Lúcas 13 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL XIII. An riaċtanas atá le h-aiṫríġe ḋéanaṁ. An crann fíge a ḃí seasg. Leiġeas na mná a ḃí leice, ⁊rl.

¹ Agus ḃí daoine láiṫreaċ an uair ċéadna san a ḋ’innis dó i dtaoḃ na nGaililíaċ n-ar ṁeasg Pílát a gcuid fola ar a n-íḋbirtiḃ.

² Agus duḃairt sé leó ’ġá ḃfreagraḋ: An dóiġ liḃ gur ṗeacaċa na Gaililíaċa san ṫar Ġaililíaċaiḃ eile, treas go dtáinig an íde sin orṫa?

³ Deirim liḃ nár ḃ’ eaḋ; aċ mura ndeiniḋ siḃ-se aiṫriġe tiocfaiḋ íde de’n tsaġas ċéadna oraiḃ go léir.

⁴ Dalta na n-oċt ḃfeara déag úd n-ar ṫuit an túr orṫa i Silóe, agus gur ṁairḃ sé iad, an dóiġ liḃ go raḃadar ciontaċ ṫar a raiḃ de ḋaoiniḃ i n-Ierúsalem?

⁵ Deirim liḃ ná raḃadar; aċ mura ndeiniḋ siḃ-se aiṫriġe go dtiocfaiḋ íde de’n tsaġas ċéadna oraiḃ go léir.

⁶ Agus do laḃair sé leó an tsoluíd seo: Ḃí crann fíge curṫa ag duine ’n-a ḟíonġort, agus ṫáinig sé ag lorg toraḋ ar an gcrann, agus ní ḃfuair.

⁷ Agus duḃairt sé leis an saoṫruiġṫeóir: Féaċ, táim le trí bliana ag teaċt anso ag lorg toraḋ ar an gcrann fíge seo agus ní ḃfaġaim é; gearr é: cad ċuige go mbeaḋ an talaṁ aige?

⁸ Agus duḃairt seisean ’ġá ḟreagraḋ: A Ṫiġearna, sgaoil leis an ḃliain seo go ndeinead róṁar ’n-a ṫímpal agus go gcuiread leasú leis,

⁹ Ansan má ṫugann sé toraḋ uaiḋ; aċ mura dtugaiḋ, gearrṫar é feasda.

¹⁰ Agus ḃíoḋ sé ag teagasg ’n-a sinagóig ins na sabbóidiḃ.

¹¹ Agus féaċ, bean i n-a raiḃ spioraid lagaċair ar feaḋ oċt mbliana déag, agus ḃí sí cromṫa, agus ní ḟéadfaḋ sí féaċaint suas i n-aon ċor;

¹² Agus nuair a ċonaic Íosa í do ġlaoiḋ sé ċuige uirṫi, agus duḃairt sé léi: A ḃean, táir sgarṫa led’ġearán.

¹³ Agus ċuir sé a ḋá láiṁ uirṫi, agus do díriġeaḋ suas í láiṫreaċ, agus ṫug sí glóire do Ḋia.

¹⁴ Agus d’ḟreagair uaċtarán na sinagóige, agus fearg air toisg Íosa do ḋéanaṁ an leiġis lá na sabbóide, agus duḃairt sé leis na daoine: Tá sé lá ann ’n-ar ċeart obair a ḋeanaṁ; tagaiḋ aon lá ḋíoḃ san, agus leiġistear siḃ; agus ná tagaiḋ lá na sabbóide.

¹⁵ Agus d’ḟreagair an Tiġearna é agus duḃairt sé: A ċealgairí, ná sgaoileann gaċ aoinne agaiḃ-se a ḃó nó a asal ó’n mainséar, agus ná beireann sé ċun uisge iad, lá na sabbóide?

¹⁶ Aċ an inġean so Ábrahaim á ḃí fé ċeangal ag Sátan ar feaḋ oċt mblian ndéag, níor ċeart í ḟuasgailt ó’n gceangal, san lá na sabbóide?

¹⁷ Agus nuair a duḃairt sé an ċaint sin do las a naṁaid go léir le náire, agus do ġaiḃ gáirdeaċas an pobul mar ġeall ar na neiṫe go léir a ḋeineaḋ sé ċóṁ glórṁar.

