Maitiú 26 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL XXVI. Na h-Iúdaiġ ag déanaṁ ceilge i n-aġaiḋ Ċríost. Máire ’ġá ungaḋ. Feall Iúdáis. An suipéar deirineaċ. An ġuiḋe sa ġáirdín. Gaḃáil ár dTiġearnia. An cor do tugaḋ air i dtiġ Ċaiphas.

¹ Agus do ṫarla, nuair a ċríoċnuiġ Íosa na briaṫra san go léir, go nduḃairt sé le n-a ḋeisgiobulaiḃ:

² Is eól daoiḃ go mbeiḋ an Ċáisg ann tar éis ḋá lá, agus taḃarfar Mac an Duine suas ċun a ċéasda.

³ Ansan do ṫáinig i ḃfoċair a ċéile uaċtaráin na sagart agus seanóirí an ṗobuil i halla an árd-ṡagairt, dár, ḃ’ainim Caiṗas;

⁴ Agus ḋeineadar cóṁairle ċun go ndéanfaidís Íosa do ġaḃáil le ceilg, agus é ċur ċun ḃáis.

⁵ Duḃradar, áṁṫaċ, Ná deintear é lá na féile, le h-eagla go mbeaḋ toirmeasg sa ṗobul.

⁶ Aċ nuair a ḃí Íosa i mBetánia, i dtiġ Ṡímóin, an loḃar,

⁷ Ṫáinig ḃean ċuige agus árṫaċ alabastair aici a ḃí lán d’ungaḋ ana-ḋaor, agus do ḋoirt sí ar a ċeann é, agus é ’n-a luiġe.

⁸ Agus nuair a ċonaic na deisgiobuil san, ḃí díombáḋ orṫa, agus duḃradar: Cad ċuige an ḃásta so?

⁹ D’ḟéadfaí é sin do ḋíol ar ṁórán, agus é ṫaḃairt dos na boċtaiḃ.

¹⁰ Do ṫuig Íosa, áṁṫaċ, agus duḃairt leó: Cad ċuige ḋaoiḃ ḃeiṫ ag iomaiġ leis an mnaoi seo? Is gníoṁ maiṫ atá déanta aici orm-sa.

¹¹ Óir táid na boiċt i gcóṁnuiġe agaiḃ i nḃúr ḃfoċair, aċ ní’lim se i gcóṁnuiġe agaiḃ.

¹² Mar, nuair a ċuir sí seo an ungaḋ so ar mo ċorp-sa, is ċun m’aḋlacṫa a ḋein sí é.

¹³ Go deiṁin adeirim liḃ, pé áit ar fuid an doṁain go léir go gcraoḃsgaoílfar an Soisgéal so ann, ’neósfar, leis, mar ċuiṁne uirṫi seo, an gníoṁ so atá déanta aici.

¹⁴ Ansan d’imṫiġ duine de’n daréag, dár ḃ’ainim Iúdás Iscariot, ag triall ar uaċtaránaiḃ na sagart,

¹⁵ Agus duḃairt sé leó: Cad is toil liḃ a ṫaḃairt dóṁ-sa agus taḃarfad suas daoiḃ é? Agus ṡocaruiġeadar-san leis ar ṫríoċad píosa airgid.

¹⁶ Agus as san amaċ ḃí sé ag faire ar ċaoi ċun é ṫaḃairt suas.

¹⁷ An ċéad lá, áṁṫaċ, de laeṫantaiḃ féile an aráin gan giost ṫáinig a ḋeisgiobuil ċun Íosa, agus duḃradar: Cár ṁaiṫ leat go ndéanfaimís an ċáisg d’ollaṁú ḋuit le caiṫeaṁ?

¹⁸ Agus duḃairt Íosa: Téiġiḋ as ċaṫair ċun duine áiriṫe, agus abraiḋ leis: Deir an Máiġistir: Tá m’aimsir i ngoireaċt dom; déanfad féin agus mo ḋeisgiobuil an Ċáisg agat-sa.

¹⁹ Agus ḋein na deisgiobuil mar a ḋ’órduiġ Íosa ḋóiḃ, agus d’ollaṁuiġeadar an Ċáisg.

²⁰ Agus nuair a ḃí an tráṫnóna ann, do ṡuiḋ sé i ḃfoċair a ḋáréag deisgiobul.

