Gníoṁarṫa 16 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL XVI. Tugann Pól cuaird na n-eagailsí. Glaoḋtar é ċun seanmóiniġṫe i Macedonia. Sgiúrsáltar é i ḃPhilippí.

¹ Agus ṫainig sé go dtí Derbé agus go dti Listra. agus féaċ, ḃí sa n-áit sin deisgiobul dár ḃ’ ainim Tímoteus, mac do ṁnaoi Iúdaċ n-a raiḃ an creideaṁ aici, agus d’aṫair ġeinteaċ.

² Ṫug na bráiṫre a ḃí i Listra agus i n-Icónium teistiméireaċt ṁaiṫ ar an ḃfear san.

³ Ba ṁian le Pól an fear san do ḋul leis féin, agus ḋein sé tímpallġearraḋ air mar ġeall ar na Iúdaíġ a ḃí ins na h-áiteanaiḃ sin. Óir doḃ eól dóiḃ go léir gur ġeinteaċ a aṫair.

⁴ Agus ag gaḃáil tré sna caṫaraċaiḃ dóiḃ ṫugádar do sna daoine le cimeád na reaċta a dí déanta ag na h-Aspuil agus ag na seanóirí a ḃí i n-Ierúsalem.

⁵ Agus mar sin ḃí na h-eagailsí d’á ndainginiú sa ċreideaṁ agus ag dul i líonṁaire lá

⁶ Agus nuair a ḃíodar ag gaḃáil tré ċríċ Ṗrigia agus Ġalatia do ċosg an Spioraid Naoṁ iad ar ḃriaṫar Dé do laḃairt i n-Asia.

⁷ Agus nuair a ṫánadar isteaċ i Misia ċuireadar ċun dul isteaċ i mBitinia aċ níor leos Spioraid Íosa ḋóiḃ dul ann.

⁸ Aċ tar éis gaḃáil tré Ṁisia ċuadar síos go Tróas.

⁹ agus do taisbeánaḋ aisling do Pól sa n-oiḋċe; fear ó Ṁacedonia n-a ṡeasaṁ, agus é ’ġá ġuiḋe, agus deireaḋ sé: Tar anall go Macedonia agus caḃruiġ linne.

¹⁰ Agus nuair a ċonnaic sé an aisling do ċeapamair láiṫreaċ dul go Macedonia mar ḃíomair deiṁniġṫeaċ go raiḃ glaoiḋte ag Dia orainn ċun craoḃsgaoile ḋéanaṁ dóiḃ.

¹¹ Ċuamair an luing, ceann ar aġaiḋ ó Ṫróas go dtánamair go Samotrácé, agus go Neápolis an lá ’n-a ḋiaiḋ san,

¹² Agus as san go Ṗilippi, príom-ċaṫair sa ċuid sin de Ṁacedonia agus caṫair daoine iasaċta. Ṫugamair rainnt laeṫanta sa ċaṫair sin, i gcóṁairle.

¹³ Agus lá na sabbóide ċuamair amaċ an geata i n-aice aḃan, mar ar saṁluiġeaḋ úrnuiġṫe ḃeiṫ ar siúḃal, agus do ṡuiḋeamair ann agus ḃíomair ag cainnt le mnáiḃ a ḃí cruinniġṫe ann.

¹⁴ Agus ḃí bean acu agus Lídia ab ainim di agus ḃíod sí ag díol pur-puir i gcaṫair na dtiaṫírénaċ, agus bean diaḋa ab eaḋ í. D’airig sí an ċainnt agus d’osgail an Tiġearna a croiḋe ċun go n-éistfeaḋ sí le n-a raiḃ ag Pól d’á rád,

¹⁵ Agus do baisteaḋ í féin agus a teaġlaċ, agus ansan d’iarr sí níd: Má ’sé ḃur meas (ar sise) go ḃfuilimse dílis do’n Tiġearna tagaiḋ isteaċ am ṫiġ agus fanaid ann. Agus ċuir sí ḟiaċaiḃ orainn dul.

¹⁶ agus do ṫárla, agus sinn ag dul ċun úrnuiġṫe, go dtáinig ar an sliġe róṁainn cailín n-a raiḃ spioraid ṗútónaċ inti. Agus do ġeiḃeaḋ sí mórán saiḋḃris do’n ṁuinntir go mba leó í, ag taḃairt feasa uaiṫi.

¹⁷ Agus do lean sí Pól agus sinne, agus í ag liúiriġ agus deireaḋ sí: Seirḃísiġ do’n árd-Ḋia iseaḋ na fir sin, agus táid siad ag innsint sliġe ḃúr slánuiġṫe ḋaoiḃ.

¹⁸ Ḃí sí ’ġá ḋéanaṁ san ar feaḋ mórán laeṫanta. Do ġoill san an Ṗól agus d’iompuiġ sé agus duḃairt sé leis an spioraid: Deirim leat, i n-ainim Íosa Críost, imṫeaċt amaċ aisti. Agus d’imṫiġ, an uair ċéadna.

