Eoin 7 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL VII. Téiġeann Críost suas ċun féile na dtabarnacul: tugann sé teagasg uaiḋ sa teampul.

¹ I n-a ḋiaiḋ san do ṡiuḃluiġeaḋ Íosa sa Ġaililí, óir níor ḃ’áil leis siuḃal i nIúḋaéa toisg na Iúdaiġ a ḃeiṫ a d’iarraiḋ é ċur ċun báis.

² Agus ḃí féile na n-Iúdaċ, féile na dtabarnacul, i n-aċmaireaċt.

³ Agus duḃairt a ḃráiṫre féin leis: Fág an áit seo agus eiriġ isteaċ i n-Iúdaéa i dtreó go ḃfeicfid do ḋeisgiobuil féin na gníoṁarṫa a ḋeineann tú.

⁴ Óir ní ḋeineann aoinne aon níḋ a gan ḟios agus é a d’iarraiḋ é féin a ḃeiṫ puibiliḋe; má deineann tú na neiṫe seo taisbeáin tu féin do’n doṁan.

⁵ Mar níor ċreid a ḃráiṫre féin ann.

⁶ Agus duḃairt Íosa leó: Níor ṫáinig mo ṫráṫ-sa fós; aċ tá ḃúr dtráṫ-sa ollaṁ i gcóṁnuiġe.

⁷ Ní féidir do’n tsaoġal fuaṫ a ṫaḃairt daoiḃ-se; tá fuaṫ aige ḋóṁ-sa, áṁ, mar tá fiaḋnaise agam ’á ḋéanaṁ ’n-a ṫaoḃ go ḃfuil a ġníoṁarṫa go h-olc.

⁸ Téiġiḋ-se suas ċun na féile seo, aċ ní’lim-se ag dul suas ċun na féile seo, mar ní’l m’aimsir tagaiṫe fós.

⁹ Nuair aduḃairt sé an méid sin d’ḟan sé féin i nGaililí.

¹⁰ Aċ nuair a ḃí a ḃráiṫre imṫiġṫe suas, ansan do ċuaiḋ sé féin suas ċun na féile, aċ níor ḃ’ós árd é, aċ aṁáin fé ċeilt ar ṡlíġ.

¹¹ Agus ḃí na Iúdaiġ ’ġá lorg, lá na féile, agus deiridís: Cá ḃfuil sé siúd?

¹² Agus ḃí gluaireán mór ameasg na ndaoine mar ġeall air. Cuid acu ’ġá ráḋ, Duine fóġanta iseaḋ é. Tuille acu ’ġá ráḋ, Ní h-eaḋ, aċ ag meallaḋ an ṗobuil iseaḋ atá sé.

¹³ Níor laḃair aoinne amaċ ’n-a ṫaoḃ áṁ, toisg eagla na n-Iúdaċ a ḃeiṫ orṫa.

¹⁴ Aċ tímpal meaḋon lae na féile ċuaiḋ Íosa suas isteaċ sa teampul agus ḃí sé ag teagasg.

¹⁵ Agus ḃí na Iúdaiġ ag déanaṁ iongna ḋe, agus deiridís: Cá ḃfuair sé seo an léiġeann a ḃeiṫ aige, agus nár ḟoġluim sé é?

¹⁶ D’ḟreagair Íosa iad agus duḃairt sé: An teagasg so a ṫugaim-se, ní liom é, aċ leis an t-é a ċuir uaiḋ mé.

¹⁷ Má’s mian le duine a ṫoil sin do ḋéanaṁ aiṫneócaiḋ sé i dtaoḃ an teagaisg, an ó Ḋia é, nó an uaim féin atáim ag caint.

¹⁸ An t-é a laḃrann uaiḋ féin, a ġlóire féin a loirgeann sé; aċ an t-é a loirgeann glóire an t-é a ċuir uaiḋ é, tá sé sin fírinneaċ agus ní’l éagcóir ann.

¹⁹ Nár ṫug Maois an dlíġ ḋaoiḃ-se, agus ní ċóṁlíonann aoinne agaiḃ an dlíġ?

²⁰ Cad ċuige ḋaoiḃ ḃeiṫ a d’iarraiḋ mé ċur ċun báis? D’ḟreagair an tsluaġ agus duḃradar: Deaṁan atá ionat; cia ’tá a d’iarraiḋ ṫú ċur ċun báis?

²¹ D’ḟreagair Íosa agus duḃairt sé leó: Ḋeineas aon obair aṁáin, agus tá iongna oraiḃ go léir.

²² Uime sin ṫug Maois an tímpal-ġearraḋ daoiḃ (ní gur ó Ṁaois é, aċ ó sna h-aiṫreaċaiḃ), agus deineann siḃ tímpal-ġearraḋ ar ḋuine sa tsabbóid.

²³ Má ḋeineann siḃ tímpal-ġearraḋ sa tsabbóid i dtreó ná curfí dlíġ Ṁaoise ar neaṁníḋ, an ḃfuil fearg agaiḃ ċúġam-sa mar ġeall air gur ḋeineas an duine ar fad do leiġeas sa tsabbóid?

²⁴ Ná tugaiḋ breiṫ do réir mar a ċítear, aċ tugaiḋ breiṫ ċeart.

²⁵ Agus duḃairt cuid de ṁuintir Ierúsaleim: Nác é seo an t-é go ḃfuilid siad a d’iarraiḋ é ċur ċun báis?

²⁶ Agus féaċ tá sé ag caint go puibiliḋe, agus ní deirid siad aon níḋ leis. An ḃfuil a ḟios go fíor ag na h-uaċtaráin gur b’é seo Críost?