²¹ Agus nuair a ḃíodar ag iṫe, duḃairt sé: Go deiṁin adeirim liḃ go ḃfuil duine agaiḃ atá ċun mé ḋíol.

²² Agus ṫáinig ana-ḃuairt orṫa, agus ċromadar, gaċ duine, ar a ráḋ, An mise é, a Ṫiġearna?

²³ Agus duḃairt seisean ’ġá ḃfreagra: An t-é a ċuir a lám sa ṁéis am’ ċuíḃreann, díolfaiḋ sé mé.

²⁴ Tá Mac an Duine ag imṫeaċt, fé mar atá sgríoḃṫa ’n-a ṫaoḃ; aċ is mairg do’n ḟear san tré a ndéanfar Mac an Duine do ḋíol. Ba ṁaiṫ an rud do’n ḟear san gan é teaċt riaṁ ar an saoġal.

²⁵ Ansan, do ḟreagair Iúdás, an fear a ḋíol é, agus duḃairt: An mise é, a Máiġistir? Duḃairt sé leis: Duḃraís é.

²⁶ An ḟaid a ḃíodar ag iṫe, do ṫóg Íosa arán, agus ḃeannuiġ é, agus ḃris é, agus ṫug d’a ḋeisgiobulaiḃ é; agus duḃairt: Glacaiḋ agus iṫiḋ: Is é mo ċorp é seo.

²⁷ Ansan do ṫóg sé an ċailís agus ġaiḃ sé buiḋeaċas: agus ṫug sé ḋóiḃ, agus duḃairt: Ólaiḋ go léir as so.

²⁸ Óir is í mo ċuiḋ fola, fuil an tiomna nua, í seo a doirtfar ar son a lán ċun peacaí do ṁaiṫeam.

²⁹ Deirim liḃ, áṁṫaċ: Ní ólfad airís de’n toraḋ so na fíneaṁna go dtí an lá san ’n-a n-ólfad é go nua mar aon liḃ-se i ríġeaċt m’Aṫar.

³⁰ Agus tar éis himna do ráḋ ḋóiḃ, ċuadar amaċ go cnoc Oliḃet.

³¹ Ansan duḃairt Íosa leó: Glacfaiḋ siḃ go léir sgannal umam-sa anoċt. Óir tá sgríoḃṫa: Buailfad an t-aoḋaire agus sgaipfar caoire an tréada.

³² Aċ tar éis aiseiriġṫe ḋom raġad róṁaiḃ sa nGaililí.

³³ Agus duḃairt Peadar ’ġá ḟreagra: Bíoḋ go nglacfaiḋ an uile ḋuine sgannal umat, ní ġlacfad-sa sgannal umat ċoíḋċe.

³⁴ Duḃairt Íosa leis: Go deiṁin adeirim leat, anoċt féin, sar a nglaoiḋfiḋ an coileaċ, séanfair-se mise trí h-uaire.

³⁵ Duḃairt Peadar leis: Bíoḋ go mḃeaḋ orm ḃas d’ ḟáġail i n-aonḟeaċt leat ní ṡéanfad ṫu. Duḃairt na deisgiobuil go léir an ċaint ċéadna.

³⁶ Ansan do ṫáinig Íosa agus iad fein ċun an ḃaile ar a dtugtar Getsemaní; agus duḃairt sé le n-a ḋeisgiobuil: Suiḋiḋ-se anso go dtéiġead-sa ansúd anonn ċun úrnuiġṫe ḋéanaṁ.

³⁷ Agus ṫóg sé leis Peadar agus beirt ṁac Sebedé agus ṫusnuiġ sé ar ḃeiṫ go buarṫa agus go brónaċ.

³⁸ Ansan duḃairt sé leó: Tá brón an ḃáis ar m’anam: Fanaiḋ anso agus deiniḋ faire am’ ṫeannta.

³⁹ Ansan do ḋruid sé tamall uaṫa, agus do ṫuit sé ar a aġaiḋ, ag guiḋe, agus duḃairt sé: A Aṫair, má’s féidir é, gaḃaḋ an ċailís seo ṫaram; aċ sa n-am gcéadna, ná deintear mar is toil liom-sa, aċ mar is toil leat-sa.

