Gníoṁarṫa 4 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL IV. Gaḃáil Ṗeadair agus Eóin. A seasaṁaċt. An Eaglais dá méadú.

¹ Agus an ḟaid a ḃíodar ag cainnt leis na daoine ṫáinig na sagairt agus oificeaċ an teampuil agus na Sadduicíniġ,

² Agus doilġíos orṫa toisg iad a ḃeiṫ ag teagasg an ṗoḃuil agus ag craoḃsgaoile na h-aiseiríġe ó sna mairḃ i n-Íosa.

³ Agus ċuireadar a láṁa orṫa agus ċuireadar i bpríosún iad go maidin lár n-a ṁáiréaċ, óir ḃí sé n-a ṫráṫnóna an uair sin.

⁴ Aċ do ċreid a lán de sna daoine a ḃí ag éisteaċt leis an gcainnt agus b’é uimir na ḃfear ná ċúig ṁíle.

⁵ Agus do ṫárla ar maidin lár n-a ṁáireaċ gur ċruinniġ a n-uaċtaráin agus a seanóirí agus a sgriḃneóirí i n-Ierúsalem,

⁶ Agus Annas an t-árdṡagart, agus Caiṗas, agus Eóin, agus Alecsandar, agus gaċ ar ḃain le treiḃ na sagart.

⁷ Agus ċuireadar iad-san i láṫair agus ċeistiġdar iad: Cad í an ċómaċt nú an ainim le n-ar ḋeineaḃairse an níḋ seo?

⁸ Ansan do líonaḋ Peadas leis an Spioraid Naoṁ agus duḃairt sé leo: A uaċtarána an ṗoḃuil agus a ṡeanóirí, éistiḋ liom:

⁹ Ó táimídne indiu d’ár gceistiú i dtaoḃ, na maiṫeasa a deineaḋ do’n ṁairtíneaċ so, conus do leiġseaḋ é,

¹⁰ Bíod ’ḟios agaiḃ go léir, agus ag pobul Israéil go léir, gur i n-ainim ár dTiġearna Íosa Críost ó Nasaret, an t-é a ċuireaḃairse ċun ḃáis, agus a ṫóg Dia ó sna mairḃ, gur i n’ainim sin atá an duine sin ’n-a ṡeasaṁ os ḃúr gcóṁair ’n-a ṡláinte.

¹¹ Is í seo an ċloċ úd a fuair diúltaḋ uaiḃre, sa tsaoirseaċt, agus gun deineaḋ cloċ ċínn ċúinne ḋi, Agus ní’l slánú i n-aoinne eile.

¹² Óir níor tugad do ḋaoine ainim eile fá neaṁ le ’na gcaiṫfar sinn a ṡáḃáil.

¹³ Ansan, nuair a ċonnacadar Peadar agus Eóin agus iad ċóṁ seasaṁaċ, agus nuair a fuaradar gur ḋaoine iad a ḃí gan taḃairt suas, gan foġluim, ḃí iongna orṫa; agus d’aiṫníġdar iad, go mbídís i ḃfoċair Íosa;

¹⁴ agus nuair a ċonnacadar, ’na ṡeasaṁ ’n-a n-aice an fear a leiġseaḋ, ní raiḃ focal le ráḋ acu ’n-a gcoinniḃ.

¹⁵ Duḃradar leó dul amaċ, lasmuiġ de’n ċóṁairle, agus ḋeineadar cainnt eatarṫa féin, Agus duḃradar:

¹⁶ Cad a ḋéanfam leis na daoine seo? Tá mírḃúilt ṡoiléir déanta tríoṫa, agus a ḟios agá ḃfuil de ḋaoine i n-Ierúsalem, agus ní féidir dúinn é ṡéanaḋ.

¹⁷ Aċ i dtreó ná leaṫfaḋ sé níos mó ameasg na ndaoine ḃagraimís pionós orṫa má laḃraid siad a ṫuille le h-aon duine ar an ainim sin.

¹⁸ Do ġlaoḋadar ċúċa iad agus ṫugadar foláraṁ dóiḃ gan cainnt ’ná teagasg a ḋéanaṁ i n-aon ċor i n-aimm Íosa.

