Maitiú 10 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL X. An dá Asbol déag dá gcur amaċ ag Críost agus cóṁaċt acu ċun mírḃúiltí ḋéanaṁ. Teagasg aige á ṫaḃairt dóiḃ.

¹ Agus do ġlaoiḋ sé ċuige a ḋáréag deisgiobul, agus ṫug sé ḋóiḃ cóṁaċt ar na h-annspridíḃ, ċun iad do ċur amaċ, agus ċun gaċ galair agus breóiteaċta do leiġeas.

² Agus sidiad ainimneaċa an dáréag aspol: Símón an ċéad duine, agus Peadar a tugtar air; agus Aindrias a ḋriṫáir.

³ Séamus mac Sebedé, agus Eóin a ḋriṫáir, Pilib agus Parṫolán, Tomás, agus Maitiú an puibliocánaċ, Séamus mac Alṗéis, agus Taddeus,

⁴ Símón ó Ċanaan, agus Iudás Iscariót, an fear a ḋíol é.

⁵ Ċuir Íosa uaiḋ an dáréag san, agus ṫug sé órdú ḋóiḃ mar seo: Ná h-imṫiġiḋ i slíġ na ngeinte agus na téiġiḋ isteaċ i gcaṫaraċaiḃ na Samaritánaċ;

⁶ Ac téiġiḋ fé ḋéin na gcaoraċ de ṫeiġleaċ Israéil atá imṫiġṫe amú’.

⁷ Imṫíġiḋ, agus deiniḋ craoḃsgaoileaḋ, agus abraiḋ, Tá ríġeaċt na ḃflaṫas tagaiṫe i n-aċmaireaċt.

⁸ Leiġsiḋ daoine breóite; tógaiḋ na mairḃ ó’n mbás; glanaiḋ na loḃair; cuiriḋ amaċ na deaṁain. Is i n-aisge do fuaraḃair; tugaiḋ uaiḃ i n-aisge.

⁹ Ná bíoḋ ór ná airgead ná saiḋḃreas i dtaisge agaiḃ i nḃúr gcrios.

¹⁰ Ná bíoḋ mála ċun lóin ḃóṫair agaiḃ, ná ḋá ċasóig, ná bróga, ná cleiṫ; óir is fiú an fear oibre é ċoṫú.

¹¹ Agus pé caṫair nó dún n-a raġaiḋ siḃ isteaċ ann, fiafraíġiḋ cé is creideaṁnaċ ann, agus fanaiḋ ansan go dtí go mbeiḋ siḃ ag imṫeaċt.

¹² Agus nuair a ḃeiḋ siḃ ag dul isteaċ i dtiġ, beannuiġiḋ do’n tiġ sin agus abraiḋ; Síoṫċáin do’n tiġ seo.

¹³ Agus má’s fiú an tiġ sin é, tiocfiḋ ḃúr síoṫċáin air; mura fiú, áṁ, fillfiḋ ḃúr síoṫċáin oraiḃ féin.

¹⁴ Agus pé duine ná glacfaiḋ siḃ agus ná h-éistfiḋ le nḃúr mbréiṫriḃ, téiġiḋ amaċ as an dtiġ sin, nó as an gcaṫair sin, agus caiṫiḋ an ceó d’ḃúr gcosaiḃ ann.

¹⁵ Go deiṁin adeirim liḃ, is saoire a ḃeiḋ an sgéal ag tír Ṡodom nó ag tír Ġomorra lá an ḃreiṫeaṁantais ’ná ag an gcaṫair sin.

¹⁶ Féaċ, táim ag ḃúr gcur amaċ ar nós caoraċ ameasg faolċon. Bíḋiḋ, d’á ḃríġ sin, ċóṁ glic leis na h-aiṫreaċaiḃ niṁe agus ċóṁ símplíḋe leis na colúraiḃ.

¹⁷ Aċ seaċnaiḋ siḃ féin ar na daoine. Óir, taḃarfid siad ar láiṁ siḃ, ins na cóṁairlíḃ agus sgiúrsálfaid siad siḃ i n-a sinagógaiḃ;

¹⁸ Agus béarfaid siad i láṫair ríġṫe agus uaċtarán siḃ mar ġeall orm-sa mar ḟiaḋnaise ḋóiḃ-sin agus dos na geintiḃ.

¹⁹ Nuair a ṫaḃarfid siad ar láiṁ siḃ, áṁṫaċ, ná bíḋiḋ ag maċtnaṁ féaċaint cad’ déarfaiḋ siḃ, ná conus; óir taḃarfar daoiḃ an uair sin an níḋ a laḃarfaiḋ siḃ.

²⁰ Óir ní siḃ-se do laḃrann aċ Spioraid ḃur n-Aṫar a laḃrann ionaiḃ.

²¹ Agus taḃarfaiḋ an driṫáir a ḋriṫáir le cur ċun báis, agus an t-aṫair a ṁac; agus eireóċaid an ċlann i gcoinniḃ a n-aṫar agus a máṫar agus básóċaid siad iad.