²⁷ Aċ tá aiṫne againn air seo, cá dtáinig sé; aċ Críost, nuair a ṫiocfaiḋ sé, ní h-eól d’aoinne cá h-áit gurab as é.

²⁸ Ansan do laḃair Íosa do ġuṫ árd, agus é ag teagasg sa teampul, agus duḃairt sé: Tá aiṫne agaiḃ orm-sa agus is eol daoiḃ cár ab as mé; agus ní uaim féin a ṫánag; aċ tá an t-é a ċuir uaiḋ mé fíor, agus ni’l aiṫne agaiḃ-se air.

²⁹ Tá aiṫne agam-sa air, mar is uaiḋ mé, agus isé féin a ċuir uaiḋ mé.

³⁰ Ansan ḃíodar a d’iarraiḋ beirṫe air, aċ níor ċuir aoinne láṁ ann mar ní raiḃ a ṫráṫ tagaiṫe fós.

³¹ Do ċreid a lán de’n tsluaġ ann, áṁ, agus deiridís: Nuair a ṫiocfaiḋ Críost an ndéanfaiḋ sé níos mó mírḃúiltí ’ná mar a ḋeineann an duine seo?

³² D’airiġ na Fairisíniġ an tsluaġ ag cur ’s ag cúiteaṁ n-a ṫaoḃ ar an gcuma san, agus ċuir na h-uaċtaráin agus na Fairisíniġ oificeaċa ċun beirṫe air.

³³ Agus duḃairt Íosa leó: Táim agaiḃ fós tamall beag aimsire; agus táim ag imṫeaċt ag triall ar an t-é a ċuir uaiḋ mé.

³⁴ Beiḋ siḃ a’m lorg, agus ní ḃfaġaiḋ siḃ mé; agus an áit ’n-a ḃfuilim-se, ní féidir daoiḃ-se teaċt ann.

³⁵ Agus duḃairt na Iúdaiġ eatarṫa féin: Cá ḃfuil sé seo ag dul agus ná faiġmíd é? An ag triall ar an muintir atá sgaipiṫe ameasg na ngeinte atá sé ag dul, ċun na ngeinte ṫeagasg?

³⁶ Cad í an ċaint seo aduḃairt sé: Loirgeóċaiḋ siḃ mé agus ní ḃfaġaiḋ siḃ mé, agus an áit ’n-a ḃfuilim-se ní féidir daoiḃ-se teaċt ann?

³⁷ Agus an lá deirineaċ, an lá mór d’aimsir na féile, bí Íosa ’n-a ṡeasaṁ agus é ag laḃairt go h-árd, agus deireaḋ sé: Má tá tart ar aoinne, tagaḋ sé ċuġam-sa agus ólaḋ sé.

³⁸ An t-é a ċreideann ionam-sa, mar aduḃairt an Sgríḃinn: Ruiṫfiḋ as a ḃroinn sruṫana uisge beó.

³⁹ Agus do laḃair sé an ċaint sin ar an Spioraid a ḃí le glacaḋ ag an muintir a ċreidfeaḋ ann; óir ḃí an Spioraid gan taḃairt fós, mar ḃí Íosa gan dul isteaċ ’n-a ġlóire fós.

⁴⁰ Duḃairt daoine de’n tsluaġ, áṁ, nuair a ḋ’airiġeadar an ċaint sin uaiḋ: Isé seo an Fáiḋ gan aṁras.

⁴¹ Duḃairt tuille acu: Isé an Críost é seo. Agus duḃairt raint acu: An ó Ġaililí atá Críost ag teaċt?

⁴² Ná deir an Sgríḃinn gur de ṡíol Dáiḃid, agus ó ḃaile Ḃetleheim, mar a raiḃ Dáiḃid, atá Críost ag teaċt?

⁴³ Agus d’eiriġ aiġneas sa tsluaġ mar ġeall air.

⁴⁴ Agus ba ṁian le cuid acu breiṫ air; aċ níor ċuir aoinne láṁ air.

⁴⁵ Ansan ṫáinig na h-oificeaċa ag triall ar na h-árdṡagairt agus ar na Fairisíniġ agus duḃradar-san leó: Cad ’n-a ṫaoḃ nár ṫugaḃair liḃ é?

⁴⁶ Agus duḃairt na h-oificeaċa leó: Níor laḃair aon duine riaṁ mar a laḃrann an duine seo.

⁴⁷ Agus d’ḟreagair na Fairisíniġ: Ní h-éidir go ḃfuiltí-se meallta, leis?

⁴⁸ An dóiġ go gcreideann aoinne de sna h-uaċtaránaiḃ nó de sna Fairisíniġ ann?

⁴⁹ Aċ an tsluaġ so ná fuil eólus ar an ndlíġ acu, tá mallaċt orṫa.

⁵⁰ Duḃairt Nicodémus leó, an fear úd a ṫáinig ċuige sa n-oiḋċe, mar duine acu ab eaḋ é:

⁵¹ An dtugann ár ndlíġ-ne breiṫ ar ḋuine gan a ḋ’aireaċtaint ar dtúis uaiḋ féin, agus a ḋ’aiṫint cad a ḋeineann sé?

⁵² D’ḟreagradar agus duḃradar leis: An aṁlaiḋ is Gaililiaċ tusa leis? Cuardaiġ an Sríḃinn, agus ċífir ná h-eiriġeann fáiḋ a’ Gaililí.

⁵³ Ansan ċuaiḋ gaċ aoinne acu aḃaile ċun a ṫiġe féin.