Lúcas 24 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL XXIV. Aiseiríġe Ċríost, agus conus mar a ṫug sé é féin le feisgint d’á ḋeisgiobulaiḃ.

¹ Aċ an ċéad lá de’n tseaċtṁain, go h-ana-ṁoċ ar maidin, ṫánadar go dtí an tuama agus ṫugadar leó an spíosra a ḃí ollaṁ acu.

² Agus fuaradar an ċloċ iompuiġṫe siar ó’n dtuama.

³ Agus ċuadar isteaċ agus ní ḃfuaradar corp an Tiġearna Íosa.

⁴ Agus do ṫárla, nuair a ḃí an alltaċt orṫa mar ġeall air sin, go raiḃ, féaċ, beirt ḟear ’n-a seasaṁ ’n-a n-aice agus éadaċ lonnraċ orṫa.

⁵ Agus ṫáinig eagal orṫa, agus ċromadar a n-agaiḋ ċun an tailiṁ, agus duḃradar-san leó: Cad ċuige ḋaoiḃ ḃeiṫ ag lorg an ḃeó ameasg na marḃ?

⁶ Ní’l sé anso, aċ tá sé tar éis eiriġṫe; cuiṁniġiḋ conus a laḃair sé liḃ agus é fós i nGaililí,

⁷ Nuair aduḃairt sé: Ní foláir Mac an Duine do ṫaḃairt i láiṁ na bpeacaċ, agus é ċéasaḋ, agus é ḋ’eiriġe an tríṁaḋ lá.

⁸ Agus do ċuiṁniġeadar ar an gcaint a duḃairt sé.

⁹ Agus d’ḟilleadar ó’n dtuama, agus d’innseadar na neiṫe sin go léir don aoinne déag féin agus do’n ċuid eile go léir.

¹⁰ Agus isí Máire Ṁagdelén, agus Ióanna agus Máire Iacóib, agus na mná eile a ḃí ’n-a ḃfoċair, a d’innis na neiṫe sin do sna h-Aspolaiḃ.

¹¹ Agus do saṁlúiġeaḋ dóiḃ ná raiḃ sa ċaint sin aċ caint gan ċiall agus níor ṫugadar aon ċreideaṁaint di.

¹² Aċ d’eiriġ Peadar agus do riṫ sé ċun an tuama, agus nuair a ċrom sé ní ḟeacaiḋ sé aċ na h-éadaiġe lín ann, agus d’imṫiġ sé agus é ag déanaṁ iongna d’á raiḃ tuitiṫe amaċ.

¹³ Agus féaċ, ḃí beirt acu-san ag imṫeaċt an lá céadna ag dul go dtí baile a ḃí trí fiċid stad ó Ierúsalem, agus Emmaus ainim an ḃaile.

¹⁴ Agus ḃíodar ag caint eatarṫa féin ar na neiṫe sin go léir a ḃí tuitiṫe amaċ.

¹⁵ Agus do ṫárla, agus iad ag cóṁráḋ agus ag tagairt eatarṫa féin, go dtáinig Íosa ċúċa agus gur ṡiuḃluiġ sé le n-a gcois;

¹⁶ Agus do coimeádaḋ a súile gan é ḋ’aiṫint.

¹⁷ Agus duḃairt sé leó: Cad í an ċaint seo ar siúḃal agaiḃ eadraiḃ, ar an slíġ, agus siḃ buarṫa?

¹⁸ Agus d’ḟreagair duine acu é dár ḃ’ ainim Cleoṗas, agus duḃairt sé: An tusa an t-aoinne aṁáin iasaċta atá i n-Ierúsalem náċ eól dó na neiṫe a deineaḋ ann ins na laeṫantaiḃ seo?

¹⁹ Agus duḃairt sé leó: Cad iad na neiṫe? Agus duḃradar: I dcaoḃ Íosa Nasareit a ḃí i n-a ḟáiḋ, cóṁaċtaċ i ngníoṁ agus i mbriaṫar i láṫair Dé agus daoine,

²⁰ Agus conus mar a ḋein na h-árdṡagairt agus ár n-uaisle é ḃraṫ agus é ḋaoraḋ ċun báis, agus é ċéasaḋ.

²¹ Aċ ḃí súil againne go raiḃ sé ċun Israéil a d’ḟuasgailt, agus n-a ṫeannta san a’s uile sidé an tríṁaḋ lá ó ṫuit na neiṫe sin amaċ.

²² Agus ḃí mná linn ag an dtuama roiṁ ṡolus an lae, agus ċuireadar sgannraḋ orainn,

²³ Agus ní ḃfuaradar an corp, agus ṫánadar agus duḃradar go ḃfeacadar aingil adeir go ḃfuil sé beó.

²⁴ Agus d’imṫiġ daoine uainn go dtí an tuama agus fuaradar neiṫe mar aduḃairt na mná, aċ ní ḃfuaradar é féin.

²⁵ Agus duḃairt sé féin leó: Ó, a ḋaoine dalla dúr-ċroíḋeaċa ċun gaċ níḋ aduḃairt na fáiḋe do ċreideaṁaint.

²⁶ Ná raiḃ ar Ċríost na neiṫe sin d’ḟulang agus teaċt ar an gcuma san isteaċ ’n-a ġlóire?