²² Agus beiḋ fuaṫ ag gaċ duine ḋaoiḃ-se mar ġeall ar m’ainim-se; Aċ an t-é ṡeasóċaiḋ amaċ go deire isé a slánófar.

²³ Aċ nuair a déanfar géarleanṁaint oraiḃ sa ċaṫair sin, imṫiġiḋ go caṫair eile: Go deiṁin adeirim liḃ, ní ḃeiḋ caṫaraċa Israéil siúḃalta agaiḃ sar a dtiocfiḋ Mac an Duine.

²⁴ Ní’l an deisgiobul níos fearr ’ná a ṁáiġistir, agus ní’l an seirḃíseaċ níos fearr ná a ṫiġearna.

²⁵ Is leór do’n deisgiobuil ḃeiṫ mar a ṁáiġistir, agus do’n tseirḃíseaċ ḃeiṫ mar a ṫiġearna. Má ṫugadar Beelsebub ar ḟear an tiġe, náċ mó ’ná san a ṫaḃarfaid siad ar ṁuintir a ṫiġe é?

²⁶ Ná bíoḋ eagla agaiḃ rómpa d’á ḃríġ sin. Óir ní’l aon rud fé ċlúid ná noċtfar, agus ní’l rud i ḃfolaċ na h-aiṫneófar.

²⁷ An rud adeirim liḃ sa doirċeaċt abraiḋ sa tsolus é; agus an rud a ḋ’airiġeann siḃ [mar ċogar] sa ċluais deiniḋ é ċraoḃsgaoileaḋ ar ḃarraíḃ na dtiġṫe.

²⁸ Agus ná bíoḋ eagla agaiḃ roimis an muintir a ṁarḃuiġeann an corp, agus náċ féidir dóiḃ an t-anam a ṁarḃú; aċ bíoḋ eagla agaiḃ roimis an t-é gur féidir dó idir anam agus corp do ċur go h-ifreann.

²⁹ Ná díoltar ḋá ġealḃún ar ḟeóirling? Agus ní féidir do ġealḃún acu tuitim ċun tailiṁ gan ḃúr n-Aṫair.

³⁰ Ní’l ruibe d’ḃúr ngruaig ná fuil cóṁriġṫe.

³¹ Ná bíoḋ eagla oraiḃ, d’á ḃríġ sin. Is mó le ráḋ siḃ-se ’ná mórán des na gealḃúnaiḃ.

³² Gaċ duine, d’á ḃríġ sin, a ḋ’adṁóċaiḋ mise os cóṁair daoine, adṁóċad-sa eisean os cóṁair m’Aṫar atá ins na flaṫais.

³³ Aċ an t-é a ṡéanfaiḋ mise os cóṁair daoine, séanfad-sa eisean os cóṁair m’Aṫar atá ins na flaṫais.

³⁴ Ná measaiḋ gur ċun na síoṫċána ċur ar an dtalaṁ a ṫánag; ní ċun na síoṫċána ċur ann a ṫánag, aċ ċun an ċlaiḋiṁ a ċur ann.

³⁵ Óir do ṫánag ċun an duine ċur i n-earaid le n-a aṫair, agus ċun na h-inġine ċur i n-aġaiḋ a máṫar, agus ċun mná an ṁic do ċur i n-aġaiḋ máṫar a céile.

³⁶ Agus naṁaid duine a luċt aontíġis féin.

³⁷ An t-é gur measa leis a aṫair nó a ṁáṫair ’ná mise, ní’l sé maiṫ a ḋóiṫin dom; agus an t-é gur measa leis a ṁac nó a inġean ’ná mé, ní’l sé maiṫ a ḋóiṫin dom.

³⁸ Agus an t-é ná glacfaiḋ a ċros agus mise do leanṁaint, ní’l sé maiṫ a ḋóiṫin dom.

³⁹ An t-é a ġeoḃaiḋ a anam féin caillfiḋ sé é; agus an t-é a ċaillfiḋ a anam féin ar mo ṡon-sa, ġeoḃaiḋ sé é.

⁴⁰ An t-é a ġlacann siḃ-se, glacann sé mise; agus an t-é a ġlacann mise, glacann sé an t-é a ċuir uaiḋ me.

⁴¹ An t-é a ġlacann fáiḋ i n-ainim fáiḋe, ġeoḃaiḋ sé tuarasdal fáiḋe; agus an t-é a ġlacann fíoraon i n-ainim fíoraoin, ġeoḃaiḋ sé tuarasdal fíoraoin.

⁴² Agus an t-é a ṫaḃarfaiḋ le n-ól do ḋuine de’n ċuid is suaraíġe ḋíoḃ san fiú cupán uisge ḟuair, i n-ainim deisgiobuil, go deiṁin adeirim liḃ, ní ċaillfiḋ sé a luaċt saoṫair.