Maitiú 25 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL XXV. Parabal an deiċniúḃar maiġdean, agus na dtalant, agus tuairisg, ar an mbreiṫeaṁantas déanaċ.

¹ Ansan beiḋ ríġeaċt na ḃflaṫas cosṁail le deiċniúḃar maiġdean a ṫóg a lóċranna agus a ċuaiḋ amaċ i gcoinniḃ an ċéile agus na céile.

² Agus ḃí cúigear acu ciallṁar, agus an cúigear eile gan ċiall.

³ Agus an cúigear a ḃí gan ċiall nuair a ṫógadar na lóċranna, níor ṫugadar oíle leó.

⁴ Aċ do ṫug an cúigear a ḃí ciallṁar oíle leó i n-a n-árṫaíḃ i dteannta na lóċrann.

⁵ Agus do ḋein an céile moill, agus ṫáinig múisiún orṫa go léir, agus do ṫuiteadar ’n-a gcodlaḋ.

⁶ I lár na h-oiḋċe, áṁṫaċ, do deineaḋ guṫ árd: Féaċ, tá an céile ag teaċt; téiġiḋ amaċ ’n-a ċoinniḃ.

⁷ Ansan d’eiriġeadar na maiġdeana san go léir agus ċuireadar a lóċranna i dtreó.

⁸ Agus duḃairt an ċuid a ḃí gan ċiall leis an gcuid a ḃí ciallṁar: Tugaiḋ dúinne cuid de’n oíle atá agaiḃ-se, mar tá ár loċranna ag dul i n-éag.

⁹ D’ḟreagair an ṁuintir ċiallṁar agus duḃradar: Ar eagla ná beaḋ ár ndóiṫin ann dúinne agus daoíḃ-se, is fearr siḃ a ḋ’imṫeaċt ċun na gceannaiḋṫe agus oíle ċeannaċ daoiḃ féin.

¹⁰ Agus an ḟaid a ḃíodar ag dul ’ġá ceannaċ, ṫainig an céile; agus an ṁuintir a ḃí ollaṁ ċuadar isteaċ i n-aonḟeaċt leis ċun na bainise, agus do dúnaḋ an dorus.

¹¹ Ar ball ṫáinig na maiġdeana eile agus duḃradar: A Ṫiġearna, a ṫiġearna, osgail dúinne.

¹² Aċ d’ḟreagair seisean agus duḃairt: Go deiṁin adeirim liḃ, ní’l aon aiṫne agam oraiḃ.

¹³ Deiniḋ faire, d’á ḃríġ sin, mar ní h-eól daoiḃ an lá ná an uair.

¹⁴ Mar, ar nós an ḟir a ḃí ag dul aḃfad ó ḃaile, agus do ġlaoiḋ ċuige a ṡeirḃísiġ, agus ṫug a ċuid dóiḃ,

¹⁵ Agus ṫug ċúig talanta do ḋuine acu agus ḋá ṫalant do ḋuine eile, agus talant do ḋuine eile; do gaċ duine do réir a ċumais oibre; agus d’imṫiġ láiṫreaċ.

¹⁶ Agus d’imṫiġ an t-é a fuair na ċúig talanta, agus d’oibriġ sé iad, agus ḋein sé ċúig talanta eile.

¹⁷ Mar an gcéadna an t-é a fuair an dá ṫalant ḋein sé ḋá ċeann eile.

¹⁸ Aċ an t-é a fuair an t-aon talant aṁáin d’imṫiġ sé agus ḋein sé poll sa talaṁ, agus ċuir sé airgead a ṫiġearna i ḃfolaċ.

¹⁹ Tar éis mórán aimsire, áṁṫaċ, ṫáinig tiġearna na seirḃíseaċ san, agus ṡocaruiġ sé cúntas leó.

²⁰ Agus ṫáinig an t-é a fuair na ċúig talanta agus ṫug sé leis na ċúig talanta eile, agus duḃairt: A Ṫiġearna, ṫugais ċúig talanta ḋom. Féaċ, sin ċúig cinn eile curṫa leó agam.

²¹ Duḃairt a ṫiġearna leis: Is maiṫ é sin, a ṡeirḃísiġ ḟóġanta, dílis; ó ḃís dílis os cionn an ḃeagáin cuirfead ṫu os cionn an ṁóráin; eiriġ isteaċ i n-aoiḃneas do ṫiġearna.

²² Agus ṫáinig an fear a fuair an dá ṫalant agus duḃairt: A Ṫiġearna, ṫugais dom ḋá ṫalant; féaċ, sin ḋá ċeann eile curṫa leó agam.

²³ Duḃairt a ṫiġearna leis: Is maiṫ é sin, a ṡeirḃísiġ ḟóganta, ḋílis; ó ḃís dílis os cionn an ḃeagáin cuirfead ṫu os cionn an ṁóráin; eiriġ isteaċ i n-aoiḃneas do ṫiġearna.

²⁴ Ansan do ṫáinig an fear a fuair an t-aon talant aṁáin, agus duḃairt: A Ṫiġearna, is eól dom gur duine cruaiḋ tu; ḃaineann tú sa n-áit nár ċuiris, agus cruinniġeann tú sa n-áit nár sgaipis.

