Maitiú 27 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL XXVII. Tuairisg páise Ċríost ar leanṁaint. A ḃás agus a aḋlacaḋ.

¹ Agus nuair a ṫáinig an ṁaidion, ċuaiḋ uaċtaráin na sagart go léir agus seanóirí an ṗobuil i gcóṁairle i n-aġaiḋ Íosa, ċun go gcurfidís ċun báis é.

² Agus ṫugadar leó é gaḃṫa, agus ṫugadar suas é do Ṗontius Pílát, an riaġaltóir.

³ Ansan nuair a ċonaic Iúdás, a ḋíol é, go raiḃ sé daor ċun báis, ṫáinig aiṫreaċas air, agus ṫug sé an tríoċad píosa airgid ṫar n-ais ag triall ar uaċtaránaiḃ na sagart agus ar na seanóiriḃ.

⁴ Agus duḃairt sé: Ḋeineas peacaḋ, mar do ḋíolas fuil neaṁċiontaċ. Aċ duḃradar san: Cad é sin dúinne sin? Bíoḋ ort féin.

⁵ Ansan do ċaiṫ sé na píosaí airgid isteaċ sa teampul, agus d’ḟág sé an áit, agus d’imṫiġ sé agus do ċroċ sé é féin le téid.

⁶ Agus do ṫóg uaċtaráin na sagart na píosaí airgid agus duḃradar: Ní ceart iad do ċur sa ċorbóna, mar is airgead fola iad.

⁷ Aċ ḋeineadar cóṁairle, agus ċeannuiġeadar leó páirc an ṗotadóra, ċun daoine iasaċta d’aḋlacaḋ ann.

⁸ Mar ġeall air sin do tugaḋ ar an bpáirc sin Haceldama, ’sé sin, Páirc na fola, go dtí an lá so.

⁹ Ansan iseaḋ do cóṁlíonaḋ an ċaint aduḃairt Ieremias fáiḋ, mar a nduḃairt sé: Agus do ġlacadar tríoċad píosa airgid, luaċ an t-é a luaḋaḋ, an t-é a luaḋdar a’ clannaiḃ Israéil,

¹⁰ Agus ṫugadar iad ar ṗáirc an ṗotadóra, fé mar a ċeap an Tiġearna dom.

¹¹ Agus ḃí Íosa ’n-a ṡeasaṁ os cóṁair an riaġaltóra agus do ċeistiġ an riaġaltóir é, agus duḃairt sé: An tusa rí na nIúdaċ? Duḃairt Íosa leis: Deir tú é.

¹² Agus nuair a ċuir uaċtaráin na sagart agus na seanóirí neiṫe ’n-a leiṫ, níos ṫug sé aon ḟreagra orṫa.

¹³ Ansan duḃairt Pílát leis: Ná h-airiġeann tú na neiṫe móra a ċuirid na fínniṫe ad’ leiṫ?

¹⁴ Agus níor ṫug sé freagra air do ḟocal ar biṫ; i dtreó go raiḃ árd-iongnaḋ ar an riaġaltóir.

¹⁵ An lá solmanta san, áṁṫaċ, ba ġnáṫ leis an riaġaltóir aon ċime aṁáin do leigint saor ċun na ndaoine, pé cime ba ṁaiṫ leó.

¹⁶ Ḃí aige an uair sin árd-ċime, agus Barabbas ab ainim dó.

¹⁷ Do ċruinniġ Pílát iad, agus duḃairt sé: Cé is toil liḃ a leigfinn saor ċúġaiḃ, Barabbas nó Íosa ar a dtugtar Críost?

¹⁸ Mar ḃí ḟios aige gur le formad a ḋeineadar é ṫaḃairt ċun láṁa.

¹⁹ Agus ḃí sé ’n-a ṡuiḋe ’n-a ċaṫaoir ḃreiṫeaṁantais, agus ċuir a ḃean teaċtaireaċt ċuige, agus duḃairt sí: Ná ḃíoḋ aon ḃaint agat leis an nduine fíoraonta san; óir tá a lán fuilingṫe agam indiu mar ġeall air, tré aisling.

²⁰ Aċ do ċuir uaċtaráin na sagart agus na seanóirí na daoine suas ċun Barabbais do ṫoġaḋ, agus Íosa do ḋíṫiú.

²¹ Agus d’ḟreagair an riaġaltóir agus duḃairt sé leó: Cé’cu de’n ḃeirt is maiṫ liḃ a leigfinn saor? Agus duḃradar san: Barabbas.

²² Duḃairt Pílát leó: Agus cad a ḋéanfad i dtaoḃ Íosa, ar a dtugtar Críost?

