Maitiú 9 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL IX. Duine gan lúṫ a ġéag dá leiġeas ag Críost. Maitiú d’á ġlaoḋaċ ċuige. An galar fola dá leiġeas. Inġean Iaíruis á tógaint ón mbás aige. Raḋarc á ṫaḃairt aige do ḃeirt dall. Agus duine balḃ, go raiḃ deaṁan ann, d’á leiġeas aige.

¹ Agus ċuaiḋ sé ar bórd na luinge bige, agus ṫáinig sé ṫar uisge isteaċ ’n-a ċaṫair féin.

² Agus féaċ, do ṫugadar ag triall air, sínte ar ṫoċt, fear a ḃí gan lúṫ. Agus nuair a ċonaic Íosa an creideaṁ a ḃí acu duḃairt sé leis an ḃfear gan lúṫ: Glac misneaċ, a ṁic, táid do ṗeacaí maiṫte ḋuit.

³ Agus féaċ, duḃairt cuid des na sgríḃneóiríḃ, ’n-a n-aigne féin: Tá diaṁaslaḋ ag an ḃfear so d’á ḋéanaṁ.

⁴ Agus ó ċonaic Íosa na smuínte a ḃí acu, duḃairt sé: Cad ċuige ḋaoiḃ na droċ-smuínte ḃeiṫ i nḃúr gcroiḋṫiḃ agaiḃ?

⁵ Cé ’cu is usa a ráḋ, Tá do ṗeacaí maiṫte ḋuit; nó a ráḋ, Eiriġ agus siúḃluiġ?

⁶ Aċ ionus go mbeaḋ ḟios agaiḃ go ḃfuil ag Mac an Duine cóṁaċt ar an dtalaṁ so ċun peacaí a ṁaiṫeaṁ (duḃairt sé leis an ḃfear a ḃí gan lúṫ) Eiriġ-se, agus tóg suas do leabaiḋ, agus imṫiġ ċun do ṫiġe féin.

⁷ Agus d’eiriġ sé, agus d’imṫiġ sé ċun a ṫiġe féin.

⁸ Agus ṫáinig eagla ar an sluaġ nuair a ċonacadar an níḋ sin, agus do ṁoladar Dia a ṫug a leiṫéid sin de ċóṁaċt do ḋaoiniḃ.

⁹ Agus nuair a ḋ’imṫiġ Íosa ó’n áit sin ċonaic sé duine dár ḃ’ainim Maitiú ’n-a ṡuiḋe i n-áit an ċusduim, agus duḃairt sé leis: Lean mise. Agus d’eiriġ sé agus do lean sé é.

¹⁰ Agus do ṫárla, agus é ag suiḋe ċun bíḋ sa tiġ, go dtáinig a lán puibliocánaċ agus a lán peacaċ agus gur ṡuiḋeadar i ḃfoċair Íosa agus a ḋeisgiobul.

¹¹ Nuair a ċonaic na Fairisíniġ an níḋ sin duḃradar le na ḋeisgiobuil: Cad ċuige go n-iṫeann ḃúr máiġistir bia i ḃfoċair na bpuibliocánaċ agus na bpeacaċ?

¹² Aċ d’airiġ Íosa an focal, agus duḃairt sé: Ní h-ag daoine slána atá gáḋ le liaiġ aċ ag daoine breóite.

¹³ Imṫiġiḋ agus foġlumuiġiḋ a ḃríġ siúd: Trócaire is toil liom, agus ní h-íḋbirt. Óir ní ċun na ḃfíoraon do ġlaoḋaċ a ṫánag, aċ ċun na bpeacaċ do ġlaoḋaċ.

¹⁴ Ansan do ṫáinig deisgiobuil le h-Eóin ag triall air, agus duḃradar: Cad ċuige go ndeinimíd-ne agus na Fairisíniġ trosgaḋ go minic agus ná deinid do ḋeisgiobuil-se trosgaḋ?

¹⁵ Agus duḃairt Íosa leó: An féidir do ċlainn an Ċéile ḃeiṫ duairc an ḟaid atá an Céile ’n-a ḃfoċair? Aċ tiocfaiḋ an t-am i n-a dtógfar uaṫa an Céile, agus ansan déanfaid siad trosgaḋ.

¹⁶ Ní ċuireann aoinne preabán d’éadaċ nua ar ṡeana-ḃalcais éadaiġ; óir baineann sé a lán féin as an mbalcais éadaiġ, agus bíonn an stracaḋ níosa ṁeasa.

