Maitiú 11 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL XI. A ḋeisgiobuil ag Eóin ḋá gcur ag triall ar Ċríost. Na Iúdaiġ ḋ’á gcáineaḋ ag Críost mar ġeall ar na creidfidís, agus na daoine d’á nglaoḋaċ ċuige a ṁoṫuiġid ualaí troma ḃeiṫ orṫa.

¹ Agus do ṫárla, nuair a ḃí na h-órduiġṫe taḃarṫa ag Íosa d’á ḋáréag deisgiobul, gur imṫiġ sé as an áit sin ċun teagasg agus craoḃsgaoileaḋ ḋéanaṁ i n-a mbailtiḃ-sin.

² Agus nuair a ḋ’airiġ Eóin, agus é gaḃṫa, oibreaċa Ċríost, ċuir sé beirt d’á ḋeisgiobulaiḃ féin ag triall air, agus duḃairt sé leis:

³ An tusa an t-é atá le teaċt, nó an ḃfuil orainn feiṫeaṁ le duine eile?

⁴ Agus duḃairt Íosa leó ’ġá ḃfreagraḋ: Imṫíġiḋ agus ínnsiḋ d’Eóin na neiṫe d’aireaḃair agus do ċonacaḃair;

⁵ Tá raḋarc ag daill; tá siúḃal ag bacaiġ; glantar na loḃair; tá éisteaċt ag daoine a ḃí boḋar; Eiriġid na mairḃ; Tá an Soisgéal d’á ṫeagasg dos na boċtaiḃ.

⁶ Agus is aoiḃinn do’n t-é ná glacfaiḋ sganall umam-sa.

⁷ Agus nuair a ḃí an ḃeirt imṫiġṫe do ċrom Íosa ar laḃairt leis na daoine i dtaoḃ Eóin: Cad a ḃí uaiḃ le feisgint nuair a ṫánaḃair amaċ sa ḃfásaċ? Slat d’a suaṫaḋ le gaoiṫ?

⁸ Aċ cad a ḃí uaiḃ le feisgint nuair a ṫánaḃair amaċ? Fear i n-éadaiġiḃ míne? Féaċ, i dtiġṫiḃ na rí atá luċt an éadaiġ ṁín.

⁹ Aċ cad a ḃí uaiḃ le feisgint nuair a ṫánaḃair amaċ? Fáiḋ, an eaḋ? Aċ deirim-se liḃ gur duine é is mó ’ná fáiḋ.

¹⁰ Óir is air seo atá sgríoḃṫa: Féaċ, táim-se ag cur m’aingil róṁat amaċ ċun na slíġe d’ollaṁú róṁat.

¹¹ Go deiṁin adeirim liḃ, níor eiriġ, ar an rugaḋ ó ṁnáiḃ, duine ba ṁó ’ná Eóin Baiste; aċ an t-é is lúġa i ríġeaċt na ḃflaṫas is mó é ’ná eisean.

¹² Aċ ó aimsir Eóin Baiste go dtí anois tá éigean ’á déanaṁ ar ríġeaċt na ḃflaṫas, agus isiad luċt an éigin a ḃeireann leó é.

¹³ Óir targaireaċt iseaḋ ḋein na fáiḋe go léir agus an dlíġ, go dtí Eóin.

¹⁴ Agus má’s áil liḃ a ġlacaḋ, isé Elias é atá le teaċt.

¹⁵ An t-é ar a ḃfuil cluasa ċun éisteaċta, éisteaḋ sé.

¹⁶ Aċ cé leis go saṁlóċad an tslioċt so? Is cosṁail iad le h-aos óg ’n-a suiḋe ar an maċa ag glaoḋaċ ar a gcomrádaiṫiḃ: Agus ’ġá ráḋ:

¹⁷ Ḋeineamair ceól daoiḃ ar ṗíbiḃ, agus níor ḋeineaḃair rinnce; do ċaoineamair, agus níor ḋeineaḃair gol.

¹⁸ Óir do ṫáinig Eóin gan iṫe gan ól, agus deirid siad: Tá deaṁan ann.

¹⁹ Ṫáinig Mac an Duine ag iṫe agus ag ól, agus deirid siad: Féaċ, an duine craosaċ agus an fear fíona d’ól, cara na bpuibliocánaċ agus na bpeacaċ. Agus ġeiḃeann an eagna a ceart ó n-a clainn féin.

²⁰ Ansan do ċrom sé ar ṁilleán do ċur ar na caṫraċaiḃ ionar h-oibriġeaḋ an ċuid ba ṁó d’á ċóṁaċtaiḃ, toisg nár ḋeineadar aiṫriġe:

²¹ Mairg duit, a Ċorosain mairg duit, a Ḃetsáida! óir dá ndeintí i dTuíre agus i Sídón na fearta atá déanta ionaiḃ-se, is fadó a ḋéanfaidís aiṫriġe fé éadaċ ġarḃ agus fé luaiṫriġ.

²² Aċ deirim liḃ, áṁṫaċ, Beiḋ an sgéal níos saoire lá an ḃreiṫeaṁantais ag Tuíre agus ag Sídón ’na agaiḃ-se.

²³ Agus tusa, a Ċaṗarnaum, an suas go flaṫas Dé a tógfar tú? Síos go h-ifreann iseaḋ a curfar ṫú; óir dá mba i Sodomaiḃ a déanfaí na fearta a deineaḋ ionat-sa, b’ḟéidir go mbeaḋ an ċaṫair sin ann do dtí an lá so.

²⁴ Aċ deirim liḃ, áṁṫaċ, go mbeiḋ an sgéal níos saoire lá an ḃreiṫeaṁantais ag muintir Ṡodom ’ná agat-sa.

²⁵ Sa n-am san d’ḟreagair Íosa agus duḃairt: Adṁuiġim ad’ láṫair-se, a Aṫair, a Ṫiġearna neiṁe agus talṁan, mar gur ċeilis na neiṫe seo ar luċt eagna agus tuisgiona, agus gur noċtais iad do naoiḋeanaiḃ.

²⁶ Iseaḋ, a Aṫair; óir sin mar a ḃi taiṫneaṁaċ ad’ láṫair-se.

²⁷ Tá gaċ uile níḋ taḃarṫa dóṁ-sa ag m’Aṫair. Agus ní’l aiṫne ag aoinne ar an Mac aċ ag an Aṫair; ná ar an Aṫair aċ ag an Mac, agus ag an t-é gur toil leis an Mac a ḋ’ḟoillsiú ḋó.

²⁸ Tagaiḋ go léir ag triall orm-sa, gaċ duine go ḃfuil cruaḋtan agus tromualaċ air, agus taḃarfad-sa faoiseaṁ oraiḃ.

²⁹ Tógaiḋ mo ċuing-se oraiḃ, agus foġlumaiḋ uaim, óir táim ceannsa agus úṁal ó ċroiḋe; agus ġeoḃaiḋ siḃ suaiṁneas d’ḃúr gcroiḋṫiḃ.

³⁰ Óir is suairc mo ċuing-se agus is éadtrom m’ualaċ.