²³ Duḃradar go léir: Céasdar é. Duḃairt an riaġaltóir leó: Aċ cad é an t-olc atá déanta aige? Aċ do liúġadar níb’ aoirde: Céasdar é.

²⁴ Nuair a ċonaic Pílát ná raiḃ ag eiriġe leis, aċ gur toirmeasg a ḃí ag teaċt, fuair sé uisge, agus do niġ sé a láṁa os cóṁair na ndaoine, agus duḃairt sé: Táim-se saor ar ḟuil an ḟíoraoin seo; oraiḃ-se bíoḋ.

²⁵ Agus d’ḟreagair na daoine go léir: A ċuid fola orainne agus ar ár slioċt.

²⁶ Ansan do leig sé saor ċúċa Barabbas, agus ṫug sé Íosa suas dóiḃ le céasaḋ, tar éis a sgiúrsála.

²⁷ Ansan do ṫóg saiġdiúirí an riaġaltóra Íosa leó amaċ sa halla, agus ċruinniġeadar ċuige an ḃuiḋean go léir.

²⁸ Agus ḃaineadar de a ċuid éadaiġ, agus ċuireadar clóca dearg uime.

²⁹ Agus d’ḟíġeadar coróinn ḋeilgneaċ, agus ċuireadar ar a ċeann í, agus ċuireadar cleiṫ ’n-a láiṁ. Agus do leigidís iad féin ar a leaṫ-ġlúin ar a aġaiḋ amaċ ag magaḋ faoi, agus deiridís, Slán duit, a Rí na n-Iúdaċ!

³⁰ Agus ċaiṫidís seile air, agus ṫógaidís an ċleiṫ agus ḃuailidís buille ḋi sa ċeann air.

³¹ Agus nuair a ḃí a gcuid magaiḋ déanta acu ḃaineadar de an clóca, agus ċuireadar a ċuid éadaiġ féin uime, agus do rugadar leó é cun é ċéasaḋ.

³² Agus nuair a ċuadar amaċ fuaradar duine ó Ċíréné, dár ḃ’ainim Símón; agus ċuireadar ḟéaċaint ar an nduine sin dul leó agus a ċros d’iompur.

³³ Agus ṫánadar ċun áite ar a dtugtar Golgota, ’sé sin, áit Ċalḃarí.

³⁴ Agus ṫugadar le n-ól dó fíon gur cuireaḋ domblas tríd; agus nuair a ḃlais sé é ní ólfaḋ sé é.

³⁵ Agus nuair a ḋeineadar é ċéasaḋ, do rainneadar a ḃaill éadaiġ eatarṫa, ’ġá gcur ar ċrannaiḃ; ionus go gcóṁlíonfaí an níḋ atá ráiḋte ag an ḃfáiḋ: Do rainneadar eatarṫa mo ḃaill éadaiġ agus ċuireadar as ċrannaiḃ mo ċuid éadaiġ.

³⁶ Ansan do ṡuiḋeadar ag faire air.

³⁷ Agus ċuireadar os cionn a ċinn a ċúis sgríoḃṫa: ÍOSA, RÍ NA N-IÚDAĊ, É SEO.

³⁸ Ansan do céasaḋ, mar aon leis, beirt ḃiṫeaṁnaċ, duine acu ar a láiṁ ḋeis, agus duine acu ar a láiṁ ċlé.

³⁹ Agus an ṁuintir a ġaḃaḋ ṫairis ṫugaidís masla ḋó, ag croṫaḋ a gcinn,

⁴⁰ Agus deiridís, Ḃah, do leagfá teampal Dé agus ċurfá suas airís é i gceann trí lá; dein tu féin do ṡaoraḋ. Ma’s tu Mac Dé tar anuas ó’n gcrois.

⁴¹ Agus ar an gcuma gcéadna uaċtaráin na sagart, ag déanaṁ magaiḋ, mar aon leis na Sgríḃneóiriḃ agus leis na seanóiriḃ, deiridís:

⁴² Do ṡáḃáil sé daoine eile; ní’l ar a ċumas é féin do ṡáḃáil. Má’sé Rí Israéil e, tagaḋ sé anuas anois ó’n gcrois agus creidfimíd ann.

⁴³ Bí a ṁainġín as Dia, saoraḋ Dia anois é, má’s áil leis é: Óir duḃairt sé, Is mé Mac Dé.

⁴⁴ Agus na biṫeaṁnaiġ a ḃí céasda i n-aice leis, ṫugadar an ṁasla ċéadna ḋó.

⁴⁵ Agus ó’n séṁaḋ h-uair ṫáinig doirċeaċt ar an ndoṁan go léir go dtí an naoṁaḋ h-uair.