²⁷ Agus ṫusnuiġ sé le Maois agus do noċt sé ḋóiḃ bríġ na ḃfáiḋ go léir ins gaċ níḋ a ḃí sgríoḃṫa ’n-a ṫaoḃ féin.

²⁸ Agus ḃíodar tagaiṫe ċun an ḃaile go raḃadar ag dul ann, agus do leig seisean air go raiḃ sé ag dul níos sia.

²⁹ Agus ḋeineadar taṫant air, agus duḃradar: Fan againne, mar tá sé n-a ṫráṫnóna agus tá an lá caiṫte ċeana féin. Agus ċuaiḋ sé leó isteaċ.

³⁰ Agus do ṫárla, an ḟaid a ḃí sé ag caiṫeaṁ bíḋ ’n-a ḃfoċair, gur ṫóg sé arán, agus gur ḃeannuiġ sé é agus gur ḃris sé é, agus gur ṫug sé ḋóiḃ é.

³¹ Ansan do h-osgalaḋ a súile agus d’aiṫniġeadar é, agus d’imṫiġ sé as a raḋarc.

³² Agus duḃradar le ċéile: Ná raiḃ ár gcroiḋe ar lasaḋ ionainn nuair a ḃí sé ag caint linn agus ag noċtaḋ bríġe an scriptiúra ḋúinn?

³³ Agus d’eiriġeadar láiṫreaċ agus ṫánadar ṫar n-ais go Ierúsalem; agus fuaradar an t-aoinne déag i ḃfoċair a ċéile, agus a raiḃ i n-aonḟeaċt leó,

³⁴ Agus: Tá an Tiġearna eiriġṫe go deiṁin, agus ṫaisbeáin sé é féin do Ṡímón, ar siad.

³⁵ Agus d’innseadar féin cad a ḃí d’éis tuitim amaċ ar an slíġ, agus conus mar a ḋ’aiṫniġeadar é i mbriseaḋ an aráin.

³⁶ Agus an ḟaid a ḃiodar ag caint mar sin, do ṡeasaiṁ Íosa ’n-a measg agus duḃairt sé leó: Síoṫċáin daoiḃ. Is mise atá ann; ná bíoḋ eagal oraiḃ.

³⁷ Aċ ḃí buaireaṁ orṫa, agus sgannraḋ, mar do ṁeasadar gur spioraid a ċonacadar.

³⁸ Agus duḃairt sé leó: Cad ċuige ḋaoiḃ an t-eagla ḃeiṫ oraiḃ, agus smuínte ḃeiṫ ag eiriġe i nḃúr gcroiḋe?

³⁹ Féaċaiḋ mo láṁa agus mo ċosa, gur mé féin atá ann; cuiriḋ ḃúr láṁa orm agus feiciḋ; ní’l feóil agus cnáṁa ag spioraid mar a ċíonn siḃ atá agam-sa.

⁴⁰ Agus nuair a duḃairt sé an méid sin ṫaisbeáin sé ḋóiḃ a láṁa agus a ċosa.

⁴¹ Agus nuair ná creidfidís fós, aċ iad ag déanaṁ iongna tré ṁéid a n-áṫais, duḃairt sé: An ḃfuil anso agaiḃ aon níḋ a ḋ’íosfí?

⁴² Agus ṫugadar ċuige blúire d’iasg rósta agus criaṫar meala.

⁴³ Agus nuair a ḃí iṫte aige os a gcóṁair ṫóg sé an fuiġleaċ agus ṫug sé ḋóiḃ é.

⁴⁴ Agus duḃairt sé leó: Sidiad na focail a laḃras liḃ nuair a ḃíos fós i nḃúr measg, náċ foláir gaċ níḋ do ċóṁlíonaḋ d’á ḃfuil sgríoḃṫa orm-sa i ndlíġ Ṁaoise agus ins na fáiḋiḃ agus ins na salmaiḃ.

⁴⁵ Ansan d’osgail sé a n-aigne ḋóiḃ i dtreó go dtuigfidís an scriptiúir.

⁴⁶ Agus duḃairt leó: Sin mar atá sgríoḃṫa, agus sin mar nár ḃfoláir do Ċríost fulang, agus aiseiriġe ó-s na mairḃ an tríṁaḋ lá,

⁴⁷ Agus go ḃfógrófaí i n’ ainim, tré sna geinte go léir, ag tusnú ó Ierúsalem, aiṫriġe agus maiṫeaṁnaċas peacaí.

⁴⁸ Agus is fínniṫe siḃ-se ar na neiṫe sin.

⁴⁹ Agus táim-se ag cur geallaṁna m’Aṫar ċúġaiḃ; aċ fanaiḋ-se sa ċaṫair go dtí go gcurfar umaiḃ cóṁaċt ó neaṁ.

⁵⁰ Agus do rug sé leis amaċ iad go Betania, agus ṫóg sé a ḋá láiṁ os a gcionn agus ċuir sé a ḃeannaċt orṫa.

⁵¹ Agus le linn a ḃeannaċt do ċur orṫa ḋó, do ḋruid sé uaṫa, agus do tógaḋ suas ins na flaṫais é.

⁵² Agus ḋeineadar-san Dia d’aḋraḋ agus ṫánadar ṫar n-ais go Ierúsalem agus áṫas mór orṫa.

⁵³ Agus ḃídís coitċianta sa teampul ag molaḋ Dé agus ’ġá aḋraḋ. Amen.