¹⁸ Agus duḃairt sé: Cad leis gur cosṁail ríġeaċt Dé, agus cad leis go saṁlóċad é?

¹⁹ Is cosṁail é le gráinne mustáird n-ar ḋein duine é ṫógaint agus é ċur ’n-a ġáirdín, agus d’ḟás sé, ’gus ḋein crann mór de, agus do neaduiġ éanlaiṫe an aéir ’n-a ġéagaiḃ.

²⁰ Agus duḃairt sé airís: Cad leis go saṁlóċad ríġeaċt Dé?

²¹ Is cosṁail é leis an ngiost a ṫóg bean, agus d’ḟoluiġ sí i dtrí tóṁasaiḃ mine go dtí gur ġlac an ṁin go léir an giost.

²² Agus do ġluais sé tré sna caṫaraċaiḃ agus tré sna bailtiḃ ag teagasg, agus é ag dul fé ḋein Ierúsalem.

²³ Agus duḃairt duine leis: A Ṫiġearna, an aṁlaiḋ ná saorṫar aċ beagán? Agus duḃairt seisean leó:

²⁴ Deiniḋ díċeall ar ḋul isteaċ an dorus cuṁang; óir deirim liḃ go mbeiḋ a lán a d’iarraiḋ dul isteaċ, agus ní ḟéadfaid siad é.

²⁵ Agus nuair a ḃeiḋ fear an tiġe imṫiġṫe isteaċ agus an dorus dúnta aige, tusnóċaiḋ siḃ-se ar ṡeasaṁ amuiġ agus ar an ndorus do ḃualaḋ, agus ar a ráḋ: A Ṫiġearna, osgail dúinn! agus déarfaiḋ sé a’ ḃúr ḃfreagraḋ: Ní ḟeadar cad as daoiḃ-se.

²⁶ Ansan tusnóċaiḋ siḃ ar a ráḋ: D’iṫeamair agus d’ólamair os do ċóṁair, agus ḋeinis teagasg i n-ár sráidiḃ.

²⁷ Agus dearfaiḋ sé liḃ: Ní ḟeadar cad as daoiḃ-se; imṫiġiḋ go léir uaim, a luċt an uilc a ḋéanaṁ.

²⁸ Ansan a ḃeiḋ an gol agus an díosgán fiacal, nuair a ċífiḋ siḃ Ábraham agus Isaac agus Iácób agus na fáiḋe go léir istiġ i ríġeaċt Dé, agus siḃ féin díbearṫa amaċ.

²⁹ Agus tiocfaid siad ó’n ndoṁan toir agus ó’n ndoṁan tiar, ó’n gceann tuaiḋ agus ó’n gceann teas, agus suiḋfid siad síos i ríġeaċt Dé.

³⁰ Agus féaċ, tá daoine ar deire a ḃeiḋ ar tusaċ, agus tá daoine ar tusaċ a ḃeiḋ ar deire.

³¹ An lá céadna san ṫáinig cuid de sna Fairisíniġ ċuige agus duḃradar leis: Imṫiġ agus fág an áit seo, óir tá Héród ar tí do ṁarḃṫa.

³² Agus duḃairt sé leó: Imṫiġiḋ agus abraiḋ leis an mada ruaḋ san: Féaċ, táim ag cur deaṁan amaċ agus ag déanaṁ leiġeas indiu agus amáireaċ, agus beiḋ deire liom an tríṁaḋ lá.

³³ Aċ ċeana, ní foláir dom ḃeiṫ ag siúḃal indiu agus amáireaċ agus amanarṫar, óir ní dual fáiḋ d’ḟáġail ḃáis lasmuiġ d’Ierúsalem.

³⁴ A Ierúsalem, a Ierúsalem, a ṁarḃuiġeann na fáiḋe, agus a ġaḃann do ċloċaiḃ ar na daoine a curtar ċúġat, cad é a ṁinice dob’ áil liom do ċlann a ċruinniú, mar a ċruinniġeann an t-éan a h-ál fé n-a sgiaṫánaiḃ, agus níos ḃ’áil leat!

³⁵ Féaċ, fágfar agaiḃ ḃúr dtiġ go folaṁ, agus deirim liḃ ná feicfiḋ siḃ mise go dtagaiḋ an tráṫ ’n-a ndéarfaiḋ siḃ, Molaḋ leis an t-é atá ag teaċt i n-ainim an Tiġearna.