¹⁹ Ansan, nuair a ċonnaic an ṁuinntir go mba leó í go raiḃ deire le n-a súil leis an saiḋḃreas, do ruga-dar ar Ṗól agus ar Sílas agus do ṫugadar leó iad go h-áit an ṁargaiḋ, i láṫair na n-uaċtarán.

²⁰ Agus ċuireadar i láṫair na ngiúistísí iad agus duḃradar: Iúdaíġ iseaḋ na daoine seo, agus táid siad ag cur na caṫaraċ tré na ċéile orainn.

²¹ Agus tá nós acu dá dteagasc náċ dleaġlaċ dúinne a ġlacaḋ, mar is Róṁánaiġ sinn.

²² Agus do ċruinniġ an pobul ’n-a gcoinniḃ, agus do stracaḋ a gcuid éadaiġ, agus d’órduiġ na giúistísí gaḃáil de slataiḃ orṫa.

²³ Agus do buaileaḋ mórán buillí orṫa agus ansan do cuiread i bpríosún iad, agus duḃraḋ le fear an ṗríosúin iad a ċimeád go maiṫ.

²⁴ Agus nuair a fuair sé sin an t-órdú san do ċuir sé sa ċarcair ba ṡia isteaċ iad agus a gcosa daingean i gceap aḋmaid.

²⁵ I lár na h-óiḋċe, áṁṫaċ, ḃí Pól agus Sílas ag déanaṁ úrnuiġṫe agus ag molaḋ Dé, agus ḃí na príosúnaiġ ag éisteaċt leó.

²⁶ Agus go h-obann do ṫáinig luasgaḋ talṁan i dtreó go raiḃ fallaí an ṗríosúin d’á suaṫaḋ go bun. Ansan, siúd na geataí go léir ar osgailt agus na ceangalaċa sgaoilte de sna priosúnaiġ go léir.

²⁷ Do dúisiġ fear cimeádta an ṗríosúin as a ċodla agus nuair a ċonnaic sé dóirse an ṗríosúin ar osgailt ċeap sé go raiḃ na príosúnaiġ imiġṫe agus ṫarraig sé a ċlaiḋeam as a ṫruail ċun é féin a ṁarḃaḋ.

²⁸ Do liúiġ Pól air, áṁṫaċ, do ġuṫ árd agus duḃairt sé: Ná dein aon díoḃáil duit ḟéin; táimíd go léir anso.

²⁹ D’iarr sé solus agus ċuaiḋ sé isteaċ agus ċaiṫ sé é féin ag cosaiḃ Ṗóil agus Ṡílais,

³⁰ Agus ṫug sé leis amaċ iad agus dúḃairt sé: A Ṫiġearnaí, cad ’tá le déanaṁ agam ionus go saorfí me?

³¹ Agus duḃradar-san: Creid sa Tiġearna Íosa agus beiḋ tú slán, tu féin agus do ṫeaġlaċ.

³² Agus do laḃradar briaṫar an Tiġearna leis féin agus le n-a raiḃ ’n-a ṫeaġlaċ.

³³ Agus ṫóg sé iad an tráṫ céadna de’n oiḋċe agus do níġ sé a gcneaḋaċa, agus do baisteaḋ é féin agus a ṫeaġlaċ láiṫreaċ.

³⁴ agus ṫug sé isteaċ ’n-a ṫiġ féin iad agus ċuir sé na suiḋe ċun búird iad, agus ḃí gáirdeaċas air féin agus an a ṫeaġlaċ agus a gcreideaṁ i nDia.

³⁵ Agus nuair a ṫáinig an lá ċuir na giúistísí oificeaċa, ’ġá rád: Sgaoiliḋ uaiḃ na fir sin.

³⁶ D’innis fear cimeádta an ṗríosúin an ċainnt sin do Ṗól: Ċuir na giúistísí órdú siḃ do sgaoile ċun siúḃail; anois, dá ḃríġ sin téiġiḋ amaċ agus imṫiġiḋ i síoṫċáin.

³⁷ Duḃairt Pól leó, áṁṫaċ: Is fir Róṁánaċa sinn. Do sgiúrsálaḋ sinn os cóṁair an ṗobuil, gan breiṫ taḃarṫa orainn, agus do cuiread i bpríosún sinn. An maiṫ leó anois sinn do ḋíbirt uaṫa a gan ḟios? Ní ḃeiḋ san mar sin.

³⁸ Tagaidís anso, Agus cuiridís féin amaċ sinn. D’innis na h-oificeaċa do sna giúistísíḃ an ċainnt sin. Ṫáinig sgannra orṫa nuair airíġdar gur ḃ’ ḟeara Róṁánaċa iad.

³⁹ Ṫánadar agus d’iarradar maiṫeaṁnaċas orṫa, agus do rugadar amaċ iad agus d’iarradar orṫa imṫeaċt as an gcaṫair.

⁴⁰ Aċ nuair a ċuadar-san amaċ as an dṗríosún ċuadar isteaċ i dtiġ Lídia, agus ċonnacadar na bráiṫre agus ċuireadar sólás orṫa. Ansan do ġluaiseadar ċun siúḃail.