⁴⁰ Agus a ṫáinig sé ċun a ḋeisgiobul, agus fuair sé ’n-a gcodlaḋ iad, agus duḃairt sé le Peadar: An aṁlaiḋ nár ḟéadaḃair faire ḋéanaṁ aon uair a’ ċluig aṁáin liom?

⁴¹ Deiniḋ faire agus úrnuiġṫe, ionus ná raġaḋ siḃ i gcaṫaíḃ. Tá an spioraid tugṫa, aċ tá an ḟeóil lag.

⁴² Ċuaiḋ sé i leiṫ taoiḃ airís ag guiḋe, agus duḃairt: A Aṫair, mura féidir an ċailís seo do ḋul ṫarm gan me ’ġá h-ól, do ṫoil-se go ndeintear.

⁴³ Agus ṫainig sé airís agus fuair sé ’n-a gcodlaḋ iad; óir do ḃí mairḃitíġe ar a súiliḃ.

⁴⁴ Agus d’ḟág sé iad, agus d’imṫiġ sé airís, agus ḋein sé guiḋe an tríṁaḋ h-uair, ag ráḋ na cainte céadna.

⁴⁵ Ansan ṫáinig sé ċun na ndeisgiobul, agus duḃairt leó: Deinid codlaḋ anois, agus glacaiḋ suaiṁneas: féaċ, tá an uair buailte linn agus taḃarfar Mac an Duine i láṁaiḃ na bpeacaċ.

⁴⁶ Eiriġiḋ, gluaisimís: Féaċ, tá an fear a ḃraṫfaiḋ mé ag teaċt.

⁴⁷ Agus é ag ráḋ na ḃfocal san, féaċ, ṫáinig Iúdás, duine de’n dáréag, agus sluaġ le n-a ċois a ċuir uaċtaráin na sagart agus seanóirí an ṗobuil leis, agus claiḋṁte acu agus bataí.

⁴⁸ An fear a ḃraṫ é, áṁṫaċ, ṫug sé cóṁarṫa ḋóiḃ; duḃairt sé leó: An t-é go dtaḃarfad-sa póg dó, siné é; gaḃaiḋ greim air.

⁴⁹ Agus láiṫreaċ ṫáinig sé ċun Íosa, agus duḃairt: Go mbeannuiġṫear duit a Ṁáiġistir. Agus ṫug sé póg dó.

⁵⁰ Agus duḃairt Íosa leis: A ċara, cad ċuige go dtánaís? Ansan ṫánadar agus ċuireadar a láṁa ar Íosa agus ċoimeádadar greim air.

⁵¹ Agus féaċ, duine de’n ṁuintir a ḃí i ḃfoċair Íosa do ṡín sé a láṁ, agus ṫaraing sé a ċlaiḋeaṁ; agus ḃuail sé seirḃíseaċ an árd-ṡagairt, agus ḃain sé an ċluas de.

⁵² Ansan duḃairt Íosa leis: Cuir do ċlaiḋeaṁ ṫar n-ais i n-a inead féin. Óir, gaċ duine a ṫógfaiḋ claiḋeaṁ, is le claiḋeaṁ a ṫuitfiḋ sé.

⁵³ An aṁlaiḋ is dóiġ leat náċ féidir dóṁ-sa a iarraiḋ ar m’Aṫair, agus cuirfiḋ sé ċúġam láiṫreaċ níos mó ’ná ḋá legión déag aingeal?

⁵⁴ Conus, d’á ḃríġ sin, a cóṁlíonfar an scriptiúir, óir ní foláir a ṫuitim amaċ mar seo.

⁵⁵ An uair sin duḃairt Íosa leis an sluaġ: Ṫánaḃair amaċ ċun beirṫe orm, agus claiḋṁte agus bataí agaiḃ, mar a ṫiocfaḋ siḃ ċun beirṫe ar ḃiṫeaṁnaċ. Ḃíos am’ ṡuiḋe sa teampall gaċ lá ag teagasg i nḃúr measg, agus níor rugaḃair orm.

⁵⁶ Aċ tá so go léir déanta ċun go gcóṁlíonfaí scriptiúirí na ḃfáiḋ. Ansan d’ḟág a ḋeisgiobuil go léir é, agus do ṫeiṫeadar.

⁵⁷ Aċ do ċoimeád an ṁuintir eile greim ar Íosa, agus do rugadar leó é i láṫair an árd-ṡagairt, Caiṗas, mar a raiḃ na Sgríḃneóirí agus na Fairisíniġ cruinniġṫe.

