, d’órduiġ sé an corp do ṫaḃairt do Ióseṗ.

⁴⁶ Agus do ċeannuiġ Ióseṗ línéadaċ agus ṫóg sé anuas ó’n gcrois é, agus d’ḟill sé sa línéadaċ é, agus ċuir sé isteaċ é i dtuama a ḃí gearrṫa a’ caraig, agus d’iompuiġ sé leac ċun doruis an tuama.

⁴⁷ Agus ḃi Máire Ṁagdalén agus Máire [máṫair] Ióseiṗ ag féaċaint ar an áit ’n-ar cuireaḋ é.