¹⁷ Ná ní curtar fíon nua i sean’-árṫaíḃ leaṫair; nó má deintear bristear na h-árṫaí agus doirtear an fíon, agus imṫiġid na h-árṫaí gan tairḃe. Aċ curtar an fíon nua i n-árṫaíḃ nua agus coimeádtar iad araon.

¹⁸ An ḟaid a ḃí sé ag ráḋ na cainte sin leó, féaċ ṫáinig priúnsa áiriġṫe ċuige, agus do ṡléaċt sé ḋó, agus duḃairt sé: A Ṫiġearna, do fuair m’inġean bás anois; aċ tar agus cuir do láṁ uirṫi, agus beiḋ sí beó.

¹⁹ Agus d’eiriġ Íosa agus do lean sé é, mar aon le n-a ḋeisgiobulaiḃ.

²⁰ Agus féaċ, ṫáinig lastiar dé bean a ḃí ag taḃairt a cod’ fola ar feaḋ ḋá ḃliain déag, agus ċuir sí a lám ar ḟaḃra a ḃrait.

²¹ Mar, duḃairt sí ’n-a h-aigne féin, Mura ndeinead aċ baint le n-a ḃrat beiḋ mé slán.

²² D’iompuiġ Íosa, áṁṫaċ, agus ċonaic sé í, agus duḃairt sé: Glac misneaċ, a ’ġnín ó; do ṡlánuiġ do ċreideaṁ ṫu. Agus ḃí an ḃean leiġiste ó’n uair sin amaċ.

²³ Agus nuair a ṫáinig Íosa ċun tiġe an ṗriúnsa, agus nuair a ċonaic sé na ceóltóirí agus an tsluaġ ag déanaṁ foṫraim,

²⁴ Duḃairt sé leó: Druidiḋ siar; ní marḃ atá an cailín, aċ ’n-a codlaḋ. Agus ḃíodar ag fonaṁaid uime.

²⁵ Agus nuair a cuireaḋ na daoine amaċ, do ċuaiḋ sé isteaċ, agus do rug sé ar láiṁ uirṫi. Agus d’eiriġ an cailín.

²⁶ Agus do leaṫ an sgéal san ar fuid na tíre sin go léir.

²⁷ Agus nuair a ḃí Íosa ag imṫeaċt as an áit sin do lean beirt dall é agus iad ag liúiriġ, agus deiridís, Dein trócaire orainne a Ṁic Dáiḃid.

²⁸ Agus nuair a ṫáinig sé ċun an tiġe ṫáinig na daill ċuige. Agus duḃairt Íosa leó: An gcreideann siḃ gur féidir dom an níḋ seo a ḋéanaṁ daoiḃ? Duḃradar leis: Creidimíd, a Ṫiġearna.

²⁹ Ansan do ċuir sé a láṁ ar a súiliḃ, agus duḃairt sé: Deintear liḃ do réir ḃúr gcreidiṁ.

³⁰ Agus do h-osgalaḋ a súile, agus ṫug Íosa foláraṁ dóiḃ: Tugaiḋ aire, ar seisean, ná beiḋ a ḟios san ag aoinne.

³¹ Aċ nuair a ċuadar-san amaċ, do leaṫadar a ċlú ar fuid na tíre sin go léir.

³² Agus tar éis dul amaċ dóiḃ, do tugaḋ ċuige duine a ḃí balḃ, agus ḃí deaṁan ann.

³³ Agus nuair a cuireaḋ amaċ an deaṁan do laḃair an duine balḃ; agus ḃí iongna ar na daoine, agus deiridís: Ní feacaṫas a leiṫéid sin riaṁ i n-Israél.

³⁴ Aċ deireaḋ na Fairisíniġ: Is le cóṁaċt rí na ndeaṁan a ċuireann sé amaċ na deaṁain.

³⁵ Agus do ġluais Íosa mór-ṫímpal, ins na caṫraċaiḃ agus ins na bailtiḃ, ag teagasg ins na sinagógaiḃ, agus ag craoḃsgaoileaḋ soisgéil na ríġeaċta, agus ag leiġeas gaċ galair agus gaċ breóiteaċta.

³⁶ Agus ċonaic sé na sluaiġte daoine agus ṫáinig truaġ aige ḋóiḃ, mar go raḃadar go mí-áḋḃaraċ, caiṫte mar ḃeaḋ caoire gan aoḋaire.

³⁷ Ansan duḃairt sé le n-a ḋeisgiobulaiḃ: Tá an fóġṁar mór aċ tá an luċt oibre suaraċ.

³⁸ Iarraiḋ, d’á ḃríġ sin, ar an dTiġearna gur leis an fóġṁar, luċt oibre do ċur ag baint an ḟóġṁair dó.