⁵⁸ Do lean Peadar é, áṁṫaċ, aḃfad siar, go dtí teaġlaċ an árd-ṡagairt; agus ċuaiḋ sé isteaċ agus ṡuid sé ameasg na seirḃíseaċ, go ḃfeicfeaḋ sé deire na h-oibre.

⁵⁹ Agus ḃí uaċtaráin na sagart agus an ċóṁairle go léir ag lorg fiaḋnaise bréige i n-aġaiḋ Íosa, ċun go ndaorfaidís ċun ḃáis é;

⁶⁰ Agus do ṫeip orṫa, bíoḋ go dtáinig a lán fínniṫe bréige suas. Fé ḋeire ṫáinig beirt ḟínniṫe bréige,

⁶¹ Agus duḃradar: Deir sé seo: Tá ar mo ċumas-sa teampal Dé do leagaḋ, agus é ċur suas airís i gceann trí lá.

⁶² Ansan d’eiriġ an t-árdṡagart ’n-a ṡeasaṁ, agus duḃairt sé leis: Ná h-abrann tú focal leis na neiṫiḃ atá acu so ḋ’á ḋearḃúġaḋ ort?

⁶³ Aċ níor laḃair Íosa. Agus duḃairt an t-árdṡagart leis: Iarraim ort i n-ainim Dé atá ḃeó go neósfá ḋúinn an tu an Críost, Mac Dé. Duḃairt Íosa leis: Duḃraís é.

⁶⁴ Aċ ní lúġa adeirim-se liḃ-se, Ċífiḋ siḃ ’n-a ḋiaiḋ so Mac an Duine ’n-a ṡuiḋe ar deasláiṁ nirt Dé, agus ag teaċt i néallaiḃ neiṁe.

⁶⁵ Ansan do strac an t-árdṡagart a cuid éadaiġ, agus duḃairt: Tá diaṁasla déanta aige; cad is gáḋ ḋúinn a ṫuille fínniṫe? Féaċ, anois do ċloiseaḃair an diaṁasla:

⁶⁶ Cad a ċítear daoiḃ? Agus duḃradar san ’ġá ḟreagra: Tá ḃás tuillte aige.

⁶⁷ Ansan do ċaiṫeadar seilí sa n-aġaiḋ air, agus ḃuaileadar le dóirniḃ é; agus ḃuail cuid eile acu le n-a mḃasaiḃ sa n-aġaiḋ é, Agus deiridís:

⁶⁸ Targair dúinn, a Ċríost, cé h-é a ḃuail tu?

⁶⁹ Aċ ḃí Peadar ’n-a ṡuiḋe amuiġ sa ríġṫeaġlaċ; agus ṫáinig duine de sna cailíníḃ ċuige, agus duḃairt sí: Ḃís-se, leis, i ḃfoċair Íosa, an Gaililíaċ.

⁷⁰ Agus do ṡéan seisean os a gcóṁair go léir, agus duḃairt sé: Ní ḟeadar cad ’tá agat d’á ráḋ.

⁷¹ Agus ḃí sé ag gaḃáil an dorus amaċ, agus ċonaic cailín eile é, agus duḃairt sí leis na daoine a ḃí láiṫreaċ: Ḃí sé seo, leis, i ḃfoċair Íosa, an Nasarénaċ.

⁷² Agus do ṡéan seisean airís agus do ḋearḃuiġ sé: Ní’l aon aiṫne agam ar an nduine.

⁷³ Agus tar éis tamaill ḃig ṫáinig na daoine a ḃí láiṫreaċ agus duḃradar le Peadar: Go deiṁin is díoḃ súd tusa, mar noċtann do ċaint tú.

⁷⁴ Ansan do ċrom sé ar a ḋeiṁniú agus ar a ḋearḃú ná raiḃ aon aiṫne aige ar an nduine. Agus le n-a linn sin do ġlaoiḋ an coileaċ.

⁷⁵ Agus do ċuíṁniġ Peadar ar an ḃfocal úd aduḃairt Íosa; Sar a nglaolḋ-fiḋ an coileaċ séanfair-se mise trí h-uaire. Agus d’imṫiġ sé amaċ, agus do ġoil sé go dúḃaċ.