²⁵ Agus le h-eagla róṁat ċuireas do ṫalant i ḃfolaċ sa talaṁ; seo, siné do ċuid féin agat.

²⁶ Agus d’ḟreagair a ṫiġearna é, agus duḃairt leis: A ḋroċ-ṡeirḃísiġ ḋíoṁaoin, dob’ eól duit go mbainim sa n-áit ná cuirim, agus go gcnuasuiġim sa n-áit nár ḋeineas sgaipeaḋ ann.

²⁷ Ḃí sé ceart agat, d’á ḃríġ sin, mo ċuid airgid a ṫaḃairt dos na bancairíḃ, i dtreó, nuair a ṫiocfainn, go ḃfaiġinn mo ċuid féin agus an t-úncumas.

²⁸ Tógaiḋ uaiḋ mar sin, an talant agus tugaiḋ é do’n t-é go ḃfuil na deiċ dtalanta aige.

²⁹ Óir an t-é go ḃfuil aige, taḃarfar dó, agus beiḋ flúirse aige; agus an t-é ná fuil aige, togfar uaiḋ an rud a saṁluiġtear a ḃeiṫ aige.

³⁰ Agus an seirḃíseaċ neaṁṫairḃeaċ, caiṫiḋ amaċ é sa doirċeaċt atá amuiġ; ansan iseaḋ ḃeiḋ gol agus díoscán fiacal.

³¹ Aċ nuair a ṫiocfaiḋ Mac an Duine ’n-a ġradam, agus a aingil go léir i n-aonḟeaċt leis, suiḋfiḋ sé gncaṫaoir a ġradaim;

³² Agus cruinneófar ’n-a láṫair i a geinte go léir; agus deiġilfiḋ sé ó n-a ċéile iad, mar ḋeiġileann an t-aoḋaire na caoire ós na gaḃair;

³³ Agus cuirfiḋ sé na caoire ar a láiṁ ḋeis, agus na gaḃair an a láiṁ ċlé.

³⁴ Ansan déarfaiḋ an Rí leis an muintir a ḃeiḋ ar a láiṁ ḋeis: Téanaiḋ, a ḋaoine beannuiġṫe le m’Aṫair, agus sealḃuiġiḋ an ríġeaċt atá ollaṁ daoiḃ ó ċruiṫniú an doṁain:

³⁵ Mar, ḃí ocras orm, agus ṫugaḃair rud le n-iṫe ḋom; ḃí tart orm, agus ṫugaḃair le n-ól dom; ḃíos ar fán, agus ṫugaḃair ḃeiṫ istiġ dom;

³⁶ Ḃios noċt, agus ċlúdaḃair mé; ḃíos breóite agus ṫánaḃair am’ ḟéaċaint; ḃíos sa ṗríosún agus ṫánaḃair ċúġam.

³⁷ Ansan freagaróċaid na fíoraoin é, agus déarfaid siad: A Ṫiġearna, caṫain a ċonacamair-ne ocras ort, agus gur ṫugamair bia ḋuit? Nó tart ort, agus gur ṫugamair deoċ duit?

³⁸ Nó caṫain a ċonacamair ar fán tu, agus gur ṫugamair ḃeiṫ istiġ duit? nó noċt, agus gur ċlúduiġeamair ṫu?

³⁹ Nó caṫain a ċonacamair ṫu breóite, nó i bpríosún, agus gur ṫánamair ċúġat?

⁴⁰ Agus déarfaiḋ an Rí ’ġá ḃfreagra: Go deiṁin adeirim liḃ, an ḟaid a ḋeineaḃair é do ḋuine de’n ċuid is suaraíġe de m’bráiṫriḃ anso, do ḋeineaḃair dóṁ-sa é.

⁴¹ Ansan déarfaiḋ sé leis an muintir a ḃeiḋ ar a láiṁ ċlé: Imṫiġiḋ uaim, a ḋream ṁallaiġṫe, isteaċ sa teine ṡióruiḋe do h-ollaṁuiġeaḋ do’n diaḃal agus d’á aingealaiḃ;

⁴² Mar, ḃí ocras orm, agus níor ṫugaḃair rud le n-iṫe ḋom; ḃí tart orm, agus níor ṫugaḃair deoċ dom.

⁴³ Ḃíos ar fán, agus níor ṫugaḃair ḃeiṫ istiġ dom; ḃios noċt, agus níor ċlúdaḃair mé; ḃíos breóite, agus sa ṗríosún, agus níor ṫánaḃair am’ féaċaint.

⁴⁴ Ansan déarfaid siad-san leis, ’ġá ḟreagra: A Ṫiġearna caṫain a ċonacamair-ne ṫu fé ocras ’ná fé ṫart, ná ar fán, ná noċt, ’ná breóite, ná i bpríosún, agus nár ḋéineamair furtaċt ort?

⁴⁵ Ansan déarfaiḋ sé ’ġá ḃfreagra: Go deiṁin adeirim liḃ, an ḟaid nár ḋeineaḃair d’aoinne de’n ṁuintir suaraċ so é ’níor ḋeineaḃair dóṁ-sa é.

⁴⁶ Agus imṫeóċaid siad san isteaċ i bpiantaiḃ síoruíḋe; agus na fíoraoin isteaċ i mbeaṫa ṡíoruiḋe.