Gníoṁarṫa 18 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL XVIII. Eaglais Coirint dá cur ar bun ag Pól, agus é ag seanmóiniú i n-Ephesus, ⁊rl. Apollo do ḋul go h-Ephesus.

¹ Tar éis an méid sin d’fág sé caṫair Aténé agus ṫáinig sé go dtí Coirint.

² Agus fuair sé sa n-áit sin Iúdaċ n-ar ḃ’ainim dó Acuila, fear a rugaḋ i bPontus agus a ḃí tar éis teaċt go déanaċ ó’n Eadáil, agus Priscilla, á ḃean (do ḋeasgaiḃ a ḃeiṫ órduiġṫe ag Claudius do sna Iúdaíġ go léir imṫeaċt ó’n Róiṁ), agus ċuaiḋ sé ag triall orṫa.

³ Agus toisg é ḃeiṫ ar aon ċeárd leó d’ḟan sé ’n-a ḃfoċair ag obair ar an gcéird (agus ag déanaṁ pailiún ab eaḋ an a ċeard).

⁴ Agus ḃíoḋ sé sa tsinagóig ag pléiḋ, gaċ lá sabbóide, ag tráċt ar ainim an Tiġearna Íosa, agus ḃí sé ag taḃairt na nIúdaċ agus na nGréagaċ leis.

⁵ Ansan nuair a ṫáinig Sílas agus Tímoteus ċuige ó Ṁacedonia do ġéaruiġ Pól sa teagasg, gá ċur ’n-a luiġe ar na Iúdaíġ gur b’é Íosa is Críost ann.

⁶ Aċ ḃí na Iúdaíġ ’ġa ḃréagnú go masluiġṫeaċ. Ansan do ċroṫ sé a ċuid éadaiġ agus duḃairt sé: Bíod ḃúr gcuid fola ar ḃúr gceann féin. Táimse glan.

⁷ Taḃarfad aġaiḋ ar na geintiḃ feasda. Ansan d’ḟág sé an áit sin agus ṫáinig sé go tiġ duine dár ḃ’ainim Títus lústus, duine a ḃí úṁal do Ḋia, agus go raiḃ a ṫiġ ceangailte de’n tsinagóig.

⁸ Agus do ċreid Crispus, uaċtarán na sinagóige, sa Tiġearna, agus a ṫeaġlaċ go léir, agus do ċreid mórán de sna Coirintiġ a ḃí ag éisteaċt leis agus do baisteaḋ iad.

⁹ Ansan duḃairt an Tiġearna le Pól, i n-aisling, san oiḋċe: Ná bíoḋ eagal ort, aċ laḃair agus ná h-eist,

¹⁰ óir táimse leat, agus ní leóṁfaiḋ aoinne doċar a ḋéanaṁ duit; mar tá mórán daoine sa ċaṫair seo agamsa

¹¹ Agus d’ḟan sé ansan bliain agus sé ṁí ag teagasg bréiṫir Dé ’n-a measg.

¹² Aċ nuair a ḃí Gallió ’n-a ṗróċonsul i n-Acaía d’eiriġ na Iúdaíġ, do ṫoil a ċéile i n-aġaiḋ Ṗóil agus ṫugadar os cóṁair an t-suiḋeḃraṫa é, Agus duḃradar:

¹³ Tá an fear so ag cur na ndaoine suas ċun Dia d’aḋraḋ go h-aindleaġṫaċ.

¹⁴ Aċ nuair a ḃí Pól ag tusnú ar a ḃéal a ḃogaḋ ċun laḃarṫa duḃairt Gallió leis na Iúdaíġ: A ḟeara Iúdaċa, dá mba éagcóir é, nú coir ċionntaċ ana-olc, ba ċeart dom cur suas liḃ.

¹⁵ Aċ má’s cúrsaí focal é, agus ainimneaċa, agus ḃúr ndliġe-se, féaċaiḋ féin ċuige: ní h-áil liomsa ḃeiṫ am breiṫeaṁ ar na neiṫiḃ sin.

¹⁶ Agus do ċomáin sé ó’n suiḋeḃraṫa iad.

¹⁷ Agus do rugadar go léir an Ṡóstenés uaċtarán na sinagóige agus ḃíodar ag gaḃáil air os cóṁair an tsuiḋeḃraṫa agus níor ċuir Gallió aon tsuim i n-aon níḋ de sna neiṫiḃ sin.

¹⁸ D’ḟan Pól mórán laeṫanta sa n-áit. Ansan d’ḟág sé slán ag na bráiṫriḃ agus ċuaid sé ar luing go Síria (agus Priscilla agus Acuila i n-aonḟeaċt leis) tar éis a ċínn a ḃearraḋ i gCencrea, mar ḃí móid aige.

¹⁹ Agus ṫáinig sé go dtí Eṗesus agus d’ḟág sé iad-san ann. Agus ċuaiḋ sé féin isteaċ sa tsinagóig ag díospóireaċt leis na Iúdaíġ.

²⁰ Agus d’iarradar air fanṁaint níos sia aċ níor ṫoiliġ sé ċuige, Aċ d’ḟág sé slán acu agus duḃairt sé:

²¹ Tiocfad ċúġaiḃ airís má’s toil le Dia é. Ansan d’imṫíġ sé ó Eṗesus

²² Agus ċuaid sé síos go Caesaréa. Ansan ċuaiḋ sé suas agus ḃeannuiġ sé do’n eaglais, agus ċuaiḋ sé síos go h-Antioċ.

²³ Ċaiṫ sé suim aimsire ansan, agus ġluais sé tré ḋúṫaíḃ Ġalatia agur Ṗrigia, i ndiaiḋ ċéile, ag cur misniġ ar na deisgiobuil go léir.

²⁴ Ṫáinig, áṁ, go h-Eṗesus Iúdaċ n-ar ḃ’ainim dó Apollo, Alecsandríneaċ, fear deaġlaḃarṫa, láidir ins na Scriptiúraiḃ.

²⁵ Ḃí sé oilte ar sliġe an Tiġearna agus do laḃair sé le díogras aigne agus do ṫeagaisg sé go dúṫraċtaċ na neiṫe a ḃaineann le h-Íosa, agus gan ar eólus aige aċ baiste Eóin.

²⁶ Do ċrom an fear san ar laḃairt go dána sa tsinagóig. Agur nuair a ḋ’airiġ Priscilla agus Acuila é ṫugadar leó é agus ṁúineadar dó níos cruinne sliġe an Tiġearna.

²⁷ Ansan ba ṁian leis dul go h-Acaia agus do sgríḃ na bráiṫre ag triall ar na deisgiobuil ’ġá iarraiḃ orṫa é ġlacad. Agus nuair a ṫáinig sé ṫug sé congnaṁ mór do’n ṁuinntir a ḃí tar éis creideaṁaint.

²⁸ Óir do ċuir sé ’n-a luige go cuṫaiġ ar na Iúdaíġ, go puibilíḋe, gur b’é Íosa is Críost ann.