¹⁹ Ansan do freagair Peadar agus Eóin agus duḃradar: Breiṫniġiḋ féin cia’cu is ceart i láṫair Dé, rud a ḋéanaṁ, oraiḃre ’nú rud a déanaṁ ar Ḋia:

²⁰ Óir ní féidir dúinn gan an níḋ a ċonnacamair agus a ċloiseamair a ḋ’innsint.

²¹ Aċ do ḃagradar-san pionós orṫa agus ċuireadar ċun siuḃail iad, óir ní raiḃ ḟios acu conus a déanfaidís díoltas orṫa, mar ġeall ar na daoine, mar ḃí na daoine go léir ag molad an ruda a ṫárla, sa méid a deineaḋ.

²² Mar, an duine gur deineaḋ an ṁírḃúilt sláinte sin dó, ḃí sé os cionn daċad ḃlian.

²³ Agus nuair a cuireaḋ ċun siuḃail iad ṫánadar ċun a ndaoine féin agus d’innseadar dóiḃ gaċ a nduḃairt uaċtaráin na sagart agus na seanóirí leó.

²⁴ Agus nuair a ċloiseadar-san d’árduiġdar a nguṫ ċun Dé agus duḃradar: A Ṫiġearna, is tú a ḋein neaṁ agus talaṁ agus muir agus gaċ níḋ d’á ḃfuil ionta,

²⁵ Is tú a duḃairt, sa Spioraid Naoṁ, tré ḃéal ár n-aṫar do ṡeirḃísiġ Dáiḃid: “Cad fá an ḟearg ṁór ar na geintiḃ agus na pobuil ag beartú neiṫe baoiṫe?

²⁶ Ríġṫe an doṁain ag cur cos i dtalaṁ agus na priúnsaí ag teaċt i gceann a ċéile i n-aġaiḋ an Tiġearna agus i n-aġaiḋ a Ċriost?”

²⁷ Óir do ṫáinig i gceann a ċéile, go fíor, sa ċaṫair seo, i n-aġaiḋ do Ṁic naoṁṫa Íosa ar an ċuiris onga, Héród agus Pontius Pílát, agus na geinte agus pobul Israéil,

²⁸ Agus ḋeineadar an níḋ a cinneaḋ ó d’láiṁ agus ó d’ċóṁairle féin a ḋéanaṁ.

²⁹ Agus anois, a Ṫiġearna, féaċ ar an mbagairt seo acu ’á ḋéanaṁ, agus taḃair do d’ṡeirḃísiġ do ḃriaṫar a laḃairt go seasaṁaċ,

³⁰ Le d’láiṁ a ṡíne amaċ ag déanaṁ leiġeas agus mírḃúiltí agus iongnaí tré ainim do Ṁic naoṁṫa Íosa.

³¹ Agus nuair a ḃí an ġuíḋe déanta acu do ċriṫ an áit ’na raḃdar cruinniġṫe agus do líonaḋ leis an Spioraid Naoṁ iad go léir agus do laḃradar briaṫar Dé le seasaṁaċt aigne.

³² Agus ḃí ag an sluaġ a ċreid, aon ċroiḋe aṁáin agus aon aigne aṁáin, agus ní deireaḋ aoinne go mba leis féin aon níḋ a ḃíoḋ ’n-a ṡeilḃ aċ ḃí gaċ níḋ cóṁċoitċian acu.

³³ Agus ḋein na h-Aspoil fiaḋnaise ar aiseiríġe Ċriost, ár dTiġearna, le cóṁaċt ṁór, agus ḃí grásta mór orṫa go léir,

³⁴ Agus ní raiḃ aoinne orṫa a ḃí i ngátar. Mar, an ṁuinntir ’n-a raiḃ talaṁ nú tiġṫe acu, do ḋíolaidís iad agus ṫugaidís isteaċ an méid a ġeiḃdis orṫa,

³⁵ Agus ċuiridís ag cosaiḃ na Aspol é. Agus ansan do rainntí é fé mar a ḃíoḋ gáḋ ag gaċ duine leis.

³⁶ Agus Ióseṗ, an t-é ar a dtugaḋ na h-Aspuil Barnabas, (focal a míníġṫar i gcéill Mac Sóláis,) Leḃíteaċ a ruġad i gCuprus,

³⁷ Ḃí talaṁ aige agus ḋíol sé an talaṁ agus ṫug sé leis an luaċ agus ċuir sé ag cosaiḃ na n-Aspol é.