⁴⁶ Agus tímpal an naoṁaḋ h-uair do laḃair Íosa do ġuṫ ana árd, agus duḃairt sé: Élí, Élí, lamá sabactání? ’sé sin, A Ḋia, a Ḋia, cad uime gur ṫréigis mé?

⁴⁷ Agus ḃí daoine ’n-a seasaṁ ann agus d’airiġeadar é, agus duḃradar: Tá sé sin ag glaoḋaċ ar Élias.

⁴⁸ Agus do riṫ duine acu láiṫreaċ, agus d’aimsiġ sé spúinse, agus ṫúm sé i ḃfínéigir é, agus ċuir sé ar ċleiṫ é, agus ṫug sé le n-ól dó.

⁴⁹ Agus duḃairt an ċuid eile: leig dó; feiceam an dtiocfaiḋ Élias ’ġá ṡaoraḋ.

⁵⁰ Agus d’éiġiṁ Íosa airís do ġuṫ árd, agus ṫug sé a anam uaiḋ.

⁵¹ Agus féaċ, do stracaḋ ’n-a ḋá ċuid ó ḃárr go bun brat an teampail; agus do luaisg an talaṁ, agus do sgoilt na caraigreaċa;

⁵² Agus do h-osgalaḋ na h-uaġna agus d’eiriġ a lán de ċorpaiḃ na naoṁ a ċodail,

⁵³ Agus tar éis aiséiriġṫe ḋó ṫánadar amaċ as na h-uaġnaiḃ, agus ṫánadar isteaċ sa ċaṫair naoṁṫa, agus ċonaic a lán iad.

⁵⁴ An taoiseaċ céad, áṁṫaċ, agus an ḃuiḋean a ḃí ’n-a ṫeannta ag faire Íosa, nuair a ċonacadar an luasgaḋ talṁan agus na neiṫe do ṫuit amaċ, ṫáinig eagla ana-ṁór, orṫa agus duḃradar: Go fíor dob’ é Mac Dé é sin.

⁵⁵ Agus ḃí a lán ban ann aḃfad amaċ, do lean Íosa ó Ġaililí ag frioṫálaṁ air:

⁵⁶ Ar a raiḃ Máire Magdalén, agus Máire, máṫair Ṡéamuis agus Ióseṗ, agus máṫair clainne Sebedé.

⁵⁷ Agus nuair a ḃí an tráṫnóna ann ṫáinig duine saiḋḃir, ó Arimatéa, dár ḃ’ ainim Ióseṗ, agus duine de ḋeisgiobulaiḃ Íosa dob’ eaḋ é:

⁵⁸ Ċuaiḋ an duine sin ag triall ar Ṗílát, agus d’iarr sé corp Íosa air. Ansan d’órduiġ Pílát an corp a ṫaḃairt dó.

⁵⁹ Do fuair Ióseṗ an corp, agus d’ḟill sé i línéadaċ glan é,

⁶⁰ Agus ċuir sé ’n-a ṫuama nua féin é, a ḃí gearrṫa aige i gcaraig; agus ċuir sé cloċ ṁór ċun ḃéil na h-uaġa, agus d’imṫiġ sé.

⁶¹ Ḃí ann, áṁṫaċ, Máire Ṁagdalén agus an Máire eile agus iad ’n-a suiḋe ar aġaiḋ na h-uaġa amaċ.

⁶² Agus an lá ’n-a ḋiaiḋ san, an lá i ndiaiḋ lae an ollaṁuiġṫe, ṫáinig uaċtaráin na sagart agus na Fairisíniġ i n-aonḟeaċt ag triall ar Pílát,

⁶³ Agus duḃradar: A Uasail, is cuiṁin linn go nduḃairt an feallaire úd nuair a ḃí sé ḃeó: I gceann trí lá eireóċad airís.

⁶⁴ Órduiġ-se, d’á ḃríġ sin, gárda ċur ar an uaiġ go dtí an tríṁaḋ lá: le h-eagla go dtiocfaḋ a ḋeisgiobuil agus go ngoidfidís é, agus go ndéarfaidís leis na daoine: D’eiriġ sé ós na mairḃ: agus beiḋ an feall deirineaċ níos measa ’ná an ċéad ḟeall.

⁶⁵ Duḃairt Pílát leó: Tá gárda agaiḃ. Imṫiġiḋ, agus déiniḋ an ġárdáil mar is eól daoiḃ.

⁶⁶ D’imṫiġeadar, agus ḋaingniġeadar an tuama, ag cur séala ar an gcloiċ, agus ag ceapaḋ luċt faire.